'[τᾰ]
   I adv., en face, face à face, vis-à-vis : ἄ. μάχεσθαι, IL. 19, 163, combattre face à face, càd. homme à homme ; ἄ. ἰδεῖν, IL. 13, 184, regarder en face ; θεοῖσ' ἄ. ἐώκει, IL. 24, 630, à le voir en face, il ressemblait aux dieux ; σκοποῦ ἄ. τυχεῖν, PD. N. 6, 28, toucher droit au but ;
   II prép. :
      1 en face de, vis-à-vis de, gén. IL. 2, 626 ; avec idée d’hostilité, contre : ἄ. τινὸς στήμεναι, IL. 17, 167, se poster en face d’un adversaire ; ἄντα τινὸς μάχεσθαι, IL. 19, 164, combattre contre qqn ; fig. Διὸς ἄντα πολεμίζειν, IL. 8, 428, combattre à l’encontre des ordres de Zeus ;
      2 p. suite, devant : ἄ. παρειάων σχομένη κρήδεμνα, OD. 1, 334, ramenant son voile devant ses joues.

➳ Mot surt. épq. (HOM. ll. cc., etc.) ; en outre PD. l. c. et EUR. Alc. 877.

Étym. orig. acc. de *h₂ent-, cf. ἀντί.

'

Ep. Adv. over against, face to face, in Hom. mostly in the phrases, ἄ. μάχεσθαι fight man to man, Il. 19.163; ἄ. ἰδεῖν look before one, ib. 13.184, cf. E. Alc. 877 (lyr.); θεοῖς ἄ. ἐῴκει he was like the gods to look at, Il. 24.630; εἴδεται ἄ. πελιδνή Nic. Th. 238; ἄ. τιτύσκεσθαι aim straight at them, Od. 22.266, cf. Pi. N. 6.27; ἄ. πρός τινος Epigr.Gr. 223.4 (Milet.). as Prep. with gen., like ἀντί, over against, Ἤλιδος ἄ. Il. 2.626; ἄ. παρειάων σχομένη κρήδεμνα… before her cheeks, Od. 1.334; ἄντ’ ὀφθαλμοῖϊν 4.115; also of persons, ἄ. σέθεν before thee, to thy face, ib. 160, cf. 22.232; so in Il. 21.331, with a notion of comparison, confronted with thee; ἕρπει ἄ. τῶ σιδάρω τὸ καλῶς κιθαρίσδεν rivals it, Alcm. 35. in hostile sense, against, Διὸς ἄ. πολεμίζειν Il. 8.428; Διὸς ἄ.… ἔγχος ἀεῖραι ib. 424; εἴ κέ μευ ἄ. στήης 17.29; Αἴαντος στήμεναι ἄ. ib. 166.

fast nur Ep., 1) advb., entgegen, gegenüber, ins Angesicht, ἄντα μάχεσθαι, Mann gegen Mann kämpfen, Il. 19.163 ; θεοῖς ἄντα ἐῴκει 24.630, er glich den Göttern, gegen sie gehalten od. ins Angesicht, d.i. vollkommen ; ἄντα τιτύσκεσθαι, gerad drauf los zielen, Od. 21.48 ; ἄντα δ' ἀνασχομένω χερσὶ ἅμ' ἄμφω σύν ῥ' ἔπεσον Il. 23.686 ; ἀλλ' ὁ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος Il. 13.184, 404, 503. – Pind. σκοποῦ ἄντα τυχεῖν, gegen das Ziel treffen, N. 6.28 ; Eur. Alc. 880 εἰσιδεῖν ἄντα. – Häufiger
2) als praepos. mit dem gen., gegenüber, Ἤλιδος Il. 2.626. So ἄντα θυράων ἧστο Ap.Rh. 3.44 ; ἄντα σέθεν, vor dir, in deiner Gegenwart, Od. 4.160 ; ἄντα παρειάων σχομένη κρήδεμνα, sie hatte den Schleier vor die Wangen gezogen, Od. 1.334 u. öfter. Gew. in feindlicher Bdtg, gegen, Διὸς ἄντα ἔγχος ἀεῖραι Il. 8.424 ; ἄντ' Ἀχιλῆος στήσομαι Il. 20.89 ; εἴ κέ μευ ἄντα στήῃς 17.29 ; Λητοῖ δ' ἀντέστη Ἑρμῆς, ἄντα δ' ἄρ' Ἡφαίστοιο μέγας ποταμός Il. 20.73 ; ἄντα σέθεν Ξάνθον μάχῃ ἠίσκομεν εἶναι 21.331 ; ἀλλ' ἄγ' ἀνὴρ ἄντ' ἀνδρὸς ἴτω Il. 20.355 ; ὅς κε σεῦ ἄντα ἔλθῃ ἀμυνόμενος Il. 16.621 ; Ἕκτωρ δ' ἄντ' Αἴαντος ἐείσατο 15.415 ; ἄντα Ποσειδάωνος ἐναντίβιον πολεμίζειν 21.477. Zweifelhaft Il. 8.233 Τρώων ἄνθ' ἑκατόν τε διηκοσίων τε ἕκαστος στήσεσθ' ἐν πολέμῳ, wo Aristarch ἀντί verstand u. desbalb ἀνθ' las, Herodian ἄντα verstand u. deshalb ἄνθ' las, s. Scholl. Aristonic. u. Herodian., Lehrs Aristarch. p. 120. Zweifelhaft auch Od. 6.141 στῆ δ' ἄντα σχομένη, s. Scholl.