contract. de ἀέρδην, adv. :
      1 en haut, en l’air : ἄ. φέρειν, EUR. Alc. 608, porter (un cadavre) en l’enlevant ; ἄ. πηδᾶν, SOPH. Aj. 1279, sauter en l’air ; abs. en tenant en l’air, en versant d’en haut (l’eau d’un vase) SOPH. Ant. 430 ;
      2 p. suite, de fond en comble, ESCHL. Pr. 1051 ; EUR. Hec. 887 ; ἄ. ἀπολλύναι, PLAT. Rsp. 421 a, ou διαφθείρειν, PLAT. Leg. 677 c ; DÉM. 385, 2, détruire de fond en comble ; ἄ. πάντες, AR. Th. 274, XÉN. An. 7, 1, 12, tous sans exception.

Étym. v. ἀέρδην.

Adv. contr. for ἀέρδην, (< ἀείρω) lifted up on high, of a vase carried on the head, S. Ant. 430; φέρειν ἄ. E. Alc. 608; πηδῶντος ἄ. Ἔκτορος τάφρων ὕπερ S. Aj. 1279.
utterly, wholly, εἰς Τάρταρον ἄ. ῥίψειε δέμας A. Pr. 1051, cf. E. Hec. 887; πᾶσαν ἄ. πόλιν ἀπολλύναι Pl. R. 421a; ἄ. διαφθείρεσθαι Id. Lg. 677c; Φωκέων ἄ. ὄλεθρος D. 19.141; πεπτωκὸς ἄ. πολίτευμα Plb. 1.35.5; ὄμνυμι πάντας ἄ. τοὺς θεούς all together, all at once, Ar. Th. 274, cf. X. An. 7.1.12; later εἰς ἄ., πόλιν ἐξελεῖν Hld. 9.2.

= ἀέρδην (ἀείρω), in die Höhe gehoben, ῥίπτειν Aesch. Prom. 1053 ; λαβεῖν Ag. 226 ; ἄρδην νέκυν φέρουσιν Eur. Alc. 608 ; πηδᾶν ἄρδην ὑπὲρ τάφρων, hoch über den Graben hinwegspringen, Soph. Aj. 1258 ; ἐκ χαλκέας ἄρδην πρόχου χοαῖσι τὸν νέκυν στέφει, indem sie die Kanne hoch hebt, Ant. 428 ; – vom Grunde aus, gänzlich, διαφθείρειν Plat. Legg. III.677c ; πόλιν ἀπολλύναι Rep. IV.421a ; vgl. Dem. 27.26 ; öfter Pol., auch πεπτωκὸς ἄρδην πολίτευμα 1.35.5 ; – ἄρδην πάντες Ar. Th. 274 ; Xen. An. 7.1.12.

1. lifted up, on high , (Sophocles Tragicus)
2. taken away utterly, wholly , Lat. raptim, (Aeschulus Tragicus), etc. (ML)