α, ον [γᾰ] difficile, pénible, d’où terrible, en parl. de choses (tempête, maladie, chagrin, etc.) IL. 13, 667, 795, etc. ; HÉS. O. 640 ; AR. Pl. 1, etc. ; rar. en prose, XÉN. Hier. 6, 4 ; en parl. de pers. THGN. 1208 ; AR. Nub. 450 ; rar. en prose, ESCHN. 9, 20 ; PLUT. M. 348 c ; qqf. avec un inf. ἀργαλέον μοί ἐστι πᾶσι μάχεσθαι, IL. 20, 356, il m’est bien difficile de combattre contre tous ; rar. avec un n. de pers. : ἀργαλέος Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσθαι, IL. 1, 589, il est difficile de tenir tête à un dieu de l’Olympe ; cf. IL. 12, 63, etc. ; OD. 11, 29.

• Cp. -ώτερος, IL. 15, 121, etc. ; OPP. C. 3, 391. • Sup. -ώτατος, AR. Eq. 978.

➳ Trisyll. ἀργαλέη, ANACR. (STOB. Fl. 118, 13, 10). Inscr. att. dat. plur. ἀργαλείοις [‒ ⏑ ⏑ ‒] (3^e ou 2^e siècle av. J.C.) KE. 1136, 4.

Étym. p. dissimil. p. *ἀλγαλέος, de ἄλγος.

α, ον, painful, troublous, ἄνεμοι Il. 13.795; Ἔρις 11.3; νοῦσος 13.667; Ἄσκρῃ, χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ (trisyll.), οὐδέποτ’ ἐσθλῇ Hes. Op. 640; νύξ Alc. Supp. 12.11; difficult of attainment, ἀληθείη Emp. 114.2; κάθοδος Anacr. 43.5; — never in Trag., sts. in Com., ἀ. πρᾶγμα Ar. Pl. 1; στάσις Id. Th. 788; ἀργαλέας νύκτας ἄγειν Id. Lys. 764; rare in Prose, πρᾶγμα X. Hier. 6.4; Comp., Ph. 1.224; Sup., Id. 2.300. of persons, troublesome, vexatious, Thgn. 1208 codd. (ἁρπ- Bgk.); βιότοιο κέλευθοι Emp. 115.8, cf. Ar. Nu. 450, Men. 403.5; Sup., Ar. Eq. 978; rare in Prose, ἀ. τὴν ὄψιν Aeschin. 1.61. ἀργαλέον ἐστί, c. dat. et inf., ἀ. δέ μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον Il. 17.252, cf. 12.410, Od. 13.312, etc. ; rarely c. acc. et inf., ἀργαλέον δέ με πάντ’ ἀγορεῦσαι Il. 12.176; or without case, ἀ. δὲ πληκτίζεσθ’ ἀλόχοισι Διός 21.498, cf. Od. 7.241, etc. ; also, agreeing with the object, ἀ.… θεὸς βροτῷ ἀνδρὶ δαμῆναι God is hard to be subdued by mortal man, 4.397; ἀ. γὰρ Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσθαι Il. 1.589. Adv. -ως AP 9.499. (By dissimilation from ἀλγαλέος, cf. ἄλγος.)

(ἄλγος), schmerzlich, beschwerlich, lästig ; ἄνεμοι Il. 14.254 ; πόλεμοι 14.87 ; χόλος, στόνος ἀνδρῶν, ἔρις, νοῦσος und ähnl.; – τινί, seq. inf., Il. 17.252 u. öfter ; ἀργαλέον δὲ πάντων ἀνθρώπων ῥῦσθαι γενεήν 15.140 ; ἀργαλέος γὰρ Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσθαι. schwer ist es, dem Ol. sich zu widersetzen, Il. 1.589 ; vgl. Od. 4.397. Kompar. ἀργαλεώτερος Il. 15.121, Od. 4.698. – Auch sp.D., λέων Antist. 1 (VI.237), κέλαδος Anacr. 60.10. Seltener in Prosa, ἀργαλέος τὴν ὄψιν Aesch. 1.60 ; Xen. Hier. 6.4 ; Plut.