εως (ἡ) [τᾰ]
A action de s’éloigner, d’où :
   I abandon, défection : ἀπό τινος, HDT. 3, 128 ; ou τινος, THC. 8, 5, abandon du parti de qqn ; mais ἀπ. τινος, HDT. 7, 4, etc. défection consommée par qqn ; ἀπ. ξυμμαχίας, THC. 5, 81, désertion d’une alliance ; fig. ἀπ. βίου, EUR. Hipp. 277, action de quitter la vie ;
   II renoncement, cession : ἀπ. κτημάτων, DÉM. 386, 12, renoncement à des biens ;
   III distance, éloignement, PLAT. Phæd. 111 b, etc. ; ἐξ ἀποστάσεως, ἐν ἀποστάσει, POL. 3, 113, 4 et 114, 3, à distance ;
   IV t. de méd. :
      1 abcès, HPC. Aph. 4, 4, 31 etc. ;
      2 chute d’une parcelle d’os, HPC. Aph. 7, 79 ; 769 c ;
      3 écoulement d’humeur, HPC. 946 g ;
      4 phase nouvelle ou période d’une maladie, HPC. 401, 37 ;
B lieu où l’on met en réserve, lieu de dépôt, STR. 794 ;
C t. de rhét. construction par membres de phrase distincts et isolés, PHILSTR. 492 ; ARSTD. t. 1, 288.

Étym. ἀφίστημι.

εως, ἡ, (< ἀφίστημι) causing to revolt, συμμάχων Th. 1.122; Ἰώνων ἀπὸ τῆς Λακεδαιμονίων συμμαχίας Arist. Ath. 23.4. (< ἀφίσταμαι) emanation, εἰδώλων ἀποστάσεις Epicur. Fr. 320.
slackness, of bandages, Gal. 18(2).806.
defection, revolt, ἀπό τινος Hdt. 3.128; τὴν Κυπρίων ἀ. πρῆξαι Id. 5.113; τὴν Αἰγύπτου ἀ. παρασκευάζεσθαι Id. 7.4; ἀ. ἐκ τῆς ξυμμαχίας Th. 5.81; ἀ. πρός τινα Id. 1.75; διπλῆν ἀ. ἀποστήσεσθαι Id. 3.13; ἀ. τῶν Ἀθηναίων, for ἀπὸ τ. Ἀ., Id. 8.5; but τὰς Μεσσηνίων ἀ. Pl. Lg. 777c.
departure from, βίου E. Hipp. 277; separation of effect from cause, Procl. Inst. 35; giving up, cession, ἀ. τῶν κτημάτων D. 19.146; desisting from, disuse of, φάσεως S.E. P. 1.192; τῶν ἀπροαιρέτων Arr. Epict. 4.44.39.
distance, ἁ ἀφ’ ἡμῶν ἀ. Archyt. 1; ἀφεστάναι τῇ αὐτῇ ἀ. ᾗπερ… Pl. Phd. 111b; ἀπόστασιν ὅσην ἀφεστηκὼς γίγνεται Id. R. 587d, cf. 546b; ἐκ μικρᾶς ἀ. Arist. Aud. 800b7; τῇ ἀπὸ τῆς γῆς ἀ. Id. HA 503a21; ἐκ τῶν ἀ. according to their distances, Id. Cael. 290b22; of time, κατὰ τὴν πρὸς τὸ νῦν ἀ. Id. Ph. 223a5; ἐξ ἀποστάσεως at a certain distance, Plb. 3.114.3; ἐν ἀποστάσει Id. 3.113.4, Phld. Herc. 19.25; κατ’ ἀποστάσεις Hanno Peripl. 13. Rhet., employment of detached phrases, Hermog. Id. 1.10, Aristid. Rh. 1 p. 462S., Philostr. VS 1.9.1 (pl.), Ep. 73.
lapse, declension, Plot. 1.8.7, 5.1.1.
place where something is put away, repository, storehouse, Str. 17.1.9, Philippid. 14, Heraclid. Pol. 72.
Medic., suppurative inflammation, throwing off the peccant humours left by fever, etc., Hp. Epid. 3.4 (pl.), Aret. SD 1.9, Aristid. Or. 47 (23).68.
of diseases, transition from one to another, Hp. Epid. 1.6; στραγγουριώδης ἀ. ib. 3.1αʹ.
lesion of continuity, Gal. 18(2).820.
degree of heat, cold, etc., Id. 11.561, al.

ἡ, das Abstehen :
1) der Abstand, der Zwischenraum, ἀφεστάναι τῇ αὐτῇ ἀποστάσει Plat. Phaed. 111b u. öfter ; τῶν ἀστέρων ἀπὸ τῆς γῆς Xen. Mem. 4.7.5 ; so ἐξ ἀποστάσεως, ἐν ἀποστάσει Pol. 3.113, 114.
2) Abfall, Plat. Legg. VI.777c ; Thuc. 1.57, 99 u. oft, u. Folgde ; βίου, das Hinscheiden, Eur. Hipp. 277 ; κτημάτων, Verlust, Dem. 19.146.
3) Niederlage, Keller, Strabo 17 p. 794 ; Philippid. bei B.A. 80 durch οἴνου ἀποθήκη erkl.

1. a standing away from , and so,
2. a defection, revolt , ἀπό τινος or τινος (Herdotus Historicus); πρός τινα (Thucydides)
3. departure from , βίου (Euripides)
4. distance, interval , (Plato Philosophus) (ML)