'ἄν·ειμι (impf. ἀνῄειν ou ἀνήϊον) :
   I (ἀνά, en haut) :
      1 s’élever, monter : ἐς περιωπήν, OD. 10, 146, sur une hauteur d’où l’on voit le pays d’alentour ; ἅμ' ἠελίῳ ἀνιόντι, IL. 18, 136, au lever du soleil ; cf. HDT. 3, 85 ; A.RH. 1, 1280 ;
      2 gagner la haute mer, A.RH. 4, 238 ;
      3 aller de la côte dans l’intérieur, PLAT. Conv. 172 a, Rsp. 439 e ; particul. aller dans l’Asie centrale, HDT. 5, 108 ;
      4 sourdre, monter à la surface, en parl. de la sueur, SOPH. Tr. 767 ;
      5 p. ext. s’avancer, s’approcher (comme un suppliant) : ἔς τινα, IL. 22, 492, près de qqn ;
   II (ἀνά, en arrière) revenir, OD. 4, 282, etc. ; fig. ἐπί τι, HDT. 1, 140 ; εἴς τι, PLAT. Rsp. 531 c, revenir (à un sujet, à une question, etc.).

➳ Impf. épq. et ion. ἀνήϊον, OD. 10, 146 ; HDT. 5, 108 ; A.RH. 4, 238.

'

in Att. serving as fut. to ἀνέρχομαι, and ἀνῄειν, Ep. ἀνήϊον, as impf. : — go up, ἅμ’ ἠελίῳ ἀνιόντι at sun-rise, Il. 18.136, cf. Hdt. 3.85; ἀνήϊον ἐς περιωπήν I went up a hill, Od. 10.146, cf. Pl. R. 614d; γῆ δ’ ἄνεισ’ εἰς αἰθέρα E. Fr. 687; ἱδρὼς ἀνήει χρωτί came up upon the skin, S. Tr. 767; metaph, reach, attain to, εἰς προβλήματα Pl. R. 531c; Medic., ἐπὶ τὰς σ’ raised the dose to six cotylae, Ruf. ap. Aët. 5.84.
sail up, i.e.
out to sea, ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηΐ Od. 10.332; πόντον ἀνήϊον A.R. 4.238.
go up inland (v. supr. 1), esp.
go up into Central Asia, ἡ ἀγγελίη ἀνήϊε παρὰ τὸν βασιλέα Hdt. 5.108; ἐκ Πειραιῶς Pl. R. 439e, etc. ; εἰς ἄστυ Φαληρόθεν Id. Smp. 172a.
come forth, Ael. NA 11.33.
to be promoted, εἰς Ἄρειον πάγον Hyp. Fr. 138, Lex ap. D. 24.22. ἀνιόντα καὶ κατιόντα πρόσωπα ascendants and descendants, Just. Nov. 117.7, 118 Pr.
approach, esp. as a suppliant, ἄνεισι πάϊς ἐς πατρὸς ἑταίρους Il. 22.492, 499.
go back, return, freq. in Od., ἐξ Αἰθιόπων ἀνιών 5.282; ἀ. ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον Hdt. 1.140, cf. 7.239; θαλάσσης ἐς τέκνα Pl.Com. 173.11; without Prep., πάλιν δὲ τῶνδ’ ἄνειμί σοι γένος genus repetam, E. Heracl. 209.

(εἶμι),
1) aufgehen, von der Sonne, Od. 1.24 ; ἅμ' ἠελίῳ ἀνιόντι, mit aufgehender Sonne, Il. 18.136 ; Her. 3.85 u. sonst ; Plut. Camill. 34 ; hinaufsteigen, εἰς περιωπὴν ἀνήϊον, ich stieg auf eine Warte, Od. 10.146 ; vgl. Plat. Rep. X.614d ; vom Lande aufs hohe Meer fahren, πόντον ἀνήϊον Ap.Rh. 4.238 ; landeinwärts gehen, Od. 10.274 ; ἀγγελίη ἀνήϊε παρὰ βασιλῆα, gelangte hinauf, nach dem innern Asien, zum Könige, Her. 5.108 (vgl. ἀναβαίνω); ἱδρὼς ἀνῄει χρωτί, drang heraus auf die Haut, brach aus, Soph. Trach. 764 ; μήτ' ἄροτον αὐτοῖς ἀνιέναι γῆς, daß ihnen nichts hervorwachse, O.R. 270, falsch von ἀνίημι abgeleitet ; εἰς ἄστυ Plat. Symp. 172a u. öfter.
2) sich mit Bitten an Jemanden wenden, ἄνεισι πάις ἐς πατρὸς ἑταίρους Il. 22.492, ἐς μητέρα χήρην 499.
3) zurückkehren, ἐξ Αἰθιόπων, ἐκ Τροίης, Od. 5.282, 10.332 ; ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον Her. 1.140, u. öfter ; Plat. Phil. 13d ; Ar. Nub. 1058.
4) auftreten, zum Vorschein kommen, Ael. N.A. 11.33.

ἀνεῖναι, darauf, darüber verbreitet sein ; hierher zieht man Od. 24.343 ἔνθα δ' ἀνὰ σταφυλαὶ παντοῖαι ἔασιν.