'[ᾰ] (impf. ἤρεσκον, f. ἀρέσω, ao. ἤρεσα, pf. réc. ἀρήρεκα ; pass. impf. ἠρεσκόμην, ao. ἠρέσθην, pf. inus.) :
   I intr.
      1 donner satisfaction, IL. 9, 120 ; 19, 138 ;
      2 p. suite, plaire à : avec un n. de pers. pour sujet : τινί, HDT. 3, 142 ; SOPH. Ant. 75 ; EUR. fr. 94 ; ἀρ. τρόποις τινός, DÉM. 1406 fin, complaire au caractère ou aux habitudes de qqn ; en mauv. part, être obséquieux : τινί, EUR. fr. 94, envers qqn ; avec un n. de chose pour sujet : ταὐτὰ ἀρέσκει μοι, HDT. 1, 89, (si) tu es du même avis que moi ; τοῖς πρέσϐεσιν ἤρεσκεν, THC. 5, 37, (la proposition) plut aux envoyés ; cf. SOPH. Ant. 211, etc. ; PLAT. Theæt. 157 d, etc. ; τῷ τοῦτ' ἤρεσεν ; SOPH. El. 409, qui a pu trouver cela bon ? càd. lui donner ce conseil ? avec le rég. de pers. à l’acc. satisfaire : πότερός σε ὁ τρόπος ἀρέσκει ; PLAT. Crat. 433 e, laquelle des deux manières te satisfait ? cf. SOPH. Aj. 584 ; EUR. Hipp. 185 ; AR. Pl. 353, etc. ; d’où au pass. être satisfait de : τινι, HDT. 3, 34, etc. ; PLAT. Theag. 127 b, etc. de qqe ch. Le participe ἀρέσκων, ουσα, ον, équivaut en ce sens à un adj. : ὅσοις τάδ' ἔστ' ἀρέσκοντα, SOPH. O.R. 274, tous ceux qui approuvent ces imprécations (d’Œdipe) ; ἀρέσκον λέγειν, THC. 3, 34, agréable à dire. P. ext. ἀρέσκει s’emploie, c. le lat. placet, pour exprimer l’idée d’une résolution arrêtée : ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν, HDT. 8, 19, ils décidèrent de faire ainsi ; abs. τὰ ἀρέσκοντα, PLUT. M. 448 a, ou τὰ ἀρέσαντα, PLUT. M. 1066 c, ce qui plaît ou paraît bon (à chacun) càd. les opinions, les doctrines (des philosophes) ;
   II tr. rendre (une chose) agréable (à qqn), d’où au pass. être agréable, plaire, SOPH. Ant. 500 ;

Moy. ἀρέσκομαι (impf. ἠρεσκόμην, f. ἀρέσομαι, ao. ἠρεσάμην) :
   I tr.
      1 offrir comme satisfaction, offrir pour être agréable : σπονδὰς θεοῖς, THGN. 760, des libations aux dieux ;
      2 se rendre favorable, se concilier : τινά τινι, IL. 9, 112, etc. ; OD. 8, 396, etc. ; ESCHL. Suppl. 655 ; XÉN. Mem. 4, 3, 16, qqn (une divinité) au moyen de qqe ch. ;
      3 satisfaire, contenter : φρένας ἀρ. αἵματος, HÉS. Sc. 255, rassasier son cœur de sang ;
   II intr. être agréable, plaire : μάλιστα ἠρέσκοντο (αὐτῷ) οἱ ἀπ' Ἀθηνέων, HDT. 6, 128, ceux d’Athènes (lui) plaisaient surtout.

➳ Act. ao. épq. ἄρεσσα, A.RH. 3, 301. Pf. ἀρήρεκα, SEXT. M. 1, 238. Moy. f. épq. ἀρέσσομαι, IL. 4, 362 ; OD. 8, 402 ; ao. épq. ἀρεσάμην, HÉS. Sc. 255 ; impér. 3 sg. poét. ἀρεσσάσθω, OD. 8, 396 ; part. épq. ἀρεσσάμενος, IL. 9, 112 ; THGN. 762. En prose class. seul. prés. et impf. pass. ; le moy. y est très rare.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *h₂erh₁-, plaire.

'

impf. ἤρεσκον Th. 5.37, etc. ; fut. ἀρέσω D. 39.33, Ep. ἀρέσσω (συν-) A.R. 3.901; aor. ἤρεσα Hdt. 8.19, Com.Adesp. 19.4D., etc., Ep. ἄρεσσα A.R. 3.301, inf. ἀρέσαι Il., X. ; pf. ἀρήρεκα Corn. ND 24, S.E. M. 1.238; — Med., fut. ἀρέσομαι A. Supp. 655 (lyr.), Ep. ἀρέσσομαι Il. 4.362; aor. ἠρεσάμην, Ep. ἀρ- Hes. Sc. 255, Ep. part. ἀρεσσάμενος Il. 9.112, Thgn. 762; aor. Pass. in med. sense, S. Ant. 500; — Pass., aor. ἠρέσθην Paus. 2.13.8, J. AJ 12.9.6.
of pers. only, make good, make amends, ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι Il. 9.120; — Med., ταῦτα δ’ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθ’ εἴ τι κακὸν νῦν εἴρηται 4.362, cf. Od. 22.55, Q.S. 4.377, 9.510; σπονδὰς θεοῖς ἀρέσασθαι make full drink-offerings to the gods, Thgn. l.c. in Hom. also freq. in Med., c. acc. pers. et dat. modi, appease, conciliate, αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι καὶ δώρῳ Od. 8.396; τὸν ξεῖνον ἀρέσσομαι ὡς σὺ κελεύεις ib. 402; ὥς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθωμεν δώροισι Il. 9.112, cf. 19.179; καθαροῖσι βωμοῖς θεοὺς ἀρέσονται A. Supp. 655; καί σε φίλως θυέεσσιν ἀρέσσατο Maiist. 11; c. gen. rei, ἀρέσαντο φρένας αἵματος they sated their heart with blood, Hes. Sc. 255. after Hom., c. dat. pers., please, satisfy, οὔτε γάρ μοι Πολυκράτης ἤρεσκε δεσπόζων… Hdt. 3.142; δεῖ μ’ ἀρέσκειν τοῖς κάτω S. Ant. 75, cf. 89; ἀεὶ δ’ ἀρέσκειν τοῖς κρατοῦσιν to be obsequious to them, E. Fr. 93, cf. X. Mem. 2.2.11; ἀ. τρόποις τινός conform to his ways, D. 61.19; τὸ κολακεύειν νῦν ἀρέσκειν ὄνομ’ ἔχει Anaxandr. 42; πᾶσιν ἀρέσκω 1 Ep. Cor. 10.33; ἑαυτοῖς Ep. Rom. 15.1; — Med., μάλιστα ἠρέσκοντό <οἱ> οἱ ἀπ’ Ἀθηνέων pleased him most, Hdt. 6.128. of things, c. dat. pers., please, εἴ τοι ἀρέσκει τὰ ἐγὼ λέγω Hdt. 1.89; κάρτα οἱ ἤρεσε ἡ ὑποθήκη Id. 8.58, cf. 3.40, 6.22; τῷ τοῦτ’ ἤρεσεν; S. El. 409; σοὶ ταῦτ’ ἀρέσκει Id. Ant. 211, etc. ; τοῖς… πρέσβεσιν ἤρεσκεν [the proposal] pleased them, Th. 5.37, cf. Pl. Tht. 157d, al. ; also in aor. Pass., μηδ’ ἀρεσθείη ποτέ (sc. μηδὲν τῶν σῶν λόγων) S. Ant. 500. c. acc. pers., οὐ γάρ μ’ ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη Id. Aj. 584; οὐδέ σ’ ἀρέσκει τὸ παρόν E. Hipp. 185 (lyr.), cf. Or. 210; τουτὶ… μ’ οὐκ ἀ. Ar. Pl. 353, cf. Ach. 189, Ra. 103, Th. 1.128; πότερός σε ὁ τρόπος ἀ. ; Pl. Cra. 433e, cf. 391c, R. 557b, Tht. 172d; hence in Pass., to be pleased, satisfied, οὐκ ἠρέσκετο λειπομένου Μαρδονίου ὑπὸ βασιλέος Hdt. 9.66; τῇ κρίσι with the decision, Id. 3.34; διαίτῃ Σκυθικῇ Id. 4.78; τοῖς λόγοις Th. 1.129, cf. 2.68; τῇ σῇ συνουσίᾳ Pl. Thg. 127b; later in aor., ἠρέσθη τῇ γνώμῃ J. l.c., al. ; ἀρεσθεὶς τῷ πώματι Paus. l.c. ἀρέσκει is used impers. to express the opinion or resolution of a public body, ταῦτα ἤρεσέ σφι ποιέειν Hdt. 8.19; ἢν δ’ ἀρέσκῃ ταῦτ’ Ἀθηναίοις Ar. Eq. 1311; ἀρέσκει… εἶναι Δελφῶν it is resolved that…, SIG 827 D 10; also of prevailing opinions, ἀρέσκει περὶ τρίψεως παραγγέλλοντας… writers on massage lay down the rule that…, Gal. 6.96; τὰ ἀρέσκοντα the dogmas of philosophers, Plu. 2.448a, 1006d, etc. ; — Med., ἐξεῖναι παρ’ ὁποτέρους ἂν ἀρέσκηται ἐλθεῖν Th. 1.35. part. ἀρέσκων, ουσα, ον, grateful, acceptable, ὅσοις τάδ’ ἔστ’ ἀρέσκονθ’ S. OT 274; μηδὲν ἀρέσκον λέγειν Th. 3.34; ἀρέσκοντας ὑμῖν λόγους Isoc. 8.5. of persons, acceptable, τὸν ἀρέσκοντα αὑτῷ προσλαμβάνειν Pl. Lg. 951e; τῇ πόλει ἀ. Lys. 19.13. (Cognate with ἀραρίσκω.)

(ἄρω), fut. ἀρέσω, aor. ἤρεσα, med. ἀρέσομαι, ἠρεσάμην, ep. ἀρέσσασθαι, perf. p. ἤρεσμαι ; Sext.Emp. adv. Gr. führtauch ἀρήρεκα an ; befriedigen ; Hom. nicht oft : ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι, ich will wieder gut machen, Il. 9.120, 19.138 ; ταῦτα ὄπισθεν ἀρεσσόμεθα 4.362 ; τὰ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθα 6.526 ; τὸν ξεῖνον ἀρέσσομαι, versöhnen, Od. 8.402 ; ἄμμες ὄπισθεν ἀρεσσάμενοι κατὰ δῆμον 22.55 ; ὥς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθωμεν δώροισίν τε ἔπεσσί τε Il. 9.112 ; ὃ δή μοι δῶκας ἀρεσσάμενος ἐπέεσσιν Od. 8.415 ; Εὐρύαλος δέ ἑαὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσιν καὶ δώρῳ 8.396 ; ἔπειτά σε δαιτὶ ἀρεσάσθω Il. 19.179. Oft bei den Att.: εἰ οὖν τί σε τούτων ἀρέσκει Thuc. 1.128 ; ἐὰν ὁ λόγος αὐτοὺς ἀρέσῃ Plat. Theaet. 172d, pass. zufriedengestellt werden, ἀρέσκομαι λόγοις Thuc. 1.129 ; τῇ καταστάσει 2.68 ; vgl. 5.4, 8.84 ; τῇ κρίσει, διαίτῃ, τοῖς πράγμασι Her. 3.34, 4.78, 9.66 ; τῇ σῇ συνουσίᾳ, Gefallen finden daran, Plat. Theag. 127b ; Luc. ἀρέσκεσθαι καὶ ἀγαπᾶν τινί d.Mort. 26.2. Med., καθαροῖς βωμοῖς θεούς Aesch. Suppl. 642 ; ἱεροῖς θεούς Xen. Mem. 4.3.16 ; wohlgefällig machen, σπονδὰς θεοῖς ἀρεσσάμενοι Theogn. 762 ; φρένας ἀρέσαντο αἴματος ἀνδρομέοιο, sie sättigten ihr Gelüst an Blut, Hes. Sc. 255 ; Pass., wohlgefällig werden, gefallen, Her. 6.128, 9.79 ; Thuc. 1.35 ; so auch Soph. Ant. 496 ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων ἀρεστὸν οὐδὲν μηδ' ἀρεσθείη ποτέ, wo Hermann ἀρεσθείην ändert. Am häufigsten in att. Prosa gefallen, meist τινί, obwohl die Atticisten τινά vorziehen ; Plat. Theaet. 157c, Crit. 35a ; Xen. Mem. 2.2.12 u. oft ; ἀρέσκει μοι, es beliebt mir ; ἀρέσκον λέγειν Thuc. 3.34 ; τὰ ἀρέσκοντα, bes. Lehrsätze der Philosophen, Plut. plac. ph.

ἀρέσκω
[in LXX chiefly for טוֹב ;]
__1. to please (Hom., Hdt., al.): with dative of person(s), Mat.14:6, Mrk.6:22, Rom.8:8 15:2, 1Th.2:15 4:1, 1Co.7:32-34 Gal.1:10, 2Ti.2:4; before ἐνώπισν (= Heb. בּעֵנֵי, Bl., § 37, 1; 40, 7), Ac 65.
__2. In late Gk., esp. in Inscr., to render service to (see M, Th., ICC, 1 Co., ll with; Cremer, 640 f.); Rom.15:1, 3, 1Co.10:33, 1Th.2:4.†
(AS)