ας (ἡ) :
      1 heure indue : ἀ. νυκτός, ALCIPHR. 3, 47, heure indue de la nuit, càd. le milieu de la nuit ;
      2 p. ext. moment inopportun, contretemps : ἀ. θέρους, PLUT. M. 371 b, été qui n’est pas de saison ; adv., ἀωρίᾳ, LUC. As. 24, etc. ; rar. ἀωρίαν, AR. Ach. 23, à contretemps, trop tard ;
      3 abs. mort prématurée, PD. fr. 101 (ARSTD. t. 1, 78).

Étym. ἄωρος.

ἡ, wrong time; hence, untimely fate or death, Hld. 10.16; but ἀωρίη old age, Herod. 3.29; bad condition, πραγμάτων Procop. Arc. 14; pl., ἀωρίαι bad seasons, Plu. 2.371b; ἀωρία midnight, dead of night, Pherecr. 6D., Ael. Fr. 81; in full, ἦν ἀ. τῆς νυκτὸς μεσούσης Alciphr. 3.47; metaph, ἀωρίῃ τοῦ πρήγματος Aret. CD 1.4; darkness (figure of calamity), prob. in LXX Is. 59.9; acc. as Adv., ἀωρίαν ἥκειν to have come too late, Ar. Ach. 23; ποῦ βαδίζεις ἀωρίᾳ; whither so late ? Luc. Asin. 24.

ἡ, Unzeit ; νυκτός, Mitternacht, Alciphr. 3.47 ; ἀωρίαν ἥκειν Ar. Ach. 23, zur unrechten Zeit, zu spät kommen, B.A. p. 4 παρὰ τὴν δέουσαν ὥραν ; ib. p. 476 ist ἀωρίᾳ Erkl. von ἀωρί.

a wrong time : accusative as adverb, ἀωρίαν ἥκειν to have come too late , (Aristophanes Comicus); ἀωρίαι at an unseasonable time, so late , (Lucian) (ML)