ητος (ἡ) :
      1 bonheur, prospérité, PD. P. 8, 127 ;
      2 air de délicatesse, manières de celui qui fait le difficile ou le renchéri : οὐκ ἐν ἁϐρότητι κεῖσαι, EUR. I.A. 1343, tu ne te trouves pas dans un état à montrer tant de délicatesse ;
      3 magnificence, faste, opulence, PD. P. 11, 34 ; XÉN. Cyr. 8, 8, 15 ; PLAT. 1 Alc. 122 c.

➳ Dor. ἁϐρότας, PD. ll. cc.

Étym. ἁϐρός.

ητος, ἡ, splendour, luxury, δόμους ἁβρότατος houses of luxury, i.e.
luxurious, Pi. P. 11.34, cf. B. Fr. 26; τῇ Μήδων στολῇ καὶ ἁβρότητι X. Cyr. 8.8.15, cf. Pl. Alc. 1.122c, E. Ba. 968; οὐκ ἐν ἁβρότητι κεῖσαι thou art not in a position to be fastidious, Id. IA 1343; also, ἁβρότατος ἔπι in the freshness of youth, Pi. P. 8.89. of style, sweetness, charm, Hermog. Id. 1.12.

ητος, ἡ, = ἁβροσύνη, Pind. P. 11.34 ἔλυσε δόμους ἁβρότατος, des Schmuckes beraubte er die Häuser ; Eur. Bacch. 966 ; Plat. verbindet es mit τρυφή und χλιδή, Symp. 137d ; ἁβ. τῶν Περσῶν Alc.I, 122c ; Xen. τῇ μήδων στολῇ καὶ ἁβρ. Cyr. 8.8.15, wo μαλακία u. θρύψις gleichstehen ; Plut. verb. τρυφαὶ καὶ ἁβ., Cam. 2 ; Ant. 71.