(impf. ἤστραπτον, f. ἀστράψω, ao. ἤστραψα, pf. inus.) :
   I intr.
      1 lancer des éclairs, IL. 2, 353 ; 9, 237 ; 10, 5, etc. ; impers. ἀστράπτει, SOPH. fr. 507 ; ARSTT. Rhet. 2, 19, 21, il éclaire, il fait des éclairs ;
      2 p. anal. jeter des éclairs, étinceler, en parl. de l’éclat des yeux, XÉN. Cyn. 6, 15 ; PLAT. Phædr. 254 b ; de métaux, XÉN. Cyr. 6, 4, 1 ; SOPH. O.C. 1067, etc. ;
   II tr.
      1 faire jaillir comme un éclair, acc. ESCHL. Pr. 356 ; ANTH. 12, 161 ;
      2 projeter une lueur sur, illuminer, éclairer, acc. MUS. 276 ;

Moy. (seul. ao. sbj. 3 sg. ἀστράψηται) lancer des éclairs, éclairer, ARSTD. 49, 391 (vulg. ; corr. ἀστράψῃ).

➳ Impf. itér. 3 sg. ἀστράπτεσκεν, MOSCH. 2, 86.

Étym. ἀστραπή.

(cf. στράπτω), Ep. impf. ἀστράπτεσκον Mosch. 2.86; fut. ἀστράψω Cratin. 53, Nonn. D. 33.376; aor. ἤστραψα Il. 17.595, etc. : — lighten, hurl lightnings, freq. of omens sent by Zeus, ἀστράπτων ἐπιδέξι’ Il. 2.353; Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων ἀστράπτει 9.237; ὡς δ’ ὅτ’ ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης 10.5; ἀστράψας δὲ μάλα μεγάλ’ ἔκτυπε 17.595; οὑλύμπιος ἤστραπτεν, ἐβρόντα Ar. Ach. 531, cf. V. 626. impers., ἀστράπτει it lightens, ἤστραψε it lightened, οὐρανοῦ δ’ ἄπο ἤστραψε S. Fr. 578, cf. Arist. Rh. 1392b27.
flash or glance like lightning, πᾶς γὰρ ἀστράπτει χαλινός S. OC 1067 (lyr.); κατάχαλκον ἀ. πεδίον gleams with brass, E. Ph. III; so ἀ. χαλκῷ X. Cyr. 6.4.1; of the face, εἶδον τὴν ὄψιν… ἀστράπτουσαν Pl. Phdr. 254b; ἀ. τοῖς ὄμμασι X. Cyn. 6.15; of flowers, ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι bright, Nic. Fr. 74.64; c. acc. cogn., ἐξ ὀμμάτων δ’ ἤστραπτε… σέλας (sc. Τυφών) flashed flame from his eyes, A. Pr. 358; ἵμερον ἀστράπτουσα κατ’ ὄμματος AP 12.161 (Asclep.), cf. Mosch. l.c. ; ἤστραψε γλυκὺ κάλλος AP 12.110 (Mel.). of persons, to be brilliant, conspicuous, ἔν τινι Opp. C. 1.361, 2.23. trans., consume with lightning, dub. in Cratin. 53.
illuminate, τι Musae. 276.

Blitze schleudern, blitzen, Hom. vom Zeus Il. 2.353, 9.237, 10.5, 17.595 ; Arist. ἀστράπτει, es blitzt ; Glanz ausstrahlen, ἵμερον ἀπ' ὀμμάτων ἀστράπτουσα Asclep. 12 (XII.161); Κελτοῖς πουλὺν ἐνυάλιον Crinag. 28 (IX.283); σέλας ἐξ ὀμμάτων Aesch. Prom. 356 ; intr. glänzen, bes. von Augen, τοῖς ὄμμασι Xen. Cyn. 6.15 ; ὄψις ἀστράπτουσα Plat. Phaedr. 254b ; γλῆναι ἀστράπτουσαι Sosip. 3 (V.56); vgl. Opp. C. 1.360 ; vom Metallglanz, χαλινὸς ἀστρ. Soph. O.C. 1069 ; ἤστραπτε χαλκῷ Xen. Cyr. 6.4.1 ; beleuchten, εὐνήν Mus. 276.

ἀστράπτω
[in LXX for בָּרָק ;]
to lighten, flash forth: Luk.17:24 24:4 (MM, see word).†
(AS)