α, ον, qui écarte (le mal, le danger, etc.), d’où :
      1 qui donne la sécurité ; p. suite, assuré, sûr : βίος ἄ. HÉS. O. 499, 575, vie à l’abri des soucis ; μισθὸς ἄ. IL. 10, 303, récompense assurée ; οὔ οἱ ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνας, IL. 2, 393, il ne sera pas sûr d’échapper aux chiens ; νῦν ἄρκιον ἢ ἀπολέσθαι ἠὲ σαωθῆναι, IL. 15, 502, maintenant une de ces deux choses est inévitable, ou périr ou être sauvé ;
      2 p. suite, qui suffit : δέμας ἄρχιος, OPP. C. 3, 185, suffisant de corps, càd. grand ; avec un gén. ἄρκια νούσων, NIC. Th. 837, remèdes efficaces contre les maladies.

➳ Fém. -ος, ANTH. 11, 59.

Étym. ἀρκέω.

v. ἄρκειος.

α, ον Arat. 741, ος, ον AP 11.59 (Maced.); (< ἀρκέω); — Ep. Adj. to be relied on, sure, certain, οὔ οἱ ἔπειτα ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν he shall have no hope to escape, Il. 2.393; νῦν ἄρκιον ἢ ἀπολέσθαι ἠὲ σαωθῆναι one of these is certain, to perish or be saved, 15.502; μισθὸς δέ οἱ ἄ. ἔσται a sure reward, 10.304, cf. Od. 18.358, but, a sufficient reward in Hes. Op. 370; βίος ἄ. ib. 501, 577.
enough, sufficient, ἄρκιον εὑρεῖν to be sure of having enough, ib. 351, A.R. 2.799, Theoc. 8.13; ὄφρα… σφίσιν ἄρκιος εἴη that he might be sufficient for them, Id. 25.190; δέμας ἄρκιος Opp. C. 3.185, cf. H. 3.601; helpful, useful, παντὶ γὰρ ἄ. ἐστι Nic. Th. 508, cf. Opp. C. 3.173; ἄρκια νούσων remedies against…, Nic. Th. 837; c. inf., able to…, Call. Fr. 51a, cf. Cer. 35. Adv. -ίως Hsch. in comp. sense, ἄρκιον ἦν θνᾴσκειν it were better…, AP 9.154 (Agath.).

= ἄρκτειος ?

ον, worauf man sich verlassen kann, sicher, vgl. Buttmann Lexil. II p. 35f ; Hom. viermal : μισθὸς δέ τοι ἄρκιος ἔσται Od. 18.358, vgl. Il. 10.304 ; νῦν ἄρκιον ἢ ἀπολέσθαι ἠὲ σαωθῆναι καὶ ἀπώτασθαι κακὰ νηῶν Il. 15.502, es ist sicher, daß wir siegen oder sterben müssen ; οὔ οἱ ἔπειτα ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνας ἠδ' οἰωνούς 2.393, es wird ihm sicher sein, daß er den Hunden u. Vögeln nicht entgeht ; μισθὸς δ' ἀνδρὶ φίλῳ εἰρημένος ἄρκιος ἔστω, der verabredete Lohn sei sicher, Hes. O. 370 ; βίος 499 u. 575, sicherer Lebensunterhalt ; vgl. 349. Bei Sp. vermögend, genügend, Ap.Rh. 2.799 ; Theocr. 8.13 ; τὰ ἄρκια, Heilmittel, νούσων Nic. Th. 837 u. öfter.