[ᾰ] adv. ;
A d’en haut :
   I avec idée de lieu, PD. fr. 87 ; HDT. 4, 105 ; ATT. ; βάλλειν ἄ. THC. 7, 84, lancer ou frapper d’en haut ; particul. :
      1 du ciel : ὕδατος ἄ. γενομένου, THC. 4, 75, une pluie étant survenue ;
      2 de l’intérieur d’un pays, THC. 1, 59 ; XÉN. An. 7, 7, 2 ; particul. de la haute Asie, PLUT. Dem. 14 ;
   II avec idée de temps :
      1 dès le commencement : ἄ. ἄρχεσθαι, PLAT. Phil. 44 d, etc. commencer par le commencement ; ἄ. ἐξετάζειν, DÉM. 1082, 7, rechercher depuis l’origine ; οἱ ἄ. χρόνοι, DÉM. 121, 19, les temps anciens ; οἱ ἄ. PLAT. Tim. 18 d, les ancêtres ; τὰ ἄ. PLAT. Phæd. 101 d, les premiers principes ; πονηρὸς ἄ. DÉM. 1125, 23, né méchant ;
      2 en reprenant, de nouveau, JOS. A.J. 1, 18, 3 ; NT. Joh. 3, 3 ; Gal. 4, 9 ;
B p. ext. c. ἄνω, en haut :
   I en gén. ATT. ; avec un gén. en haut de, HDT. 1, 75 ; XÉN. Eq. 5, 4 ; PLUT. Them. 12 ; οἱ ἄ. THC. 7, 63, ceux d’en haut, en parl. de soldats sur le pont d’un navire, p. opp. à l’intérieur ;
   II particul. :
      1 dans les airs, dans l’espace, en parl. d’oiseaux, SOPH. El. 1058 ;
      2 au ciel, p. opp. à la terre, ESCHL. Suppl. 597 ;
      3 sur terre, p. opp. aux enfers : οἱ ἄ. ESCHL. Ch. 834 ; EUR. Hel. 1014, les vivants ;
      4 dans l’intérieur des terres, p. opp. à la côte, DÉM. 671, 19.

Étym. ἄνω², -θεν.

and ἄνωθε (Ar. Ec. 698), Dor. ἄνωθα Tab.Heracl. 1.17; (< ἄνω); — Adv. of Place, from above, from on high, θεοὺς ἄ. γῆς ἐποπτεύειν ἄχη A. Ag. 1579; ὕδατος ἄ. γενομένου Th. 4.75; βάλλειν ἄ. Id. 7.84; from the interior of a country, Id. 1.59, X. An. 7.7.2; esp. from inner Asia, Plu. Dem. 14; from the north, Hdt. 4.105. like ἄνω, above, on high, opp. κάτωθεν or κάτω, A. Ag. 871 (dub.); of the gods, Id. Supp. 597 (lyr.), Pl. Lg. 717b; of men on earth, οἱ ἄ. the living, A. Ch. 834 (lyr.), E. Hel. 1014; those on deck (in a ship), Th. 7.63; of birds of the air, S. El. 1058 (lyr.); ἡ ἄ. Φρυγία upper Phrygia, D. 23.155. rarely c. gen., ἄ. τοῦ στρατοπέδου Hdt. 1.75; τοῦ καρποῦ Hp. Art. 80; τῆς νεώς Plu. Them. 12. in narrative or in quiry, from the beginning, from farther back, ἄ. ἄρχεσθαι, ἐπιχειρεῖν, Pl. Phlb. 44d, Lg. 781d; ἄ. ἐξετάζειν τὸ γένος D. 44.69, cf. Men. Epit. 23; in quotations, above, earlier, Sch. E. Ph. 249, etc. ; οἱ ἔμπροσθεν καὶ ἄ. γονεῖς ancestors, Pl. Ti. 18d; Κορίνθιαι εἰμὲς ἄ.
by descent, Theoc. 15.91, cf. 22.164, Call. Aet. 3.1.32; πονηρὸς ἄ. a born rogue, D. 45.80; ἐκ προγόνων ἄ. τετιμημένος IG2². 1072; ἄ. ἀναμάρτητον from early life, Phld. Sto. Herc. 339.17.16; ἐν τοῖς ἄ. χρόνοις D. 9.41. τὰ ἄ.
higher, more universal principles, Pl. Phd. 101d, cf. Arist. APo. 97a33.
over again, anew, afresh, φιλίαν ἄ. ποιεῖται J. AJ 1.18.3, Artem. 1.14, cf. Ev. Jo. 3.3; πάλιν ἄ. Ep. Gal. 4.9, cf. Harp. s.v. ἀνάδικοι κρίσεις· κτίστης ἄνωθε γενόμενος IG 7.2712.58.

(ἄνω), dor. ἄνωθα, von obenher, herab, von einem höher gelegenen Orte, πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη Xen. An. 4.7.13 ; aus dem Binnenlande, Thuc. 1.59 ; vom Himmel, ὁ κεραυνὸς ἄνωθεν ἀφίεται Xen. Mem. 4.3, 14 ; vgl. Thuc. 4.75 ; von der Zeit, von Alters her, οἱ ἄνωθεν, die Vorfahren, Plat. Tim. 18d ; ἄνωθεν ἄρχεσθαι, weit ausholen, Dem. 21.77 ; vgl. Plat. Phil. 44d ; ἄν. ἐπιχειρεῖν Legg. VI.781d ; ἐν τοῖς ἄν. χρόνοις Dem. 9.41 ; denuo, Dio Chrys. 1.604. Bisweilen scheinbar für ἄνω, z.B. θεοὶ ἄνωθεν ὄντες ὠφελοῦσιν, d.i. ἄνω ὄντες ἄνωθεν ὠφ. Xen. Symp. 6.7 ; οἱ ἄνωθεν, die auf dem Verdeck, die vom V. herab kämpfen, Thuc. 7.63.

ἄνωθεν
adv (< ἄνω),
__(a) from above: ἀπὸ ἄ., Mat.27:51, Mrk.15:38; ἐκ τῶν ἄ., Jhn.19:28; meaning, from heaven: Jhn.3:31 19:11, Jas.1:17 3:15, 17 .
__(b) from the first, from the beginning: Luk.1:3, Act.26:5; whence
__(with) anew, again: Jhn.3:3, 7, (so most, but see Meyer, in l; cf. Field, Notes, 86 f.); πάλιν ἄ., Gal.4:9 (MM, VGT, see word).†
(AS)