ἀσχολέω-ῶ, f. ήσω :
      1 tr. occuper, faire travailler, acc. LUC. Zeux. 7 ; au pass. être occupé, ARSTT. Nic. 10, 7, 6 ; περί τι, LUC. Macr. 8 ; ἐπί τι, DS. 17, 94 ; πρός τι, ES. s’occuper de qqe ch. ; avec un part. ALEX. (ATH. 60 b) s’occuper de faire qqe ch. ;
      2 intr. être occupé, ARSTT. Pol. 4, 15, 11, etc.

Étym. ἄσχολος.

engage, occupy, τινά Luc. Zeux. 7; — Med., impf. ἠσχολεῖτο (v. infr.); fut. -ήσομαι M.Ant 12.2, Aristid. 1.423 J. ; -ηθήσομαι LXX Si. 39.1; pf. ἠσχόλημαι D.C. 71.10; aor. ἠσχολησάμην Gal. 7.657, and -ήθην D.S. 4.32, Luc. Macr. 8: — to be occupied, busy, Alex. 205, Men. 999, Epicur. Fr. 204, etc. ; ἀσχολούμεθα ἵνα σχολάζωμεν Arist. EN 1177b4; περί or ἐπί τι, D.S. 2.40, 17.94; πρός τινας Aristid. l.c., cf. 2.178J. ; c. part., λαλῶν ἠσχολεῖτο Alex. 261.12, etc. ; c. acc. cogn., ἀ. ἀσχολίας ἀνωφελεῖς D.Chr. 47.23; exercise a function, POxy. 44.7, 23 (i AD). Act. intr., in same sense as Med., Arist. Pol. 1333a41, 1338a4, Philem. 220; to be engaged in one΄s own business, Arist. Pol. 1299b33. — Not used in the best Att.

beschäftigen, zu tun geben, aufhalten, τι νά Luc. Zeux. 7 u. Sp. – Pass., beschäftigt sein, absol., Arist. Eth. 10.7 ; ἐκ τοῦ καιροῦ Pol. 8.5 ; ἀσχοληθεὶς περί τι Luc. Macrob. 8, u. oft Plut.; ἐπί τι DS. 17.94 ; πρός τι Aesop.; mit partic. Alex. Ath. II.60b.

to be engaged in one's own business (MT)