ἀ·χάριστος, ος, ον [χᾰ]
   I (χάρις, grâce) :
      1 sans grâce, sans charme, XÉN. An. 2, 1, 13 (ou mieux ἀχάριτος) ;
      2 p. suite, déplaisant, désagréable, OD. 8, 236 ;
      3 disgracieux, malveillant, THGN. 839 ;
   II (χάρις, reconnaissance) :
      1 act. qui ne témoigne pas de reconnaissance, ingrat, HDT. 1, 90, etc. ; EUR. Ion 880 ; τινι, EUR. Hec. 140, ou πρός τινα, XÉN. Mem. 2, 2, 14, ingrat à l’égard de qqn ;
      2 pass. pour qui ou pour quoi l’on ne témoigne pas de reconnaissance, XÉN. An. 1, 9, 18.

• Cp. ἀχαριστότερος, XÉN. Cyr. 8, 3, 19 ; Œc. 7, 37 ; Sup. ἀχαριστότατος, PLUT. M. 716 f.

Étym. ἀ, χαρίζομαι.

ον, (< χαρίζομαι) ungracious, unpleasant, οὐκ ἀχάριστα μεθ’ ἡμῖν ταῦτ’ ἀγορεύεις Od. 8.236; irreg. Comp., δόρπου ἀχαρίστερον (for -ιστότερον) 20.392; without grace or charm, οὐκ ἀχάριστα λέγειν X. An. 2.1.13; φωνή Epicur. Sent.Vat. 75; ἀχαριστότερον ἐπιμέλημα a more thankless business, X. Oec. 7.37; ἀ. ἐξέτασις D.H. Pomp. 1. of persons, ungracious, unfavourable, Thgn. 841 (-τως Bgk.), Phld. Ir. p. 60 W.
ungrateful, thankless, Hdt. 1.90, X. Cyr. 1.2.7, CratesTheb 19, etc. ; δῆμος Hdt. 5.91; προδότας E. Ion 880 (lyr.), cf. Med. 659 (lyr.); ἀ. πρὸς τοὺς γονέας X. Mem. 2.2.14; τινί E. Hec. 138 (lyr.); σπείρων εἰς ἀχάριστα sowingin thankless soil, IG 14.2012 (Sulp. Max.). Adv. -τως, ἀποπέμψασθαι εὐεργέτας X. An. 7.7.23, cf. Lys. 30.6. Pass., unrequited, ἀ. εἶναι τὰ ἀνηλωμένα Lys. 21.12. Adv. οὐκ ἂν ἀχαρίστως μοι ἔχοι πρός τινος thanks would not be refused me by…, X. An. 2.3.18. Adv. -τως with a bad grace, with an ill will, ἀ. ἕπεσθαι follow sulkily, Id. Cyr. 7.4.14; τὰς χάριτας ἀ. χαρίζεσθαι Isoc. 1.31. ἀχάριστον, τό, antidote, PGrenf. 1.52.1, 12 (iii AD), Marcell. Empir. 20; also ἀχάριστος, ἡ, Alex.Trall. Febr. 7. name of an eyesalve, Cels. 6.6.7, Gal. 12.749.

1) unangenehm, mißfällig, Od. 8.236 οὐκ ἀχάριστα μεθ' ἡμῖν ταῦτ' ἀγορεύεις, sehr angenehm, Homerisch ; οὐκ ἀχάριστα λέγεις, = χαρίεντα, Xen. An. 2.1.13, ironisch = εὐήθη ; ἀχαριστότερον ἐπιμέλημα Oec. 7.37, etwas unangenehm;
• adv. μηδὲ τὰς χάριτας ἀχαρίστως χαριζόμενος Isocr. 1.31, auf unfreundliche Weise.
2) undankbar, von Her. 1.90 an nicht selten ; οὐ χάριν ἔχει Arist. rhetor. 8.7;
• adv. ἀχαρίστως, ἀποπέμψασθαι εὐεργέτας, ungedankt, ungelohnt, Xen. An. 7.7.23 ; οὐκ ἀχαρίστως μοι ἔχει πρὸς ὑμῶν, ihr wißt mir Dank dafür, 2.3.18 ; ἀχαρίστως ἕπεσθαι Xen. Cyr. 7.4.14, ungern folgen.

ἀχάριστος, -ον
(< χαρίζομαι), [in LXX: Wis.16:29, Sir.29:17, 25, 4Ma.9:10 * ;]
__(a) ungracious, unpleasing;
__(b) ungrateful, thankless: Luk.6:35, 2Ti.3:2.†
(AS)