'α, ον, de citadin, p. suite, de bon goût, cultivé, d’où :
      1 élégant, agréable, en parl. de pers. PLAT. Rsp. 452 d ; p. opp. à ἄγροικος, PLAT. Phæd. 116 d ; en parl. de choses, AR. Ach. 811 ; PLAT. Gorg. 447 a ; ἀστεῖον ὅτι ἐρυθριᾷς, PLAT. Lys. 204 c, c’est chose charmante de te voir rougir ;
      2 fin, intelligent, en parl. de pers. et de choses, ATT. ; avec une nuance d’ironie, rusé, DIPH. et ANAXIL. (ATH. 247 a ; 572 b) ; en parl. de langage, de style, fin, spirituel, AR. Ran. 5, 901 ; Nub. 204 ; PLAT. Phædr. 227 d ; ARSTT. Rhet. 3, 10, 1 ;
      3 joli, gracieux, d’apparence agréable (p. opp. à grand, beau, fort) HPC. 1276, 38, etc. ; οἱ μικροὶ ἀστεῖοι καὶ σύμμετροι, καλοὶ δ' οὔ, ARSTT. Nic. 4, 3, 5, les petits hommes peuvent être agréables d’aspect et bien proportionnés, mais beaux, non ;
      4 postér. de bonne qualité, en parl. d’ellébore, STR. 418, etc.

• Cp. -ότερος, HDN 4, 12, 4 ; • Sup. -ότατος, AR. Eq. 539 ; ALEX. (ATH. 125 f).

➳ Fém. -ος, DIPH. (ATH. 247 a).

Étym. ἄστυ.

'

α, ον, also ος, ον Diph. 73; (< ἄστυ): — of the town (but in the literal sense ἀστικός is used).
town-bred, polite, Pl. Phd. 116d; opp. ἄγροικος, Plu. Mar. 3; γένοιτ’ ἀστεῖος οἰκῶν ἐν πόλει Alc.Com. 26; charming, Isoc. 2.34. of thoughts and words, refined, elegant, witty, διάλεκτον ἀστείαν ὑποθηλυτέραν, opp. ἀνελεύθερον ὑπαγροικοτέραν, Ar. Fr. 685; ἀστεῖόν τι λέξαι Id. Ra. 901; ἀστεῖον λέγεις (where there is a play on the double sense, witty and popular) Id. Nu. 204; ἀ. καὶ δημωφελεῖς οἱ λόγοι Pl. Phdr. 227d; ἀστεῖον εἰπεῖν Com. Anon. 248 Mein., cf. Axiop. 1.14; ἀστειοτάτας ἐπινοίας Ar. Eq. 539; of persons, οἱ ἀ.
the wits, Pl. R. 452d; τὰ ἀ.
witty sayings, witticisms, Arist. Rh. 1411b21, al. Adv. -ως J. AJ 12.4.4, Plu. 2.123f, Luc. Nigr. 13. as a general word of praise, of things and persons, pretty, charming, βοσκήματε Ar. Ach. 811; ἑορτή Pl. Grg. 447a; ἀ. καὶ εὐήθης Id. R. 349b, cf. Phdr. 242e, Hp. Ep. 13; ἐστὶ γοῦν ἁπλῆ τις; — ἀστεία μὲν οὖν Anaxil. 21; ἀστεῖόν [ἐστι] ὅτι ἐρυθριᾷς it is charming to see you blush, Pl. Ly. 204c; ἀστεῖον πάνυ εἰ… Men. Sam. 149. ironically, ἀ. κέρδος a pretty piece of luck, Ar. Nu. 1064; ἀστεῖος εἶ Diph. 73. of outward appearance, pretty, graceful, LXX Ex. 2.2, al. ; οἱ μικροὶ ἀ. καὶ σύμμετροι, καλοὶ δ’ οὔ Arist. EN 1123b7; handsome, LXX Jd. 3.17 (of Eglon); in Comedy, of dainty dishes, κραμβίδιον, κρεΐσκον, Antiph. 6, Alex. 189.
good of its kind, αἷμα Hp. Alim. 44; ἑλλέβορος Str. 9.3.3; οἶνος Plu. 2.620d; of persons, good, Ph. 1.97, Plu. Them. 5; ἀστεῖα good qualities, opp. φαῦλα, Demetr. Eloc. 114. Adv. -είως honourably, πράττων LXX 2 Ma. 12.43, cf. Ph. 1.244.

auch 2 End., städtisch u. dah. fein gebildet, witzig, vgl. bes. Xen. Cyr. 2.2.12, wo die ἀστεῖοι καὶ εὐχάριτες den ἀλαζόνες als solche entgegengesetzt werden, die Lachen erregen, μήτε ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων, μήτε ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει, μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ ; Cyr. 8.4.23 ; ἂν ἓν ἢ δύο ἀστεῖα εἴπωσι Dem. 23.206. Bei Isocr. 2.34 Ggstz ταπεινός. Bei Plat. teils freundlich, teilnehmend, Phaed. 116d, teils spaßhaft, εὐήθεια Phaedr. 242e, λόγοι 227e ; Spötter, Rep. V.452d ; Sp. = gut, dem αἰσχρός entgeggsetzt, Plut. Them. 5 ; bes. von Waren, fein, sauber.
• Adv. ἀστείως, ἐπισκώπτειν Luc. Nigr. 13 ; ὑποκορίζεσθαι Plut. Sol. 15.

ἀστεῖος, -ον
(< ἄστυ, a city), [in LXX: Exo.2:2 (טוֹב), Num.22:32 (οὐκ ἀ. יָרַט), Jdg.3:17 (בָּרִיא), Jdth.11:23, Dan LXX, Sus 1:7, 2Ma.6:23 * ;]
__1. of the town.
__2. (Like Lat. urbanus),
__(a) courteous,
__(b) elegant (in π., of clothing, MM, see word), comely, fair (as in Ex, l.with), Heb.11:23, Act.7:20.†
(AS)