ας (ἡ) :
      1 manque de vigueur, THC. 1, 3, etc. ; PLAT. Rsp. 330 e, etc. ; au plur. p. opp. à ἰσχύες, PLAT. Rsp. 618 d ; p. ext. faiblesse, en gén. HDT. 4, 135 ; ATT. ; au sens mor. PLAT. Leg. 854 a ; ARSTT. Nic. 7, 7, 8 ; etc. ;
      2 part. maladie, THC. 2, 49 au plur. ;
      3 gêne, pauvreté, HDT. 2, 47 ; 8, 51.

➳ Rare en poésie, EUR. H.f. 269. Ion. ἀσθενίη, HDT. ll. cc.

ἡ, want of strength, weakness, Th. 1.3, etc. ; in pl., ἰσχύες καὶ ἀ. Pl. R. 618d; esp.
feebleness, sickliness, Hdt. 4.135; ἀ. τοῦ γήρως Antipho 4.3.2, Pl. R. 330e; σωμάτων Th. 4.36, etc.
disease, sickness, Id. 2.49 (pl.), OGI 244.11 (Daphne, ii BC), etc. ; δι’ ἀσθένειαν Ep. Gal. 4.13. ἀ. βίου poverty, Hdt. 2.47, 8.51. in moral sense, feebleness, weakness, τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως Pl. Lg. 854a, cf. Arist. EN 1150b19; τοῦ ἀκροατοῦ Arist. Rh. 1419a18. — Rare in poetry, as E. HF 269.

ἡ, Kraftlosigkeit, Schwäche, τοῦ γήρως Plat. Rep. I.330e ; καὶ νόσος Gorg. 577b. Ggstz ἰσχύς Rep. X.618d ; ῥώμη Xen. Mem. 4.2.32. Bes. Schwächlichkeit, Krankheit, Thuc. 7.16 ; ξυμπίπτει τινί Plat. Tim. 17a ; vgl. Gorg. 519a ; ἡ περὶ ὀφθαλμόν Luc. Nigr. 4 ; Dürftigkeit, Thuc.3.16 ; τοῦ βίου Her. 2.47. Vgl. ἀσθενίη.

ἀσθένεια, -ας, ἡ
(< ἀσθενής), [in LXX for כָּשַׁל, etc. ;]
weakness, frailty, sickness: Luk.13:11-12, Jhn.11:4, Act.28:9, Rom.6:19 8:26, 2Co.11:30 13:4, Gal.4:13 (MM, see word), Heb.5:2 7:28 11:34; ἐν ἀ., Jhn.5:5, 1Co.2:3 15:43, 2Co.12:9; pl., Mat.8:17, Luk.5:15 8:2, 2Co.12:5 12:9-10, 1Ti.5:23, Heb.4:15.†
SYN.: μαλακία, νόσος (see DB, iii, 323a) (AS)