ἀ·τρέμα et ἀ·τρέμας [αᾱ] adv., sans même un tremblement, d’où :
      1 sans bouger, en restant immobile (avec les verbes exprimant une idée de repos, ἑστάναι, IL. 13, 438 ; OD. 19, 212 ; ἧσθαι, IL. 2, 200 ; etc. ; ἀτρέμας ἔχειν, HDT. 5, 19, etc. ; AR. Av. 1200, etc. demeurer immobile, rester tranquille ;
      2 p. suite, doucement, lentement (avec les verbes marquant l’idée d’un mouvement : εἶμι, EUR. Or. 150 ; πορεύεσθαι, XÉN. Cyn. 5, 31 ; βαδίζειν, DÉM. 982, 17, p. oppos. à ταχύ).

➳ ἀτρέμα, d’ord. dev. une consonne, une fois dans Hom. IL. 15, 318 ; EUR. Or. 258, etc. ; AR. Ran. 339, etc. ; rare en prose, PLAT. Gorg. 503 d ; avec élis. dev. une voy. AR. Ran. 339 ; Av. 859 — ἀτρέμας d’ord. dev. une voy. HOM. AR. ll. cc. etc. ; qqf. dev. une cons. AR. Nub. 389 ; PLUT. M. 1062 c.

Étym. ἀ, τρέμω ; cf. ἀτρεμέας.

(< τρέμω) = ἀτρέμας, usually before a conson., once in Hom., αἰγίδα… ἔχ ἀ. Φοῖβος Il. 15.318; proleptic, ἀτρέμ’ ἀμπαύσας μεριμνᾶν B. 5.7; μέν’… ἀ. σοῖς ἐν δεμνίοις E. Or. 258, cf. Ba. 1072; ἔχ’ ἀ. keep still! Ar. Nu. 743, Av. 1244, cf. Alciphr. 3.2; elided before a vowel, Ar. Ra. 339; ἀτρέμα ἑστάναι Antipho 3.4.7 s.v.l. (but ἀτρέμας ἑστάναι 3.3.10); ἀ. διαπορεύεσθαι X. Cyn. 5.31, cf. 9.5; freq. in Plu., μειδιάσας ἀ. Per. 28, cf. Alex. 46.
at leisure, at ease, ἀ. σκοπούμενοι Pl. Grg. 503d.
fixedly, i.e.
precisely, accurately, χρονικοῖς ἀ. συνταττομένοις Plu. Them. 27.
slightly, Diocl. Fr. 141.

vor Vokalen ἀτρέμας, ohne Zittern, ruhig, οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχ' ἀτρέμας, ἀλλὰ μάλ' αἰεὶ σειόμενον ἐλέλικτο Il. 13.557 ; ἀτρέμας ἑσταώς 13.438 ; ἧσθαι, εὕδειν, 2.200, Od. 13.92 ; μένειν Eur. Or. 258 ; ἀτρ. καὶ σχολῇ διασκοπῶν Alex. Ath. IV.164c ; ἀτρέμα σκοπεῖσθαι Plat. Gorg. 503. Bes. ἀτρέμας ἔχειν, z.B. τὸ στρατόπεδον, σφᾶς αὐτούς, Her. 9.53, 54 ; gew. neutral, sich ruhig verhalten, 8.16 ; Ar. Nub. 733 u. öfter ; so auch Xen. Cyn. 9.5 ; Luc. Hermot. 41 ; ἀτρ. ἑστάναι Antipho. III γ 10. Bei Dem. 37.55 dem ταχύ entggstzt.