ἀτυχέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἠτύχησα, pf. ἠτύχηκα ; au pass. seul. part. ao., part. pf. et pl. q. parf. 3 sg. ἠτύχητο, DH. Isocr. 9) [ῠ]
      1 ne pas réussir, éprouver un échec, ne pas obtenir : τινος, XÉN. Hell. 3, 1, 22 ; PLAT. etc. qqe ch. ; παρά τινος, XÉN. Cyr. 1, 6, 6, ne pas obtenir qqe ch. de qqn ; πρός τινα, XÉN. Cyr. 1, 3, 14, échouer dans une démarche auprès de qqn ; avec un part. κτωμένους ἀτυχῆσαι, THC. 2, 62, n’avoir pas réussi à obtenir ; abs. THC. 1, 32 ; p. opp. à κατορθόω, ISOCR. 31 d ; au pass. τὰ ἀτυχηθέντα, DÉM. 298, 28, ou τὰ ἠτυχημένα, JOS. A.J. 16, 8, 6, les échecs, les revers ;
      2 p. suite, être malheureux, HDT. 9, 111 ; AR. Nub. 427, etc. ; p. opp. à εὐτυχέω, XÉN. Mem. 3, 9, 8, etc. ; ἀ. ἔν τινι, ISOCR. 254 c ; ANT. DÉM. être malheureux en qqe ch. ; οἱ ἀτυχοῦντες, ANT. 120, 12, les malheureux ; p. euphém. p. ἀτιμοῦσθαι, être déshonoré, DÉM. 533, 22.

Étym. ἀτυχής.

fut. -ήσω Ar. Nu. 427, Eup. 114; aor. ἠτύχησα Hdt. 9.111, Antipho 4.2.6; pf. ἠτύχηκα D. 20.53, Men. 149, Philem. 107; rarely in Pass. (v. infr.): — to be unfortunate, fail, miscarry, Ar. Nu. 427, Th. 1.32, etc. ; opp. κατορθόω, Isoc. 3.24, etc. ; ἀ. ἔν τινι Id. 12.105; πεζῇ Arist. Pol. 1303a8; οἱ ἀτυχοῦντες, = οἱ ἀτυχεῖς, Antipho 2.4.9; euphem. for ἀτιμοῦσθαι, D. 21.60. c. gen., fail of a thing, fail in getting it, τῆς ἀληθείας Pl. Tht. 186c; τῶν δικαίων οὐδενός X. HG 3.1.22; c. part., ἀ. κτώμενοι Th. 2.62, cf. Men. Epit. 470; c. inf., Vett.Val. 358.30; c. acc., τὸ ἀγαθόν Eun. VS p. 469B.
fail in one΄s request, meet with a refusal, Hdt. 9.111; πρός τινα X. Cyr. 1.3.14; παρὰ θεῶν… ib. 1.6.6; τι παρά τινος IG 2.86; ἀ. τινός Eup. 114; — Pass., τὰ ἀτυχηθέντα mischances, failures, D. 18.212; τὰ ἠτυχημένα J. AJ 16.8.6; ἠτύχητο ἡ μάχη D.H. Isoc. 9. — Chiefly in Com. and Att. Prose, never in Trag.

unglücklich sein, Xen. Mem. 3.9.8 u. Sp., wie Pol. ἀτυχίαν ἠτύχησαν 40.3 ; οἱ ἠτυχηκότες 1.81. Gew. was man gewünscht hat, nicht erreichen, χρῄζοντες ἀτ. Her. 9.111 ; so öfter absol., Thuc. 1.32 ; οὐκ ἀτυχήσεις Ar. Nub. 426 ; Xen. Cyr. 1.3.14 ; τινός 8.7.6 ; παρὰ θεῶν, von den Göttern etwas nicht erlangen, 1.6.6 ; ἔν τινι, in etwas Unglück haben, Isocr. Panath. c. 39 ; ἀτυχῶ κτώμενος, es mißlingt mir der Erwerb, Thuc. 2.62.

1. to be unlucky or unfortunate, fail, miscarry , (Herdotus Historicus), etc.
2. with genitive, to fail of a thing, fail in getting or gaining it, τῆς ἀληθείας (Xenophon Historicus); so, with participle, (Thucydides)
3. ἀτ. πρός τινα to fail with another, i. e. to fail in one's request, (Xenophon Historicus):—;Pass., τὰ ἀτυχηθέντα mischances, failures , (Demosthenes Orator) (ML)