GRC

ἀτιμία

download
JSON

Bailly

ας (ἡ) [τῑ]
      1 mépris, OD. 13, 142 ; PD. O. 4, 23 ; TRAG. HDT. ATT. ; ἐν ἀτιμίῃ (ion.) τινὰ ἔχειν, HDT. 3, 3, ne faire aucun cas de qqn ; ἀτιμίην προστιθέναι τινί, HDT. 7, 11, marquer son mépris à qqn ; ἀτιμίης κυρεῖν πρός τινος, HDT. 7, 158, rencontrer le mépris de qqn ; τινὰ ἐν πολλῇ ἀτιμίᾳ ἔχειν, XÉN. Cyr. 2, 2, 13, avoir un grand mépris pour qqn ; ἐν ἀτιμίᾳ εἶναι, XÉN. Mem. 1, 2, 51, être méprisé ou dédaigné ; au plur. marques de mépris, PLAT. Pol. 309 a, etc. ; DÉM. 296, 21, etc. ;
      2 à Athènes, privation (partielle ou totale) des droits de citoyen, ESCHL. Eum. 395 ; AND. 10, 13, etc. ; ARSTT. Pol. 7, 17 ;
      3 en parl. de choses, aspect sordide (des vêtements, de la chevelure, etc. en signe de deuil) ESCHL. Pers. 847 ; CRAT. (ATH. 410 d).

Ion. ἀτιμίη, HDT. ll. cc. [ῑῑη] OD. l. c. ; TYRT. (LYCURG. 162, 40).

Étym. ἄτιμος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Ion. -ίη, ἡ, dishonour, disgrace, ἀτιμίῃσιν ἰάλλειν Od. 13.142, Pi. O. 4.21, S. El. 1035, etc. ; ἐν ἀτιμίῃ τινὰ ἔχειν Hdt. 3.3; ἀτιμίην προστιθέναι τινί Id. 7.11; ὄνειδος καὶ ἀ. ἔχειν ib. 231; ἀτιμίης κυρεῖν πρός τινος ib. 158; θεῶν ἀ.
dishonour done to the gods, E. Heracl. 72, Pl. Hipparch. 229c; οὐκ ἀτιμίᾳ σέθεν A. Eu. 796; pl., ταῖς μεγίσταις κολάζειν ἀ. Pl. Plt. 309a, cf. 310e, R. 492d, al. ; ὕβρεις καὶ ἀτιμίας D. 18.205, 21.23; indignities, Arist. Pol. 1336b11.
deprivation of privileges, A. Eu. 394 (lyr.); esp.
of civic rights, And. 1.74, X. Lac. 9.6, D. 9.44; coupled with θάνατος and φυγή, IG 1.27a74. of things, ἐσθημάτων ἀ., i.e.
sorry garb, A. Pers. 847; κόμη… ἀτιμίας πλέως Cratin. 9. [Ep. ἀτιμιη Hom. l.c., Tyrt. 10.10.]
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

[τῑ], ἡ, Entehrung, Verachtung, Beschimpfung, Od. 13.142 ; Pind. Ol. 4.23 ; Her. 3.3 u. A.; bei Plat. oft Ggstz von τιμή, auch im plur. In Athen bes. Entziehung der bürgerlichen Rechte, Ehrlosmachung, die verschiedene Grade hatte. S. ἄτιμος. Dah. χρήμασι καὶ ἀτιμίᾳ ζημιοῦσθαι, Geld- u. Ehrenstrafe, Plat. Legg. IV.721b ; oft bei Rednern.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

ἀτιμία, -ας, ἡ
(ἄτιμος) [in LXX for כְּלִמָּה, קָלוֹן, etc. ;]
dishonour, disgrace: 1Co.11:14, 2Co.6:8; εἰς ἀ., Rom.9:21, 2Ti.2:20; ἐν ἀ., 1Co.15:43; κατ᾽ ἀ., 2Co.11:21; πάθη ἀτιμίας, base passions, Rom.1:26.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
memory