ος, ον [ᾰτᾰλ] follement orgueilleux, présomptueux jusqu’à la démence, en parl. de pers. IL. 22, 418 ; OD. 4, 693, etc. ; HÉS. Th. 164, 996 ; O. 134 ; HDT. 8, 109 ; 9, 116, etc. ; en parl. d’actions, de paroles, IL. 13, 634 ; OD. 16, 86, etc. ; HDT. 3, 80, etc. ; rar. en parl. d’animaux, THÉM. 13 c ; neutr. adv. ἀτάσθαλα, avec un orgueil insensé, OPP. H. 3, 491, ORPH. HIM.

➳ Mot épq., ion., et de prose réc. (LUC. Char. 3 ; ARR. An. 6, 27, 9, etc.).

Étym. inconnue ; à cause de l’ᾰ initial rapprochement avec ἄτη [ᾱ] impossible.

ον, reckless, presumptuous, wicked, of men, ἀνέρα… ἀ. ὀβριμοεργόν Il. 22.418; ἀ. ἀνδρὶ ἔοικας Od. 8.166, etc. ; so in Hdt., ἄνδρα ἀνόσιόν τε καὶ ἀ. 8.109; ἀνὴρ δεινὸς καὶ ἀ. 9.116, cf. Him. Ecl. 13.28, al. of men΄s acts, words, etc., Τρωσὶν τῶν μένος αἰὲν ἀ. Il. 13.634; λίην γὰρ ἀ. ὕβριν ἔχουσιν Od. 16.86; ἄνδρες δραῖσιν ἀτάσθαλα Alc. Supp. 27.11; λέγειν βάρβαρά τε καὶ ἀ. Hdt. 7.35; ἔρδειν πολλὰ καὶ ἀ. Id. 3.80; πρῆγμα ἀ. ποιήσαντες ib. 49; ἀ. οὐδὲν ἔρεξας Theoc. 22.131. — Ep., Aeol., and Ion. word, used for comic effect by Strato Com. 1.38; also in later Prose, Luc. Cont. 3, Arr. An. 6.27.4, etc. — In EM 261.56 also ἀτασθάλεος, ον.

(ἄτη), aus Unbesonnenheit od. Uebermut frevelhaft, ausgelassen, wild, ἀνήρ Od. 8.166 ; ὕβρις 16.86 ; μένος Il. 13.634 ; ἀτάσθαλα μηχανάασθαι Od. 16.93 ; sp.D., wie Theocr. 22.131 ; Opp. Hal. 3.491. Selten in Prosa, Her. 3.49, 9.116 ; Arr. An. 6.27.9, 7.1.9.