ἀτρεμέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἠτρέμησα, pf. inus.) ne pas même trembler, d’où demeurer immobile, HÉS. O. 537 ; HPC. DH. etc. ; en parl. d’un peuple, demeurer en repos, HDT. 7, 8 ; en parl. de l’état de la santé, demeurer stationnaire, HPC. Aph. 1242.

➳ Inf. pass. ἀτρεμέεσθαι, THGN. 47 ; sel. Bgk ἀτρεμιεῖσθαι.

Étym. ἀτρεμής.

fut. -ήσω Plu. Pomp. 58, App. Syr. 2, etc. ; aor. ἠτρέμησα v.l. in Hdt. (v. infr.), Hp. Morb. Sacr. 14: — not to tremble, to keep still or quiet, ἵνα τοι τρίχες ἀτρεμέωσι Hes. Op. 539; οὐδαμά κω ἠτρεμήσαμεν, of a restless people, Hdt. 7.8. αʹ (as v.l., cf. ἀτρεμίζω), etc. ; of a state of health, remain stationary, Hp. Aph. 1.3; ἀτρεμέει ἡ χολή Aret. SD 1.15; of the patient, endure, ib. 1.1; σχεδὸν οὐκ ἀναπνέων ἠτρέμει Luc. Am. 16, al. ; of water, to be calm, Antyll. ap. Orib. 10.3.9; — ἀτρέμ’ ἔσεσθαι shd. be read for inf. Med. ἀτρεμέεσθαι in Thgn. 47. — Found in Arist. Xen. 977b17, but ἠρεμέω is the Att. equivalent.

nicht zittern, sich ruhig verhalten, Hes. O. 539 ; ἵνα τοι τρίχες ἀτρεμέωσι, μηδ' ὀρθαὶ φρίσσωσιν Her. 7.8 ; häufig bei Sp., z.B. Luc. Tox. 10 u. sonst ; ἐν ὅπλοις Plut. Rom. 16 ; ἀτρεμεῖν ἐπὶ τῶν καθεστώτων, sich bei der bestehenden Ordnung beruhigen, Alc. 38 ; ἀτρεμοῦντα πάθη Anton. 25 ; – pass., Theogn. 47, nicht erschüttert werden.