ας (ἡ) [ᾰρ]
   I terre labourée ou labourable, champ, IL. 6, 175 ; 9, 141 ; 11, 68, etc. ; fig. le champ conjugal, d’où sein maternel, par une métaph. anal. à celle de σπέρμα (cf. ἀροτήρ, ἄροτος, ἀρόω, etc.) ESCHL. Sept. 754 ; SOPH. O.R. 1257 ; PLAT. Leg. 839 a, etc. ;
   II p. ext. :
      1 terre, pays ; πατρὶς ἄ. OD. 1, 407, patrie ;
      2 la terre, en gén. IL. 8, 486, etc. ; OD. 7, 332 ;
      3 mesure agraire = ¼ du πλέθρον (22 500 pieds carrés) HDT. 2, 168.

➳ Ion. nom. ἄρουρα, IL. 3, 115 ; 4, 174, etc. OD. 1, 407, etc. ; gén. ἀρούρης, IL. 3, 246, etc. ; dat. ἀρούρῃ, IL. 12, 422 ; acc. ἄρουραν, IL. 8, 486, etc. ; OD. 2, 328, etc.

Étym. dérivation fém. en -ϳα de *ἄροϝαρ, labourage, R. indo-europ. *h₂erh₃-, labourer, cf. ἀρόω, lat. arvum.

(ἀρωραῖος in Ar. Ach. 762 is hyperdor., as shown by Aeol. ἄρουρα Sappho Supp. 25.11, Cypr. a-ro-u-ra-i (dat. sg.) Inscr.Cypr. 135.20H.), ἡ, (< ἀρόω) tilled or arable land, Il. 11.68, etc. ; φυταλιῆς καὶ ἀρούρης 6.195; οὖθαρ ἀρούρης 9.141, al. ; τέλσον ἀρούρης 18.544; in pl., corn-lands, fields, 14.122, 23.599; rare in Prose, Pl. Ti. 22e, Arist. Pol. 1284a30, Inscr.Cypr. l.c. generally, earth, ground, ὀλίγη δ’ ἦν ἀμφὶς ἄ. Il. 3.115; σέο δ’ ὀστέα πύσει ἄ. 4.174.
land, generally, = γῆ; πατρὶς ἄ. father-land, Od. 1.407; ἄ. πατρία, πατρῴα, Pi. O. 2.14, I. 1.35.
the earth, ἐπὶ ζείδωρον ἄ. Il. 8.486, Od. 7.332; ἄχθος ἀρούρης Il. 18.104. al. metaph of a woman as receiving seed and bearing fruit, Thgn. 582, A. Th. 754 (lyr.), S. OT 1257, cf. Tr. 32; ἄ. θήλεια Pl. Lg. 839a, cf. Ti. 91d.
measure of land in Egypt, 100 cubits square, Hdt. 2.168, cf. 141, OGI 90.30, POxy. 45.12, Hecat. Abd. ap. J. Ap. 1.22, PRyl. 143.17 (i AD), etc. = σωρὸς σίτου σὺν ἀχύροις (Cypr.), Hsch.

ἡ (ἀρόω), mehr poet.,
1) Ackerland ; τέμενος, καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης Il. 6.195 ; vgl. 18.541 ; im plur., ἄρουραι πυροφόροι 14.122 ; vgl. 23.599, 22.489, Od. 6.10 ; ἀρούρης καρπὸν ἔδειν Il. 6.142 ; ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν u. ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης entgegengesetzt 20.226 ; allgemeiner, οἶνον, καρπὸν ἀρούρης 3.246, Κυκλώπεσσι φέρει ζείδωρος ἄρουρα οἶνον Od. 9.357 ; ἐπιξύνῳ ἐν ἀρούρῃ, auf einem Grenzraine, Il. 12.422 ; πατρὶς ἄρουρα, das Vaterland, Od. 1.407 ; τοῦ μέν κεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν ἄσβεστον κλέος εἴη, die ganze Erde, 7.332 ; ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης Il. 18.104 ; αὔτως ἄχθος ἀρούρης Od. 20.379 ; personifiziert, τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα, den Erechtheus, Il. 2.548 ; οὓς μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίστους μετὰ Ὠρίωνα, den Otos u. Ephialtes, Od. 11.309. Uebertr., der Mutterschoß, Aesch. Spt. 736 ; Soph. O.R. 1257 ; Plat. Legg. VIII.839a.
2) als bestimmtes Feld- u. Flächenmaß, eine Hufe : die ägyptische, Her. 2.168, enthält 22500 ägypt. Quadratfuß ; die griech. 2500 griech. Quadratfuß, u. ist der vierte Teil des Plethrums, 16.7 preuß. Quadratruten.

1. tilled or arable land, seed-land, cornland , Lat. arvum, and in plural corn-lands, fields , (Iliad by Homer): then, generally, land, earth , (Iliad by Homer); πατρὶς ἄρουρα father land , (Odyssey by Homer)
2. metaphorically of a woman as bearing children , (Aeschulus Tragicus)
3. a measure of land in Egypt, nearly = the Roman jugerum , (Herdotus Historicus) (ML)