ἄπ·οπτος, ος, ον :
   I qu’on voit seulement de loin : ἐξ ἀπόπτου, SOPH. Ph. 467 (p. opp. à ἐγγύθεν) ; PLAT. Ax. 369 a, de loin ;
   II qu’on peut voir de loin, visible : ἄπ. ἀπὸ τόπου, ARSTT. Pol. 2, 12, 9, visible d’un lieu ; ἐν ἀπόπτῳ ἔχειν, ARR. An. 1, 10, 3, avoir à portée de la vue ;
   III placé hors de la vue, d’où :
      1 invisible, SOPH. Aj. 15 ; ἄπ. ἡμῶν, SOPH. El. 1489, invisible pour nous (sel. d’autres, vu de loin par nous) ;
      2 éloigné : τοῦ ἄστεως, SOPH. O.R. 762, de la ville.

Étym. ἀπό, ὄψομαι.

ον, (< ἀπόψομαι) seen or to be seen from a place, ὅπως μὴ ἄ. ἔσται ἡ κορινθία ἀπὸ τοῦ χώματος Arist. Pol. 1274a40, cf. Arr. Ind. 4.7; ἐν ἀπόπτω ἔχειν in a conspicuous place, Id. An. 2.10.3; ἐν ἀ. εἱστιᾶσθαι J. AJ 13.14.2, etc.
out of sight of, far away from, τοῦδ’ ἄποπτος ἄστεως S. OT 762; ἄποπτος ἡμῶν Id. El. 1489; abs., Far away, ἐξ ἀπόπτου μᾶλλον ἢ ἐγγύθεν σκοπεῖν Id. Ph. 467; ὡς ἐξ ἀ. θεώμενος Pl. Ax. 369a; τόπος ἐξ ἀπόπτου καταφανής Plu. Eum. 15; οὐδ’ ἐξ ἀ. Phld. Rh. 1.149S., Piet. 27, cf. Gal. 4.628.
dimly seen, S. Aj. 15.
out of sight, ἐν ἀπόπτω τίθενται τὸν χάρακα D.H. 2.54; ἐξ ἀπόπτου τῶν Ῥωμαίων παρεμβαλόντες Id. 6.14.

von oben herab, von fernher gesehen, VLL πόρρωθεν ὁρώμενον, ὑψηλότατον, u. geradezu fern, ὡς πλεῖστον εἴη τοῦδ' ἄποπτος ἄστεως Soph. O.R. 762 ; Soph. Aj. 15 erkl. Schol. ἀόρατος, ungeschen, welche Bdtg es erst bei sehr Sp. hat, vgl. Lobeck zu d. St.; ἄποπτον ἡμῶν, fern von uns, El. 1481 ; ἐξ ἀπόπτου σκοπεῖν, dem ἐγγύθεν entgegengesetzt, Phil. 465 ; wie Plat. Ax. 369a ; Ael. H.A. 7.21 ; ἐν ἀπόπτῳ, in der Ferne, dah. unbemerkt, Dion.Hal. 2.54 ; übh. sichtbar, ἄποπτόν ἐστί τι ἀπό τινος, man hat von einem Orte aus die Aussicht wonach hin, Arist. Pol. 2.9 ; ἐν ἀπόπτῳ ἔχειν τι, etwas im Gesichtskreis haben, Arr. An. 2.10.4 ; ἡ στρατοπεδεία καταφανὴς ἦν καὶ ἄπ. Plut. Lucull. 9.