ἀ·τειρής, ής, ές, dur, solide, indestructible (métal, fer, etc.) IL. 5, 292, etc. ; fig. φωνὴ ἀ. IL. 13, 45 ; 17, 555, voix puissante ; μένος ἀτειρής, OD. 11, 270, (Hèraklès) à la force invincible ; ἀ. κραδίη, IL. 3, 60, cœur inflexible, etc. ; avec un rég. ἀ. Ἄρηϊ, ORPH. A. 823 ; ἀ. οἴνῳ, ANTH. 12, 175, qu’Arès, que le vin ne peut dompter ; τὸ ἀτειρές, PLAT. Crat. 395 b, dureté ou obstination inflexible.

Étym. ἀ, τείρω.

ές, not to be rubbed or worn away, indestructible, in Hom. mostly of brass or iron, Il. 5.292, al. metaph, stubborn, unyielding, αἰεί τοι κραδίη πέλεκυς ὥς ἐστιν ἀ. ib. 3.60, cf. 15.697; [Hercules] μένος αἰὲν ἀ. Od. 11.270; φωνή Il. 13.45, 17.555; ὄμματα Emp. 86; ἀτειρέσιν ἀκτίνεσσιν Id. 84.6; ἀγαθόν Pi. O. 2.36; of persons, κἀν μύθοισι καὶ ἐν προσόδοισιν ἀ.
stubborn, Theoc. 23.6; ἀτειρὴς οἴνῳ AP 12.175 (Strat.); τὸ ἀτειρές stubbornness, Pl. Cra. 395b; Pythag. etym. of τριάς, Theol.Ar. 15. — In Archig. ap. Gal. 8.87 ἀτειρός. Adv., Comp. -ότερον Gal. 8.110, prob. in D.L. 6.99.

ές, nicht aufzureiben, unverwüstlich, fest, κραδίη πέλεκυς ὥς Il. 3.60 ; von Kämpfern, neben ἀκμῆτες 15.697 ; ἀτειρὴς μένος Od. 11.270 ; φωνή, nicht ermattende Stimme, Il. 13.45 ; Pind. ἀγαθόν, dauerhaft, Ol. 2.36 ; sp.D., ἐν πόνοις Anacr. 55.1 ; unbezwinglich, Ἄρηϊ Orph. Arg. 827 ; οἴνῳ Strat. 17 (XII.175); lieblos, hart, ἐν μύθοισιν Theocr. 23.6 ; ἐπουράνιοι, ewige, Qu.Sm. 7.687. Als v.l. Plat. Crat. 395b.