ας (ἡ) impossibilité de naviguer, particul. temps défavorable à la navigation, ESCHL. Ag. 149 ; EUR. I.A. 88, I.T. 15 ; ὑπὸ ἀπλοίας, THC. 2, 85 ; PLUT. M. 857 b ; ἀπλοίας ἕνεκα, DH. 1, 49, par suite de l’impossibilité de naviguer ; au plur. HDT. 2, 119.

➳ Ion. -οΐη, CALL. Dian. 230 ; ANTH. 7, 640.

Étym. ἄπλοος.

ἡ, Ion. and poet. ἀπλοΐη, Call. Dian. 230, prob. in AP 7.640 (Antip.). ἄπλους): — impossibility of sailing, detention in port, esp. from stress of weather, A. Ag. 188; ἀπλοίᾳ χρῆσθαι E. IA 88, cf. IT 15; ἡσύχαζεν ὑπὸ ἀπλοίας Th. 4.4, cf. 6.22; pl., ἀποπλέειν… ὁρμημένον αὐτὸν ἶσχον ἄπλοιαι Hdt. 2.119.

ἡ, ion. ἀπλοΐη, ungünstige Zeit zur Schifffahrt, Unfahrbarkeit, Aesch. Ag. 145, 181 ; ἀπλοίᾳ χρῆσθαι Eur. I.A. 88 ; Her. 2.119 im plur.; Thuc. 4.4, öfter, u. Folgde.