ου (τὸ) [ῐ]
   I farine d’orge :
      1 au sg. dans Hom. seul. dans la loc. ἀλφίτου ἀκτή (v. ἀκτή) ; d’ord. plur. ἄλφιτα, farine pour les aliments, d’où aliments préparés avec de la farine d’orge, OD. 2, 354 ; 19, 197 ; HDT. 7, 119 ; XÉN. Cyr. 5, 2, 5 ; An. 1, 5, 6, etc. ; PLAT. Rsp. 372 b, etc. ; fig. moyens d’existence, ressources pour vivre, AR. Nub. 107 ;
      2 farine dont se servaient les κανηφόροι pour se poudrer, AR. Eccl. 732 ;
      3 farine, en gén. (de froment, de fève, etc.) HPC. 545, 607, 629 ;
   II poudre, poussière (d’une pierre pulvérisée) ORPH. Lith. 212.

Étym. ἄλφι.

τό, barley-groats, sg. in Hom. only in phrase ἀλφίτου ἀκτή Il. 11.631, Od. 2.355, 14.429, and Medic., Gal. 6.507; elsewh. in pl. ἄλφιτα, opp. ἀλείατα, ἄ. μυελὸν ἀνδρῶν Od. 2.290, al., Hdt. 7.119, freq. in Att. ; used to sprinkle over roast meat, Il. 18.560, cf. Od. 14.77; esp. over sacrificial victims, Od. 14.429; ἐπ’ ἀλφίτου πίνειν to drink wine with barley-groats in it, Epin. 1; — of this was made a kind of barley-water, πιεῖν ἄλφιτα Hp. Epid. 5.10; also, poultices, Dsc. 4.87; also used as hair-powder by κανηφόροι, Hermipp. 26. generally, meal, groats, ἄ. πύρινα Hp. Acut. (Sp.) 53; ἄ. φακῶν καὶ ὀρόβων Id. Int. 23; even λίθοιο ἄλφιτα Orph. L. 212. metaph, one΄s daily bread, ΄bread and cheese΄, Ar. Pl. 219, Nu. 106, etc.

τό, gew. im plur., Gerstengraupe, Gerstenmehl, u. daraus bereitetes Brot ; Xen. Mem. 2.7.5 von ἄρτος unterschieden. Bei Hom. überall Gerstenmehl ; Od. 20.108 ἔνθ' ἄρα οἱ μύλαι εἴατο, τῇσιν δώδεκα πᾶσαι ἐπερρώοντο γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι καὶ ἀλείατα, μυελὸν ἀνδρῶν, 119 ἄλφιτα τευχούσῃ, Il. 11.631 ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν vgl. mit 640 ἐπὶ δ' ἄλφιτα λευκὰ πάλυνεν, Apoll. Lex.Hom. 23.4 ἀλφίτου ἀκτήν περιφραστικῶς αὐτὸ τὸ ἄλφιτον, ἀπὸ τοῦ κατάγνυσθαι τὴν κριθήν, also gen. definitivus, 18.560 λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον, Od. 10.520, 11.28, 14.77 ἐπὶ (ὁ) δ' ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν (-ον, -εν), 14.429 παλύνας ἀλφίτου ἀκτῇ, 10.234 ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα, 2.290 ἄλφιτα, μυελὸν ἀνδρῶν, δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν, 2.354 f. 380 ἐν δέ οἱ (μοι) ἄλφιτα χεῦεν (χεῦον) ἐϋρραφέεσσι δοροῖσιν· (εἴκοσι δ' ἔστω μέτρα μυληφάτου ἀλφίτου ἀκτῆς), vgl. mit 19.197 ἄλφιτα δῶκα καὶ αἴθοπα οἶνον ; – Her. 7.119 u. Folgende ; eine der gewöhnlichsten Speisen ; daher allgemein = Lebensunterhalt, Brot, τί δέ μ' ὠφελήσουσ' οἱ ῥυθμοὶ πρὸς τἄλφιτα, zum Broterwerb, Ar. Nub. 638 ; 107 πατρῷα ἄλφιτα väterliches Vermögen ; ἱκανὰ ἄλφιτα παρὰ τῆς δικέλλης ἔχω Luc. Tim. 37 ; ἐς τὰ ἄλφιτα πονεῖν, für das Brot arbeiten, Gall. 1. – Orph. Lith. 212 ἄλφιτα λεπτὰ λίθοιο, Steinmehl.

1. peeled or pearl-barley ; singular only in phrase ἀλφίτου ἀκτή, barley- meal, Lat. polenta, (Homer): in plural ἄλφιτα, barley-groats, barley-meal , opp. to ἄλευρα, (Homer), attic
2. metaphorically one's daily bread , (Aristophanes Comicus); πατρῶια ἄλφ. one's patrimony , (Aristophanes Comicus) (ML)