(seul. prés. fut. ἀρήξω et ao., v. ci-dessous) [ᾰ]
      1 secourir, défendre dans un combat : τινί, IL. 2, 363, qqn ; τινὶ ἔπεσιν καὶ χερσίν, IL. 1, 77, secourir qqn de la parole et de la main ; p. ext. secourir en gén. dat. PD. N. 1, 49 ; ESCHL. Pr. 267, etc. ; rar. en prose, HDT. 7, 236 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 13 ; Œc. 5, 7 ; impers. il est utile de, il est bon de, inf. PD. P. 2, 63 ; ESCHL. Eum. 571 ;
      2 p. suite, écarter, repousser (un ennemi, un danger) : ὄλεθρον, BATR. 279, écarter la perte ; ἅλωσιν, ESCHL. Sept. 119, empêcher la prise d’une ville ; avec double rég. : φόνον τέκνοις, EUR. Med. 1275, empêcher le meurtre de ses enfants.

➳ Prés. inf. épq. ἀρηγέμεν, IL. 8, 11 ; 13, 9 ; 14, 265. Ao. seul. impér. 2 sg. ἄρηξον, ESCHL. Sept. 119 ; 2 pl. ἀρήξατε, SOPH. El. 116, Aj. 329, et inf. ἀρῆξαι, EUR. Med. 1275, Tr. 772 ; ARÉT. 69, 30. — Poét. et ion. ; rare en prose att.

Étym. R. indo-europ. *h₂reh₁g-, porter secours ; cf. ἀρωγός, ἀρωγή.

fut. -ξω Com.Adesp. 12.5D., etc. : — aid, succour, τινί Il. 2.363, al. (never in Od.); in Hom. always, succour in war, freq. c. dat. pers. et modi, μάχῃ Τρώεσσιν ἀ. 1.521, 5.507; ὄμοσσον ἦ μέν μοι… ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀ. 1.77; generally, help, succour, λέχει Ἀλκμήνας Pi. N. 1.49; νεότατι ἀ. θράσος Id. P. 2.63; θνητοῖς A. Pr. 269, etc. ; in mock Trag. passages of Com., γυναῖκες, οὐκ ἀρήξετ’ ; Ar. Th. 696, cf. Pl. 476; rare in Prose, Hecat. 30J., etc. ; ὁ ναυτικὸς τῷ πεζῷ ἀρήξει Hdt. 7.236; τοῖς φίλοις ἀ. X. Cyr. 1.5.13; ἀ. σὺν ὅπλοις τῇ χώρᾳ Id. Oec. 5.7; to be good for a patient or his case, Hp. Prorrh. 2.30, cf. Acut. 65. impers., c. inf., it is good or fit, φέρειν ἀρήγει Pi. P. 2.94; σιγᾶν ἀρήγει A. Eu. 571. c. acc. rei, ward off, prevent, ὄλεθρον v.l. in Batr. 279; ἄρηξον… ἅλωσιν A. Th. 119 (lyr.); ἀ. τινί τι ward off from one, φόνον τέκνοις E. Med. 1275 (lyr.), cf. Tr. 777. (Perh. cognate with Lat. rēx, Skt. rā´jati ΄rule΄.)

helfen, beistehen, Hom. nicht selten, nur in der Ilias, meist im praes., fast überall von Hilfe im Kriege ; τινί, Il. 2.363 ὡς φρήτρη φρήτρηφιν ἀρήγῃ, φῦλα δὲ φύλοις ; 16.701 Τρώεσσι δ' ἀρήγων ; τινί τινι, 1.521 καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν ; fut. 1.77 ἦ μέν μοι πρόφρων ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν ; 5.833 Ἀργείοισιν ἀρήξειν ; 14.265 ἃς Τρώεσσιν ἀρηξέμεν Ζῆν ὡς Ἡρακλῆος περιχώσατο. – Tragg.; Pind.; ἀρήγει, es hilft, c. inf., Aesch. Eum. 541, vgl. Pind. P. 2.63 ; ἀρήγειν τι, etwas abwehren, ἅλωσιν Suppl. 112 ; so Sp. Medic.; φόνον τέκνοις, Mord von den Kindern, Eur. Med. 1275. – Seltener in Prosa, Her. 7.136 ; τῇ χώρᾳ ἀρήγειν, das Land beschützen, Xen. Oec. 5.7 ; τοῖς φίλοις Cyr. 1.5.13. Vgl. ἀρκέω, Buttmann Lexil. 1 S. 5.