'(f. ἁλώσομαι ; ao.2 ἑάλων, d’où subj. ἁλῶ, opt. ἁλοίην, inf. ἁλῶναι, part. ἁλούς ; pf. ἑάλωκα [ᾰλ]) :
   I être pris :
      1 être saisi, tomber aux mains de, en parl. de pers., de villes, etc. IL. 2, 374 ; HDT. 7, 175, etc. ; ESCHL. Sept. 199, 239, 568 ; Ag. 30, etc. ; SOPH. Aj. 1341, 1440 ; EUR. Hec. 301, etc. ; XÉN. Cyr. 7, 5, 12, etc. ; PLAT. Hipp. ma. 286 a, etc. ; ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας γράμματα, XÉN. Hell. 1, 1, 23, les lettres furent saisies et envoyées à Athènes ; fig. θανάτῳ ἁλῶναι, IL. 21, 281 ; OD. 5, 312, ou abs. ἁλῶναι, IL. 12, 172 ; OD. 18, 265, être saisi par la mort ; de même en prose ; ἁ. νοσήματι, ARSTT. Probl. 30, 1, 19 ; ὑπ' ἔρωτος, PLAT. Phædr. 252 c, se laisser prendre, être pris par la maladie, l’amour ; rar. avec le gén. ἁ. τοῦ κάλλους, LUC. Char. 19, être pris par la beauté ;
      2 en b. part, être pris, être obtenu, être achevé, SOPH. O.R. 543 ; EUR. Alc. 786 ; XÉN. Cyn. 12, 22 ;
   II particul. être pris en flagrant délit ; avec un part. ἐὰν ἁλῷς τοῦτο πράττων, PLAT. Ap. 29 c, si tu viens à être surpris faisant cela ; p. suite, être convaincu, avec un gén. ἁλῶναι προδοσίας, PLUT. Rom. 17 ; κλοπῆς, PLUT. Luc. 1 ; δώρων, PLUT. Nic. 28, etc. être convaincu de trahison, de vol, de concussion, etc. ; avec un part. προδοῦσ' ἁλίσκεται, SOPH. Aj. 1267 ; προδοῦσ' ἁλώσομαι, SOPH. Ant. 46, etc. elle est convaincue, je serai convaincue d’avoir trahi, etc. ; ἐὰν ἁλίσκηται τῶν νόμων καταφρονῶν, PLAT. Leg. 754 e, s’il est convaincu de mépriser les lois ; cf. HDT. 7, 197 ; PLAT. Leg. 397 c, etc. ; avec un adj. ou un subst. μοιχὸς ἁλούς, AR. Nub. 1079 ; EL. V.H. 12, 12, convaincu d’être un débauché ; οὐ γὰρ δὴ φονεὺς ἁλώσομαι, SOPH. O.R. 576, car je ne serai pas convaincu de (ce) meurtre ;
   III p. suite, être condamné, PLAT. Leg. 937 c ; ψήφοις ἁπάσαις, PLUT. Popl. 7, par tous les suffrages ; avec le nom de la peine au gén. ἁλῶναι θανάτου, PLUT. M. 552 d, être condamné à mort ; postér. à l’inf. ἁλῶναι ἀποθανεῖν, φυγεῖν, POLYEN 5, 2, 2, être condamné à mort, à l’exil ; avec le nom de la cause au gén. (v. ci-dessus προδοσίας, κλοπῆς, cette construction s’appliquant, selon le cas, au sens de « être condamné » comme au sens de « être convaincu ») ; ou au dat. précédé d’une prép. ἁλῶναι ἐπὶ κακοῖς ἔργοις, PLUT. Per. 22 ; ἐπὶ στάσεσι, HDN 3, 10, 11, être condamné pour méfaits, pour avoir provoqué des séditions.

➳ Fut. 2 sg. ἁλώσει, PLAT. Gorg. 483 a ; 2 sg. ion. ἁλώσεαι, HDT. 1, 112. Ao.1 réc. inf. ἁλωθῆναι, DS. fr. 21, 6. Ao.2 ἑάλων, HPC. 7, 284 ; THC. 1, 128, etc. ; et ἥλων, OD. 22, 230 ; HDT. 1, 78, etc. (ἑᾱ AR. Vesp. 355 ; ἑᾰ- ANTH. 7, 114 ; 11, 155 ; aux modes autres que l’ind. ᾰ, excepté ἁλόντε [ᾱ] IL. 5, 487) ; sbj. 1 sg. épq. ἁλώω, IL. 11, 405, etc. ; 3 sg. ἁλώῃ, IL. 14, 81, etc. ; opt. 2 sg. ἁλῴης, A.RH. 1, 491 ; 3 sg. ἁλῴη, OD. 14, 183 ; 15, 300 ; inf. ἁλώμεναι, IL. 21, 495. Pf. ἑάλωκα, non att. ἥλωκα, HDT. 1, 70, etc. ; dor. ἅλωκα [ᾰλ] PD. P. 3, 57 ; 3 pl. ἁλώκαντι, PLUT. Lys. 14, 4. Pl.q.pf. ἑαλώκειν, PLUT. Lys. 14, 4 ; non att. ἡλώκειν, HDT. 1, 84 ; 8, 61. Pour l’act. on emploie αἱρέω.

Étym. ἑάλων p. *ἠϝάλων, de la R. indo-europ. *uelh₃-, saisir ; cf. ἑλεῖν, lat. vellō.

'

defect. Pass., Act. supplied by αἱρέω (ἁλίσκω Aq. Ps. 21 (22).14, cf. ἐλέφας μῦν οὐχ ἁλίσκει Zen. 3.67); impf. ἡλισκόμην (never ἑαλ-) Hdt., etc. ; fut. ἁλώσομαι Hdt., etc., later ἁλωθήσομαι LXX Ez. 21.24 (19) cod. A; aor. (the only tense used by Hom.) ἥλων Od. 22.230, always in Hdt., and sometimes in codd. of Att., as Pl. Hp. Ma. 286a, Hyp. Eux. 15, cf. X. An. 4.44.21, but the common Att. form was ἑάλων IG 2.38, etc., cf. Thom.Mag. 146 [α, Ar. V. 355, later α AP 7.114 (D.L.), 11.155 (Lucill.); α in other moods, exc. part. ἁλόντε Il. 5.487, inf., v. infr.]; subj. ἁλῶ, ῷς, ῷ A. Th. 257, E. Hipp. 420, Ar. Ach. 662, V. 898, etc., Ion. ἁλώω Il. 11.405, ἁλώῃ 14.81, Hdt. 4.127; opt. ἁλοίην Il. 22.253, Antipho 5.59, etc., Ep. 3 sg. ἁλῴη (v.l. ἁλοίη, which is to be preferred) Il. 17.506, Od. 15.300; inf. ἁλῶναι [α] Il. 21.281, [α] Hippon. 74, s.v.l., Ep. ἁλώμεναι Il. 21.495; part. ἁλούς Il. 2.374, etc. ; later, inf. ἁλωθῆναι v.l. in LXX Ez. 40.1, D.S. 21.6; pf. ἥλωκα Hdt. 1.83, Antiph. 204.7, Xenarch. 7.17, Hyp. Phil. 11, D. 21.105; part. ἁλωκότα Pi. P. 3, 57; ἑάλωκα [αλ] A. Ag. 30, Hdt. 1.191, 209 codd., and Att., as Th. 3.29, Pl. Ap. 38d, D. 19.179; plpf. ἡλώκειν Hdt. 1.84, X. An. 5.2.8. ; (Ϝαλ-, cf. Ϝαλίσσκηται IG 9(2).1226 (Thess.), Ϝαλόντοις ib. 5(2).351.7 (Stymphalus)):
to be taken, conquered, fall into an enemy΄s hand, of persons and places, Il. 2.374, etc. ; ἁλώσεται (sc. ὁ Κρέων) S. OC 1065; ἁλίσκεσθαι εἰς πολεμίους to fall into the hands of the enemy, Pl. R. 468a, IG 12(7).5 (Amorg.); ἐν τοιαύταις ξυμφοραῖς Pl. Cri. 43c.
to be caught, seized, of persons and things, θανάτῳ ἁλῶναι to be seized by death, die, Il. 21.281, Od. 5.312; without θανάτῳ, Il. 12.172, Od. 18.265, etc. ; ἄνδρ’ ἐκ θνάτου κομίσαι ἤδη ἁλωκότα (sc. νόσῳ) Pi. P. 3.57; γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας letters were seized and taken to Athens, X. HG 1.1.23; τοῖς αὑτῶν πτεροῖς ἁλισκόμεσθα, of eagle, i.e. by a feathered arrow, A. Fr. 139: — to be taken or caught in hunting, Il. 5.487, X. An. 5.3.10; — ἁ. ἀπάταις, μανίᾳ, S. El. 125, Aj. 216; ὑπ’ ἔρωτος Pl. Phdr. 252c; ὑπὸ νουσήματος τεταρταίου Hp. Nat. Hom. 15; νοσήματι Arist. Pr. 954a35, etc. ; μιᾷ νίκῃ ἁλίσκονται by one victory they are ruined, Th. 1.121; abs., to be overcome, A. Eu. 67, S. Aj. 648. in good sense, to be won. achieved, S. OT 542, E. Alc. 786, X. Cyn. 12.21. c. gen., succumb to, τῆς ὥρας, τοῦ κάλλους, Ael. VH 12.52, Ps.-Luc. Charid. 9; κόρης Philostr. Her. 8.2, prob. in Eun. Hist. p. 238D.
to be established by argument, proved, Phld. Sign. 29, 33. c. part., to be caught or detected doing a thing, οὔτε σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων Hdt. 1.112; ἐπιβουλεύων ἐμοὶ… ἑάλωκε ib. 209; ἐὰν ἁλῷς ἔτι τοῦτο πράττων Pl. Ap. 29c; with Subst. or Adj., οὐ γὰρ δὴ φονεὺς ἁλώσομαι S. OT 576; μοιχὸς γὰρ ἢν τύχῃς ἁλούς Ar. Nu. 1079; ἁ. ἐν κακοῖσι S. Ant. 496. freq. as law-term, to be convicted and condemned, λιποταξίου γραφὴν ἡλωκέναι D. 21.105, cf. Antipho 2.2.9, 2.3.6; ἁ. μιᾷ ψήφῳ And. 4.9; — c. gen. criminis, ἁλῶναι ψευδομαρτυριῶν, ἀστρατείας, ἀσεβείας, etc. (sc. γραφήν), v. sub vocc. ; ἁ. θανάτου to be convicted of a capital crime, Plu. 2.552d; ἁλοῦσα δίκη conviction, Pl. Lg. 937d; of false evidence, ὁπόσων ἂν μαρτυρίαι ἁλῶσιν ibid.

pass. zu αἱρέω u. συλλαμβάνω ; impf. stets ἡλισκόμην ; fut. ἁλώσομαι ; aor. ἥλω Od. 22.230, Her. 3.15, att. ἑάλων, ἥλων Xen. An. 4.5.24 u. sonst, ἑάλων = ἑάλωσαν Babr. 31.20 ; conj. ἁλῶ, ἁλώω Il. 11.405, Od. 18.265, ἁλώῃ Il. 9.592, 14.81, optat. ἁλοίην Il. 22.253, ἁλοίη Il. 17.506, ἁλῴη Od. 14.183, 15.300, inf. ἁλῶναι Il. 12.172, 21.281, Od. 5.312, 24.34, ἁλώμεναι Il. 21.495, partic. ἁλοῦσα Il. 2.374, 4.291, 13.816, ἁλόντε Il. 5.487 ; perf. ἥλωκα, att. ἑάλωκα, Xen. gew. ἥλωκα, dor. ἅλωκα mit ᾰ Pind. P. 3.57. – Hom. nur aor.
1) gefangen, eingenommen, erobert werden ; μή πως, ὡς ἀψῖσι λίνου ἁλόντε πανάγρου, ἀνδρἂσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησθε Il. 5.487, eine Taube entkommt dem Falken, οὐδ' ἄρα τῇ γε ἁλώμεναι αἴσιμον ἦεν Il. 21.495 ; – πόλις χερσὶν ὑφ' ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε Il. 4.291, 2.374, ἀνθρώποισι τῶν ἄστυ ἁλώῃ 9.592 ; – θανάτῳ ἁλῶναι, umkommen, 21.281 ; ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην, töten od. getötet werden, 22.253, ἠὲ κατακτάμεν ἠὲ ἁλῶναι 12.172, Ggstz φυγεῖν u. θάνατον φυγεῖν Od. 14.183, 15.300 ; – Pind. hat das praes. Ol. 8.42 u. ἀνὴρ ἁλωκώς P. 3.57. Bei Trag. meist im Krieg erobert werden, Aesch. ἑάλωκεν Ag. 30. sonst aor.; Soph. ἀπάταις El. 124, κακοῖσι Ant. 492, μανίᾳ Aj. 215 ; aber προδοῦσα Ant. 46, Aj. 1246, Eur. Andr. 190, φονεὺς ἁλώσομαι Soph. O.R. 526, κακός γ' ὢν εἰς φίλους ἁλίσκεται Med. 84, vgl. Hipp. 913, I.T. 1419 geht in die Bedtg 2) über. Prosa, Her. τεῖχος ἥλωκε 1.83, ἡ ἀτραπὸς δι' ἣν ἥλωσαν οἱ ἁλόντες 7.175 ; Thuc. u. Xen.; εἰς τοὺς πολεμίους ἁλίσκεσθαι, sich von den Feinden gefangen nehmen lassen, Plat. Rep. V.468a ; ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας γράμματα Xen. Hell. 1.1.23 ; aber εἰς βρόχον, in einer Schlinge, Aesop.; ὑπ' ἔρωτος Plat. Symp. 184a ; ἔρωτι Xen. Cyr. 5.1.17 ; Luc. Deor. D. 6.3 ; τοῦ κάλλους, von der Schönheit, Charid. 19 ; μειρακίου, κόρης, Sp., sich in Jemanden verlieben.
2) gerichtlicher Ausdruck : ertappt, überführt werden, mit dem partic. schon Her. μὴ ψευδόμενος ὑπό σευ ἁλώσεται 7.102 vgl. 197, 2.174 ; Tragg. in den oben angeführten Stellen ; ἐὰν ἁλίσκηται τῶν νόμων καταφρονῶν Plat. Legg. VI.754e ; mit dem gen., in einem Prozeß verurteilt werden, κλοπῆς, des Diebstahls überführt und deswegen verurteilt, Dem. 24.103 ; τῆς κακώσεως ibd.; ψευδομαρτυρίων, δώρων Plut. Nic. 28, ἀργίας Sol. 17, προδοσίας Rom. 17 ; ἂν ἁλῷ θανάτου S. N. V. 7 ; τοῖς τῆς ἐνδείξεως δικαίοις ἑάλωκεν Dem. 25.17 ; ἁλοὺς τὴν γραφήν Antiph. 2 β 9, der γ, 6 ἁλῶναι dem ἀποφυγεῖν entgegenf.; absol., ἁλοὺς μοιχός, ein überführter Ehebrecher, Ar. Nub. 1062 ; τῇ δίκῃ ἁλούς Plat. Legg. XII.955d ; ἐπὶ κακοῖς ἔργοις ἁλούς Plut. Pericl. 22 ; ἁλοῦσα δίκη ein entschiedener Prozeß Plat. Legg. XI.937d.

1. to be taken, conquered , of persons and places, (Homer), etc.; ἁλίσκεσθαι εἰς πολεμίους to fall into the hands of the enemy, (Plato Philosophus)
2. to be caught, seized , θανάτῳ ἁλῶναι or without θανάτῳ, to die , (Homer); ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας γράμματα letters were seized and taken to Athens, (Xenophon Historicus)
3. in good sense, to be won, achieved, attained , (Sophocles Tragicus), etc.
4. with participle to be caught or detected doing a thing, (Herdotus Historicus); ἐὰν ἁλῷς τοῦτο πράττων (Plato Philosophus); also with a Substantive or adjective, the participle ὤν being omitted, οὐ γὰρ δὴ φονεὺς ἁλώσομαι (Sophocles Tragicus)
5. as attic law-term, to be convicted and condemned , (Plato Philosophus):—;with genitive criminis, to be convicted of , ἁλῶναι ψευδομαρτυριῶν, etc. (ML)