(impf. ἥνδανον, f. ἁδήσω, ao.2 ἕαδον [ᾰ], pf.2 ἕαδα [ᾱδ]) :
      1 plaire, être agréable, IL. 5, 153 ; τινί, OD. 2, 114, etc. ; PD. I. 7, 18 ; SOPH. Ant. 504, etc. ; EUR. Alc. 1108, etc. ; HPC. 383, 55, etc. ; rar. τινά, THGN. 26, à qqn (l’accus. dout. dans EUR. Or. 1607, Med. 12, et dans THCR. Idyl. 27, 22) ; avec deux dat. : Ἀγαμέμνονι θυμῷ, IL. 1, 24, être agréable au cœur d’Agamemnon ;
      2 p. ext. au sens du lat. placet : τοῖσι μὲν ἕαδε, avec l’inf. HDT. 6, 106, ils agréèrent le projet de, ils décidèrent de ; impers. ἐπεὶ εὔαδεν (v. ci-dessous) οὕτως, IL. 17, 647, puisque cela a plu ainsi, a été ainsi arrêté ;

Moy. (prés. 3 sg. ἁνδάνεται, ANTH. 10, 7, et inf. ao.2 ἁδέσθαι, PYTHAG. Epist. 12) m. sign.

➳ Impf. épq. ἑήνδανον, IL. 24, 25 ; OD. 3, 143 ; ion. ἑάνδανον, HDT. 9, 5 et 19. Ao.2 épq. ἅδον [ᾰ] IL. 13, 748 ; HÉS. Th. 917, ou 3 sg. εὔαδε (p. *ἔϝαδε), IL. 14, 340 ; OD. 16, 28, etc. Pf. rare ἅδηκα, HIPPON. fr. 100. Pf. 2, 3 sg. ἔαδε (avec esprit doux) THCR. Idyl. 27, 22.

Étym. R. indo-europ. *sueh₂d-, plaire ; cf. ἥδομαι, ἡδύς, lat. suādeō.

impf. ἥνδανον, Ep. ἑήνδανον, in Ion. Prose ἑάνδανον Hdt. 9.5 and 19 (in 7.172, 8.29, codd. give ἥνδανον); fut. ἁδήσω Id. 5.39; pf. ἅδηκα Hippon. 100, Locr. ϜεϜάδηκα (v. infr. II); ἕαδα A.R. 1.867; part. ἑαδώς Il. 9.173; aor. ἑαδον Hdt. 4.201, 6.106, cf. SIG 57.40; Ep. εὔαδον (i.e. ἔϜαδον) Il. 14.340, Od. 16.28; ἅδον [α] Il. 13.748; 3 sg. subj. ἅδῃ Hdt. 1.133, opt. ἅδοι Od. 20.327, inf. ἁδεῖν Il. 3.173, S. Ant. 89; Later, aor.1 ἧσα Plot. 2.3.7: — please, delight, gratify, mostly Ion. and poet., used like ἥδομαι, except as to construction; mostly c. dat. pers., Od. 2.114, Pi. P. 1.29, Hdt. 5.39; also c. dupl. dat., Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ Il. 1.24, cf. Od. 16.28; εἴ σφωϊν κραδίη ἅδοι 20.327; Πηνελοπείῃ ἥνδανε μύθοισι pleased her with words, 16.398; — in ἁδόντα δ’ εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν the dat. belongs both to the part. and to the inf., Pi. P. 2.96; abs., τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπε Il. 9.173, Od. 18.422; c. acc., v. dub. in Thgn. 26, E. Or. 1607, both prob. corrupt readings. in Hdt. ἁνδάνει expresses the opinion of a body of people, οὔ σφι ἥνδανε ταῦτα 7.172, cf. 9.5; τοῖσι τὰ ἀμείνω ἑάνδανε 9.19; c. inf., τοῖσι μὲν ἕασε βοηθέειν Ἀθηναίοισι 6.106, cf. 4.145, 153, 201; so ἐπείνύ τοι εὔαδεν οὔτες (sc. ποιεῖν’ Il. 17.647, cf. Od. 2.114; — τὰ ϜεϜαδηκότα quae placuerunt, IG 9(1).334 (Locr.). Med., ἢν ἁνδάνηται Hp. Mul. 2.150; cf. τιμὴ δαίμοσιν ἁνδάνεται AP 10.7 (Arch.).
(Cf. Skt. svádati, Lat. suādeo, suāvis, OE. swēte, etc.)

(ἦδος), ἥνδανον, Hom. auch ἑήνδανον, attisch zuweilen ἑάνδανον, fut. ἁδήσω, aor. ἕαδον, Hom. auch εὔαδε, perf ἕᾱδα, dor. ἔᾱδα, partic. ἑαδότα, Il. 9.173, Od. 18.422,
gefallen, eigtl. ion. u. dichterisch, τινί, oft Hom. u. Her.; Theocr. 26.30 ; auch mit doppeltem dat., Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ, Il. 1.24, vgl. Od. 20.327 ; so Pind. öfter ; auch Soph. Ant. 500 u. sonst ; bei Her. 5.39 ist ἁνδάνειν τινί Einem einen Gefallen tun. Bei Theogn. 26, Eur. Med. 12, Or. 1633 u. Sp. auch mit dem acc., wie ἀρέσκω, erfreuen, zufrieden stellen ; Archi. 16 (X.7) hat auch das med. ἁνδάνεται.