ou ἆορ, gén. ἄορος (τὸ) :
   I épée que l’on portait suspendue à un baudrier (v. ἀορτήρ) IL. 20, 462, etc. ; HÉS. Sc. 457, Th. 283, etc. ;
   II postér. :
      1 trident, CALL. Del. 31 ;
      2 corne de rhinocéros, ORPH. H. 2, 553.

➳ Acc. plur. masc. ἄορας, OD. 17, 222 (sel. d’autres, ὄαρας). Dans Hom. ᾰ aux cas dissyll. ; aux cas trisyll. ᾱ à l’arsis, ᾰ à la thésis, IL. 10, 484, 489 ; dans HÉS. Sc. 221, ᾱ même aux cas dissyll., d’où ἆορ ; ἄορ, monosyll. par synizèse, HÉS. Th. 283.

Étym. p.-ê. indo-europ. *n̥s-, épée ; cf. lat. ēnsis, sscr. asi-.

or ἆορ, ἄορος, τό (on the accent see Hdn. Gr. 1.391); (< ἀείρω); — properly, hanger or sword hung in a belt (cf. ἀορτήρ), Od. 11.24; synon. with ξίφος, 10.294, cf. 321. — The masc. acc. pl., οὐκ ἄορας οὐδὲ λέβητας 17.222 (cf. Hsch.), is prob. f.l. for ἄορά γ’ ; Eust. 1818.5 and the Scholl. ad loc. expl. ἄορας as = ὄαρας, women given as prizes (cf. ἀόρων· γυναικῶν, Hsch.), or = τρίποδας. later, any weapon, ἄορ τριγλώχιν the trident, Call. Del. 31; of the horn of the rhinoceros, Opp. C. 2.553. [Hom. has α in dissyll. forms, as also Hes. Sc. 457, Call. Hec. 1.1.1; in the trisyll. forms, α Od. 17.222, al., α Il. 10.484, al. In Hes. Sc. 221, and later Poets, α even in ἄορ, which must then be written ἆορ. Hes. Th. 283 has ἄορ as monosyll., unless we read with Tricl. γένθ΄, ὁ δ’ ἄορ χρύσειον.…]

ἄορος, τό, auch ἆορ [bei Hom. ist in den zweisilbigen Casus α kurz, in den dreisilbigen in der Arsis lang, ἄορι τύψας Il. 20.462, in der Thesis kurz, ἄορι πλήξειε 10.489 ; Hes. Sc. 221 ἆορ ἔκειτο, u. so Sp.; Hes. Th. 283 eine lange Silbe],
das Schwert, das am Wehrgehenk getragen wird (also von ἀείρω), gleichbedeutend mit ξίφος, vgl. Od. 8.403 mit 406 u. 10.294 mit 321 ; es war breit u. stark, denn Odysseus braucht es zum Graben einer Grube Od. 11.24. Bei Callim. Del. 31 heißt der Dreizack ἄορ τριγλώχιν ; Opp. Hal. 553 das Horn des Rhinoceros. – Od. 17.222 αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορας οὐδὲ λέβητας erkl. es einige für Weiber (= ὄαρας), andere für Dreifüße, es steht aber wohl für ἄορα s. Scholl.; Hesych. erkl. ἄορας ξίφη.