ἄ·πορος, ος, ον :
   I sans passage, qu’on ne peut traverser, infranchissable (montagne, XÉN. An. 2, 5, 18 ; fleuve, XÉN. An. 3, 2, 22, etc.) ; ὁδὸς ἄ. XÉN. An. 2, 4, 4, route impraticable ; p. anal. en parl. de pers. inabordable, sauvage, EUR. Bacch. 800 ;
   II fig. :
      1 impraticable, impossible ou difficile, embarrassant : χαλεπὸν καὶ σχεδὸν ἄπορον, PLAT. Soph. 237 c, chose difficile et presque impraticable ; ἄ. ζήτησις, PLAT. Pol. 284 b, recherche qui ne conduit à aucun résultat ; τὸ ἄπορον ou τὰ ἄπορα, HDT. 8, 53 ; THC. 3, 82, etc. difficulté, impossibilité ; ἐν ἀπόροις εἶναι, XÉN. An. 7, 6, 11, être dans l’embarras ; ἐν ἀπόρῳ εἴχοντο ou ἦσαν, THC. 1, 25 ; 3, 22, ils étaient arrêtés dans l’embarras ou ils étaient dans l’embarras ; ἄπορόν ἐστι avec l’inf. THC. 2, 77, il est difficile ou impossible de ; ἐκ τῶν ἀπόρων, HDT. 8, 53 ; PLAT. Leg. 699 b, au milieu des difficultés ; avec un inf. ἄποροι προσμίσγειν, HDT. 4, 46 ou προσφέρεσθαι, HDT. 9, 49 (ennemis, cavaliers) avec lesquels il est impossible d’en venir aux mains, qu’il est impossible d’atteindre ;
      2 insurmontable, contre lequel on ne peut lutter : ἄνεμος ἄπ. HDT. 6, 44, vent auquel on ne peut résister ; ἀλγηδών, SOPH. O.C. 513, ou πάθος, SOPH. Ph. 854 ; φόϐος, PLAT. Leg. 698 b, douleur, crainte qu’on ne peut surmonter ;
      3 difficile à se procurer, p. opp. à εὐπόριστος, PLAT. Rsp. 378 a, 453 d ;
      4 qui est dans l’embarras, qui ne sait comment se tirer d’affaire, sans moyens d’action, sans ressources, SOPH. Ant. 357 ; THC. 3, 53 ; joint à ἔρημος, SOPH. O.C. 1735 ; ἄ. τῇ γνώμῃ, THC. 2, 59, ne sachant que résoudre, etc. ; ἄ. τὰ ἐπιτήδεια ἔχειν, XÉN. An. 5, 5, 20, embarrassé pour se procurer le nécessaire ; particul. embarrassé ou gêné pour vivre, pauvre, THC. 1, 9 ; PLAT. Phædr. 233 d ; p. opp. à εὔπορος, ARSTT. Pol. 3, 7, etc. ; δίαιτα ταπεινὴ καὶ ἄ. PLAT. Leg. 762 e, vie humble et gênée.

• Cp. -ώτερος, THC. 4, 65 ; 5, 110 ; ARSTT. Pol. 5, 4 et 7. • Sup. -ώτατος, THC. 4, 32 ; 7, 14 ; PLAT. Phædr. 233 d, etc.

Étym. ἀ, πόρος.

ον, first in Hdt. and Pi. (v. infr.), without passage, having no way in, out, or through; hence, of places, impassable, πέλαγος, πηλός, Pl. Ti. 25d, Criti. 108e; ὁδός, ὄρη, X. An. 2.4.4, 2.5.18. of states or circumstances, impracticable, difficult, Hdt. 5.3, etc. ; ἄ. ἀλγηδών, πάθη, S. OC 513 (lyr.), Ph. 854; τἄπορον ἔτος ib. 897; ἄ. χρῆμα E. Or. 70; ἀγών, κίνδυνος, Lys. 7.2 and 39 (Sup.); αἰσχύνη Pl. Lg. 873c; σωτηρία λεπτὴ καὶ ἄ. ib. 699b, cf. R. 453d; φόβος Lg. 698b; βίος Men. Kith. Fr. 1.10; νύξ Longin. 9.10; — ἄπορον, τό, and ἄπορα, τά, as Subst., ἐκ τῶν ἀπόρων in the midst of their difficulties, Hdt. 8.53, cf. Pl. Lg. 699b; εὔπορος ἐν τοῖς ἀ. Alex. 234.6; ἄπορα πόριμος A. Pr. 904; ἐν ἀπόροις εἶναι to be in great straits, X. An. 7.6.11; εἰς ἄπορον ἥκειν, πεσεῖν, E. Hel. 813, Ar. Nu. 703; ἐν ἀπόρῳ εἴχοντο, ἦσαν, they were at a loss how to…, Th. 1.25, 3.22; ἐτεῇ οἷον ἕκαστον γιγνώσκειν ἐν ἀπόσρῳ ἐστί Democr. 8; ἄπορόν [ἐστι] c. inf., Pi. O. 10 (11).40, Th. 2.77, Aeschin. Socr. 53, etc. ; ἄπορά [ἐστι] Pi. O. 1.52; Comp. -ώτερος, ἡ λῆψις Th. 5.110.
hard to discover or solve, ἀνεξερεύνητον καὶ ἄπορον Heraclit. 18; ἄ. ἐρωτήσεις, = ἀπορίαι IV, Plu. Alex. 64, Luc. DMort. 10.8; ζήτησις Pl. Plt. 284b; λόγοι D.L. 7.44.
hard to get, scarce, ἐν δυστυχίῃ [φίλον εὑρεῖν] πάντων ἀπορώτατον Democr. 106; θῦμα Pl. R. 378a; ἄπορα [ὀφλήματα] bad debts, D. 50.9. of persons, hard to deal with, unmanageable, E. Ba. 800, Pl. Ap. 18d (Sup.), cf. Th. 4.32 (Sup.); c. inf., ἄ. προσμίσγειν, προσφέρεσθαι, impossible to have any dealings with, Hdt. 4.46, 9.49; βορῆς ἄνεμος ἄ.
against which nothing will avail, which there is no opposing, Id. 6.44; ἄ. τὸ κακὸν καὶ ἀνίκητον Id. 3.52.
without means or resources, helpless, ἔρημος, ἄ. S. OC 1735 (lyr.), cf. Ar. Nu. 629, etc. ; ἄ. ἐπὶ φρόνιμα S. OT 691 (lyr.); ἐπ’ οὐδέν Id. Ant. 360 (lyr.); ἄ. γνώμῃ Th. 2.59.
poor, needy, Id. 1.9, Pl. R. 552a; opp. εὔπορος, Arist. Pol. 1279b9, 1289b30; ἄ. λειτουργεῖν too poor to undertake liturgies, Lys. 31.12, cf. PRyl. 75.5 (ii AD), etc. ; ἄ. καὶ τῶν ἐλαχίστων κατέστησαν D.Chr. 17.18; also of states of life, δίαιτα ταπεινὴ καὶ ἄ. Pl. Lg. 762e. Adv. -ρως Simon. 46, etc. ; τὸ πρᾶγμα ἀ. εἶχε πατρί E. IA 55; ἀ. ἔχει μοι περί τινος Antipho 1.1; ἀ. ἔχειν, c. inf., D.H. 6.14; ἀ. διατεθῆναι Lys. 18.23; Comp. -ώτερον Th. 1.82; but ἀπορωτέρως διακεῖσθαι Antipho 3.2.1; Sup. -ώτατα Pl. Ti. 51b. etc.

1) unwegsam, nicht zu passieren, πέλαγος Plat. Tim. 25d ; ὁδός Xen. An. 2.4.4, 5.18 ; ἀτραπὸς στενὴ καὶ ἄπ. Plut. Flam. 3 ; διάβασις Hdn. 8.4.4.
2) ohne Mittel u. Wege ; übertr.,
   a) akt., B.A. ὁ μὴ δυνάμενος μηχανήν τινα εὑρεῖν, der sich nicht zu helfen weiß, in Verlegenheit ist ; ratlos, Soph. Ant. 357, dem παντοπόρος entgegengesetzt ; πανταχόθεν Thuc. 3.53 ; τῇ γνώμῃ 2.59 u. Folgde ; neben ἄγροικος u. σκαιός Ar. Nub. 619 ; – c. inf., ἄπορός εἰμιτὰ ἐπιτήδεια ἔχειν Xen. An. 5.5.20, ich kann nicht. Bes. ohne Mittel, arm, καὶ ἀπαράσκευος Thuc. 1.99 ; Plat. Phaedr. 233d, u. öfter bei Dem.; δίαιτα ταπεινὴ καὶ ἄπ. Plat. Legg. VI.762e.
   b) pass., wogegen man nichts anzufangen weiß, ratlos ist, καὶ ἀμήχανον Her. 5.3 ; schwierig, unmöglich, νεῖκος Pind. Ol. 11.42 ; Ggstz δυνατός Thuc. 4.65 ; vgl. 2.77 ; χαλεπὸν καὶ σχεδὸν ἄπορον Plat. Soph. 237c ; ἄπορα πράγματα Ar. Vesp. 1474 ; σωτηρία Plat. Rep. V.453d ; ζήτησις Polit. 284b ; auch Tragg.; ἐξ ἀπόρων, unverhofft, Plat. Legg. III.699b ; oft ἄπορον, ἄπορα, = ἀπορία, z.B. Her. 8.53 ; Thuc. 3.82 ; εἰς ἄπορον ἥκειν Eur. Hel. 813 ; κατά τι ἄπορον ἀναγκάζεται Thuc. 1.136 ; bes. ἐν ἀπόροις εἶναι, Thuc. u. Folgde ; ἐν ἀπόρῳ εἶχον τὸ θέσθαι Thuc. 1.25, wie εἰκάσαι τὸ γιγνόμενον 3.22, nicht können ; ähnl. ἱππεῖς προσφέρεσθαι ἄποροι, es ist ihnen schwer beizukommen, Her. 8.49, wie Σκύθαι ἄποροι προσμίσγειν 4.46 ; vgl. Thuc. 4.32 ; Plat. Lys. 223b ; dah. unwiderstehlich, φόβος Legg. III.698b ; vgl. Apol. 18d, wie Βορῆς ἄνεμος Her. 6.44. Auch im Ggstz von εὐπόριστος, schwer anzuschaffen, teuer, Plat. Rep. II.378 a.
• Adv. ἀπόρως ἔχειν, Ggstz σωτηρία, Xen. Hell. 7.4.8 ; διαθεῖναι Lys. 13.11 ; ἀπορωτέρως ζῆν 4.109 ; καὶ δυσχρήστως ἔχειν Pol. 4.18.6 ; ὑποδημάτων Luc. Cyn. 13.