ἁμιλλάομαι-ῶμαι (f. ήσομαι, ao. ἠμιλλήθην, pf. ἠμίλλημαι) [ᾰμ]
      1 combattre, lutter : τινι, HDT. 4, 71 ; EUR. Andr. 127, etc., ou πρός τινα, THC. 6, 31 ; EUR. I.T. 1479, etc. contre qqn ; περί τινι, PD. N. 10, 31 ; περί τινος, LUC. Char. 20 ; ἐπί τι, PLAT. Leg. 830 e ; πρός τι, PLAT. Leg. 968 b, en vue ou au sujet de qqe ch. ; ἅμ. τὸ στάδιον, τὸ δίαυλον, PLAT. Leg. 833 a, etc., ou avec le dat. ἅμ. ἵπποις, PLAT. Pol. 328 a, Leg. 834 a, disputer le prix du stade, de la double course, de la course en char ; ἅμ. λόγῳ, EUR. Suppl. 195, lutter de parole, engager un débat ; ἄλλοις ἁμιλλῶ ταῦτα, EUR. I.A. 309, discute ceci avec d’autres (avec Agamemnon) ; fig. ἁμιλλᾶσθαι βίῳ, EUR. Hipp. 426, le disputer à la vie, avoir autant de prix que la vie ;
      2 p. ext. faire effort : δεῦρο ἁμιλλᾶται ποδί, EUR. Or. 456, il fait tous ses efforts pour traîner ses pas jusqu’ici ; ἁμ. πρός τι, PLAT. Rsp. 490 a ; ARSTT. Nic. 9, 8, 7, etc. ; ἐπί τι, XÉN. An. 3, 4, 44 ; ὑπέρ τινος, POL. 5, 86, 8, faire effort en vue de qqe ch. ; ἁμ. ὡς, PLAT. Rsp. 349 c, ou ὅπως, XÉN. Hell. 7, 2, 14, avec le sbj. ou l’opt. faire effort pour, s’efforcer de ; avec l’inf. PLUT. Agis 2.

➳ Ao. pass. au sens act. ἡμιλλήθην, EUR. Suppl. 195, etc. ; THC. 6, 31, etc. ; rar. au sens pass. EUR. fr. 809 ; sbj. ao. dor. ἁμιλλαθῶ [λᾰ] EUR. Hel. 165 ; postér. ao. moy. ἡμιλλησάμην, PLUT. Arat. 3 ; LUC. Par. 51, etc.

Étym. ἅμιλλα.

fut. -ήσομαι Ar. Pax 950, Pl. R. 349c; aor. ἡμιλλήθην E. (v. infr.), Th. 6.31; later ἡμιλλησάμην Plu. Arat. 3, Luc. Par. 51, Aristid. 1.127, 149 J., etc. ; pf. ἡμίλλημαι E. (v. infr. ΙΙ. 1): — compete, vie, contend, Ar. l.c., etc. ; πρὸς ἀλλήλους Th. l.c. ; c. dat. pers., Hdt. 4.71, E. Andr. 127, etc. ; πρός τινα Id. HF 960; c. dat. rei, contend in or with a thing, ἁμιλληθεὶς λόγῳ Id. Supp. 195, cf. HF 1255; βίῳ Hipp. 426; ἵπποις, τόξοις, etc., And. 4.27, Pl. R. 328a, cf. Lg. 834a; περί τινος about or for a thing, Luc. Charid. 20; περί τινι Pi. N. 10.31; ἐπί or πρός τι, Pl. Lg. 830e, 968b; ὑπέρ τινος Plb. 5.86.8; ἁ. ὡς… or ὅπως…, Pl. R. 349c, X. HG 7.2.14; c. acc. cogn., ἁ. στάδιον Pl. Lg. 833a. in pass. sense, πόλλ’ ἁμιλληθέντα made subjects of contest, E. Fr. 812.2. without idea of rivalry, strive, hasten eagerly, ἐπὶ τὸ ἄκρον X. An. 3.4.44; πρός τι to obtain a thing, Pl. R. 490a, Arist. EN 1162b8, al. ; δεῦρ’ ἁμιλλᾶται ποδί E. Or. 456; σὲ τὴν ὄρεγμα δεινὸν ἡμιλλημένην Id. Hel. 546; metaph, c. acc. cogn., ποῖον ἁμιλλαθῶ γόον; how shall I groan loud enough? ib. 165; τόνδ’ ἁμιλλῶμαι λόγον Hec. 271. Hsch. has Act., ἁμιλλᾶν· ἐρίζειν, καὶ εἰς τάχος γράφειν.

aor. ἡμιλλήθην (ἁμιλλήσασθαι hat Plut. Arat. 3 ; s. ἐξαμ.; ἁμιλληθέν pass. Eur. Phoen. frg. 9),
1) wettkämpfen, wetteifern, Pind., περὶ ἄθλων κορυφαῖς N. 10.31 ; τὸ στάδιον, τὸ δίαυλον, im Schnelllaufe, Doppellaufe wetteifern, Plat. Legg. 833a ; übertr., λόγον Eur. Hec. 271 ; γόον Hel. 164 ; ἵπποις, τόξοις, Plat. Rep. I.328a, Legg. VIII.834a ; λόγῳ Eur. Suppl. 195 ; ἁμιλληθὲν πρός τινα, mit Einem, Thuc. 6.31, wo Krüger zu vgl., u. Eur. Herc.Fur. 960 ; Luc. Mort. D. 12.7 ; πρὸς τὴν ἀρετὴν ἁμιλλητέον Isocr. 7.73.
2) übh. sich beeilen, Ar. Pl. 915, οὔκουν ἁμιλλήσεσθον, und zwar um die Wette ; δεῦρο ἁμιλλᾶται ποδί Eur. Or. 456 ; πρός τι, nach etwas streben, Plat. Legg. XII.968b ; ὡς λάβῃ Rep. I.349c ; ἐπὶ τὰ θηρία, auf das Wild um die Wette losgehen, Xen. Cyr. 1.4.15 ; ἐπὶ τὸ ἄκρον An. 3.4.44 ; ὅπως φθάσειαν Hell. 7.2.13 ; c. inf., Plut. Arist. 10 ; ὑπὲρ τοῦ φθάσαι Pol. 5.86.8 ; ὑπὲρ τῆς ὁμοιότητος Plut. Num.; ἀπὸ γῆς, vom Lande herbeieilen, Pomp. 73.