(impf. ἥρπαζον, f. ἁρπάσομαι, rar. ἁρπάσω [ᾰσ], ao. ἥρπασα [ᾰσ], pf. ἥρπακα [ᾰκ] ; pass. f. ἁρπασθήσομαι, ao. ἡρπάσθην, pf. ἥρπασμαι, pl.q.pf. ἡρπάσμην) :
      1 enlever de force, ravir, IL. 3, 444, etc. ; OD. 10, 48, etc. ; SOPH. Ph. 644 ; HDT. 1, 2, etc. ; d’où piller, acc. XÉN. Cyr. 7, 2, 5, etc. ;
      2 p. suite, saisir à la hâte, s’emparer vivement de : λᾶαν, IL. 12, 445, saisir une pierre ; ὅπλα, XÉN. An. 5, 9, 8, prendre ses armes en hâte ; τινὰ μέσον, HDT. 9, 107, saisir qqn par le milieu du corps ; ἁρπάζοντες ἀπογεύονται, PLAT. Rsp. 354 b, ils goûtent rapidement du bout des lèvres ; πεῖραν ἁρπάζειν, SOPH. Aj. 2 ; καιρόν, PLUT. Phil. 15, chercher à saisir l’occasion ; fig. saisir promptement, comprendre, PLUT. M. 647 e ;

Moy. (f. ἁρπάσομαι, ao. ἡρπασάμην) s’emparer de, se saisir violemment de, acc. LUC. Tim. 22, etc.

➳ Fut. att. ἁρπάσομαι, XÉN. Cyr. 7, 2, 5 ; AR. Pax 1118, Av. 1460, etc. ; qqf. ἁρπάσω, XÉN. Hipp. 4, 17 ; fut. non att. ἁρπάξω, IL. 22, 310 ; BABR. 89 ; en prose réc. APD. 2, 4, 70. Ao. dor. ἅρπασα, PD. P. 3, 44 ; 9, 6 ; BION 2, 10 ; ao. non att. ἥρπαξα, IL. 12, 305 ; OD. 15, 174 ; part. ἁρπάξας, PD. N. 10, 67. — Pass. fut. réc. ἁρπαγήσομαι, JOS. B.J. 5, 10, 3 ; NT. 1Thess. 4, 17. Ao. non att. ἡρπάχθην, HDT. 2, 90 ; 8, 115 ; ANTH. 14, 95 ; DS. 17, 74. Ao. réc. ἡρπάγην, LYC. 505 ; APD. 1, 9, 19. Pf. réc. ἥρπαγμαι, PAUS. 3, 18, 7 (vulg. ; conj. -ασμαι), d’où inf. ἡρπάχθαι, STR. 13, 1, 11. — Moy. fut. contr. ἁρπῶμαι, SPT. Hos. 5, 14 ; 3 sg. -ᾶται, SPT. Ezech. 18, 7.

Étym. incert. ; p.-ê. pré-grec ou p.-ê. R. indo-europ. *serp-, tailler, en ce cas, cf. ἅρπη.

fut. -άξω Il. 22.310, Babr. 89.2, -άσω X. Eq. Mag. 4.17, (ἀν-) E. Ion 1303; in Att. more commonly ἁρπάσομαι Ar. Pax 1118, Ec. 866, Av. 1460, X. Cyr. 7.2.5, (ἀν-) Hdt. 9.59; contr. ἁρπῶμαι, ἁρπᾷ LXX Le. 19.13, al. ; aor. ἥρπαξα Il. 3.444, Pi. N. 10.67, IG 4.951.11 (Epid.); Trag. and Att. ἥρπασα E. Or. 1634, Th. 6.101 (also Il. 13.528, 17.62, Hdt. 2.156); pf. ἥρπακα Ar. Pl. 372, Pl. Grg. 481a; — Med., aor. ἡρπασάμην Luc. Tim. 22, etc. ὑφαρπάσαιο Ar. Ec. 921); — Pass., pf. ἥρπασμαι X. An. 1.2.27, E. Ph. 1079 (ἀν-); 3 plpf. ἥρπαστο Id. El. 1041; later ἥρπαγμαι Paus. 3.18.7, inf. -άχθαι Str. 13.1.11; aor.1 ἡρπάσθην Hdt. 1.1 and 4, etc., -χθην Id. 2.90 (v.l.), 8.115, D.S. 17.74; later, aor.2 ἡρπάγην [α] Lyc. 505, etc. ; fut. ἁρπαγήσομαι 1 Ep. Thess. 4.17, J. BJ 5.10.3; part. ἁρπάμενος (as if from ἅρπημι) AP 11.59 (Maced.), Nonn. D. 1.340, al., (ὑφ-) AP 9.619 (Agath.):
snatch away, carry off, ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς ἔπλεον ἁρπάξας Il. 3.444; ὡς δ’ ὅτε τίς τε λέων… ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ ib. 17.62; τοὺς δ’ αἶψ’ ἁρπάξασα φέρεν πόντονδε θύελλα Od. 10.48, cf. 5.416; κλέψαι τε χἁρπάσαι βίᾳ S. Ph. 644; ἁ. τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα Hdt. 1.2; ἁ. [χρυσὸν] ὑπὲκ τῶν γρυπῶν Id. 3.116; ἁ. καὶ φέρειν Lys. 20.17; abs., to be a robber, ὁτιὴ ΄πιώρκεις ἡρπακώς Ar. Eq. 428, cf. Pl. 372; ἁρπάζειν βλέπει looks thievish, Men. Epit. 181; — Pass. (or Med.), ἐκ χερῶν ἁρπάζομαι I have her torn from my arms, E. Andr. 661.
seize hastily, snatch up, λᾶαν Il. 12.445; δόρυ A. Th. 624; τὰ ὅπλα X. An. 6.1.8; ἁ. τινὰ μέσον seize him by the waist, Hdt. 9.107; λίθος ἥτις τὸν σίδηρον ἁρπάζει, of the magnet, Hp. Steril. 243; c. gen. of the part seized, ἁ. τινὰ τένοντος ποδός E. Cyc. 400; c. gen. partit., ἁ. τούτων ἐνέτραγον Timocl. 16.7; abs., ἀπογεύονται ἁρπάζοντες greedily, Pl. R. 354b; — Med. in Luc. Sacr. 3.
seize, overpower, overmaster, γλῶσσαν ἁ. φόβος A. Th. 259; seize, occupy a post, X. An. 4.6.11; ἁρπάσαι πεῖραν seize an opportunity of attacking, S. Aj. 2; ἁ. τὸν καιρόν Plu. Phil. 15; snap up, ὥσπερ εὕρημα Herod. 6.30.
seize, adopt a legend, of an author, Hdt. 2.156.
grasp with the senses, ὀσμαὶ ἁρπαζόμεναι ταῖς ὀσφρήσεσιν Plu. 2.647e.
captivate, ravish, LXX Ju. 16.9, Plu. Ant. 28.
draw up by means of a vacuum, Simp. in Ph. 647.28.
plunder, πόλεις, τὰ ἐκ τῶν οἰκιῶν, τὴν Ἑλλάδα, etc., Th. 1.5, X. Cyr. 7.2.5, D. 8.55, etc.

hastig ergreifen, aufraffen, wegraffen, rauben ; ἁρπάζοντε Il. 5.556 ; ἁρπάξων 22.310 ; ἥρπαξε Il. 12.305, Od. 15.174 ; ἁρπάξας Il. 3.444, 12.445, 16.814 ; ἁρπάξασα Od. 10.48 ; ἁρπάξαν Od. 5.416 ; ἁρπάξαντε Il. 13.199 ; ἥρπασεν Od. 15.250 ; ἁρπάσῃ Il. 17.62. Bei den Att. fut. meist ἁρπάσομαι, Ar. Eccl. 866 Xen. Cyr. 7.2.5 u. öfter, neben ἁρπάσω Mag. Eq. 4.17 ; aor. Att. ἥρπασα u. so fort, ἥρπασμαι, erst Sp. wieder ἁρπάξω, ἡρπάγην, 2. Cor. 12.2, u. ἁρπαγήσομαι, 1. Thess. 4.12 ; vgl. Lobeck zu Phryn. 241 ; κλέψαι καὶ ἁρπάσαι βίᾳ Soph. Phil. 640 ; vgl. Eur. Tr. 959 ; ἄξει οὐχ ἑκοῦσαν ἁρπάσας I.A. 1365 ; μέσον τινά, Einen in der Mitte fassen, Her. 9.107 ; ἀπογεύονται ἁρπάζοντες Plat. Rep. I.3540, d.i. raptim ; πεῖράν τιν' ἐχθρῶν Soph. Aj. 2 ; μάχαιραν Xen. Cyr. 2.3.10 ; schnell ergreifen, τὰ ὅπλα An. 5.9.8, vgl. 6.3.18 ; χώραν, berauben, 1.2.27 ; ὄρος, schnell besetzen, 4.6.11 ; τὴν τῶν Ἑλλήνων εὐχέρειαν Pol. 32.11.4 ; τὸν καιρόν Plut. Dion. 26 u. a.Sp.

ἁρπάζω
[in LXX chiefly for גָּזַל, טָרַף ;]
to seize, catch up, snatch away, carry off by force: with accusative of thing(s), Mat.12:29 13:19, Jhn.10:12, 28-29; τ. βασιλείαν τ. θεοῦ, Mat.11:12; with accusative of person(s), Jhn.6:15, Act.8:39 23:10, Ju 23; pass., before ἕως, 2Co.12:2; εἰς, 2Co.12:4, 1Th.4:17; πρός, Rev.12:5 (cf. δι-, συν-αρπάζω, and see MM, see word).†
(AS)