ἄ·μικτος, ος, ον :
      1 non mélangé, pur de tout mélange, PLAT. Phil. 61 b ; ἄ. τινι, PLAT. Pol. 310 d, non mêlé à qqe ch. ;
      2 qui ne se mêle pas avec : ἄ. τινι, EUR. fr. 429 Nauck, qui n’a de commerce avec personne ; d’où insociable, sauvage, farouche, EUR. fr. 502 Nauck ; en parl. d’un centaure, SOPH. Tr. 1095 ; d’un Cyclope, EUR. Cycl. 428 ; fig. ἄ. αἶα, EUR. I.T. 402, terre inhospitalière ; ἄ. τόπος, ISOCR. 202 c, lieu sauvage ; particul. qui n’a pas de relations intimes, PLAT. Pol. 276 a ;
      3 qui ne se mêle pas ou ne se confond pas avec, dat. THC. 1, 77 ; πρὸς ἄλληλα, PLAT. Soph. 254 d (choses) qui ne se mêlent pas les unes aux autres ; ἄ. βοή, ESCHL. Ag. 321, cri qui ne se confond pas, càd. ne s’harmonise pas avec d’autres.

• Cp. -ότερος, ARSTT. Probl. 19, 43 ; • Sup. -ότατος, A. PL. 138, 5.

Étym. ἀ, μίγνυμι.

ον, unmingled, that will not mingle, Emp. 35.8; ἄ. βοή cries that will not blend or harmonize, A. Ag. 321; ὡς ἄμικτον ἀνθρώποις ἐρᾶν λεόντων Babr. 98.19. Adv. -τως, Sup. -τότατα Pl. Phlb. 59c.
unmixed, pure, βίος, ἡδονή, ib. 50e, 61b; — ἀ. τινι unmixed with a thing, Id. Plt. 310d; ἄμικτα κατὰ στίχον, of poems, uniform in metre e.g. of the Epic hexameter, Heph. Poëm. 2. of persons, not mingling with others, unsociable, savage, of Centaursand Cyclopes, S. Tr. 1095, E. Cyc. 429; δράκαινα Anaxil. 223; τὸ ἄ., = ἀμιξία II, Hp. Aër. 23; ἄ. πατήρ morose, E. Fr. 500; φίλοις ἄ. καὶ πάσῃ πόλει ib. 425; of laws and customs, ἄ. νόμιμα τοῖς ἄλλοις Th. 1.77; πρὸς ἀλλήλω Pl. Sph. 254d; ἄ. τινα ἑαυτοῖς καταστῆσαι refuse to admit him to their society, D. 25.63.
not mixing the breed, Pl. Plt. 276a; ἄ. θυραίω ἀνδρός not having intercourse with…, Phint. ap. Stob. 4.23.61. of places, uncivilized, ἄ. αἶα inhospitable land, E. IT 402; τόπος Isoc. 9.67. (Better written ἄμεικτος.)

1) nicht zu vermischen, βοή Aesch. Ag. 312, verworrenes Geschrei ; dah. nugesellig, wild, θηρῶν στρατός, von den Centauren, Soph. Trach. 1085 ; Kyknus, Eur. Herc.Fur. 393 ; ἀνήρ Cycl. 428 ; αἶα, unwirtlich, nicht mit Anderen verkehrend, wie τόπος ἄμ. καὶ ἐξηγριωμένος Isocr. 9.67 ; so ἄμ. καὶ ἄγριος Luc. V.H. 1.35 ; θηρίον ἄμ., mit dem man nicht umgehen darf, Dem. 25.58, vgl. 52 ; δράκαινα ἄμ. Anaxil. bei Ath. XIII.558a ; unvereinbar, Plat., πρὸς ἄλληλα Soph. 254d ; ἄμικτα νόμιμα τοῖς ἄλλοις Thuc. 1.77.
2) unvermischt, rein, βίος, ἡδονή, Plat. Phil. 61b ; τινί, 60c. Ebenso
• Adv., ἀμικτότατα ἔχειν 59c ; sich nicht begattend, Polit. 276a.