α, ον [πᾰ]
      1 accueilli avec joie, bienvenu, agréable, IL. 8, 488, etc. ; OD. 5, 394, etc. ;
      2 joyeux, content, OD. 5, 397, etc.

➳ Fém. -ος, OD. 23, 223 ; LUC. Nec. 1 ; fém. ion. -η, IL. 8, 488.

Étym. ἀσπάζομαι.

α, ον, also ος, ον, Od. 23.233, Luc. Nec. 1: — welcome, gladly welcomed, ἀσπασίη τρίλλιστος ἐπήλυθε νύξ Il. 8.488, cf. 10.35; ὡς δ’ ὅτ’ ἄν ἀσπάσιος βίοτος παίδεσσι φανήῃ πατρός Od. 5.394, etc. Adv. -ίως, ἀ. δ’ ἄρα τῷ κατέδυ φάος ἠελίοιο 13.33.
well-pleased, glad, ἀσπάσιοι δ’ ἐπέβαν γαίης 23.238; ἀσπάσιον δ’ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητος ἔλυσαν they released him to his joy, 5.397. Adv. -ίως gladly, Hom. with a Verb, to be glad to…, as φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν Il. 7.118, cf. 18.232, Od. 4.523, etc. — Ep., exc. in Adv. -ίως with glad welcome, A. Ag. 1555 (lyr.); gladly, Hdt. 7.152, Jul. Or. 2.71a.

fem. ἀσπάσιος Od. 23.233, ἀσπασίη Il. 8.488, vgl. Luc. Necyom. 1 ; willkommen, erwünscht, Hom. z.B. Il. 10.35 τῷ δ' ἀσπάσιος γένετ' ἐλθών ; erfreut, zufrieden, Hom. z.B. Od. 23.238 ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης.
• Adv. ἀσπασίως, gern, freudig, ἀσπασίως ἴδε γαῖαν Od. 4.523, er war froh, daß er das Land sah, u. so öfter ; ἀσπασίως τῷ κατέδυ φάος ἠελίοιο δόρπον ἐποίχεσθαι Od. 13.33 ; Aesch. Ag. 1536 ; Theocr. 16.7.