ἀ·στεμφής, ής, ές, inébranlable, ferme, solide, en parl. de choses (joug, lien, etc.) en poésie, ORPH. Arg. 665, etc. ; fig. en parl. de volonté, de résolution, IL. 2, 344 ; en parl. de pers. opiniâtre, inflexible, AR. fr. 563 ; THCR. Idyl. 13, 37 ; neutre adv. ἀστεμφές, IL. 3, 219, dans l’immobilité.

Étym. ἀ, στέμϐω.

ές, unmoved, unshaken, βουλή Il. 2.344; βίη A.R. 4.1375; ἀστεμφὲς ἔχεσκε [τὸ σκῆπτρον] he held it stiff, Il. 3.219; οὐδός Hes. Th. 812; ἀ. οἵη νέκυς Oppian. H. 2.70. Adv., ὑμεῖς ἀστεμφέως ἐχέμεν you hold fast! Od. 4.419, cf. 459; ἀστεμφῶς τὸν βίον διενήξατο Marin. Procl. 15; neut. ἀστεμφές as Adv., stiffly, starkly, Mosch. 4.113; νεφέλαι… ἀ. μελανεῦσαι dark without relief, Arat. 878. of persons, stiff, ποιηταὶ σκληροὶ καὶ ἀ. Ar. Fr. 579; ἀ. τελαμών unflinching, Theoc. 13.37; as pr. n. of a Titan, Emp. 123. metaph, of a trap, relentless, AP 6.296 (Leon.); ζυγός, δεσμός, Oppian. H. 1.417, 2.84; νύξ AP 9.424 (Duris). — Poet. word, also in late Prose, Agath. 1.21. (Cf. στέμβω, στέμφυλον, Skt. stabhnaā´ti `supports΄, `holds fast΄.)

ές (στέμβω),
1) unerschütterlich, unwandelbar, fest, ἀστεμφέα βουλήν Il. 2.344 ; σκῆπτρον δ' οὔτ' ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα, ἀλλ' ἀστεμφὲς ἒχεσκεν 3.219;
• Adv. ἀστεμφέως ἔχειν, festhalten, nicht loslassen, Od. 4.419, 459. So auch sp.D., τελαμών Theocr. 13.37 ; βίη Ap.Rh. 4.1375 ; δόμος Orph. Arg. 665 ; vgl. Opp. H. 4.613. Dah. grausam, hart, ποδάγρη Leon.Tar. 12 (VI.296); δεσμός Opp. H. 2.84.
2) ungekeltert, von Trauben ?