'ἀπό·κειμαι :
   I être placé loin de, PD. N. 11, 46 ; ARAT. 110 ;
   II être mis de côté, d’où :
      1 être mis en réserve, XÉN. An. 2, 3, 15 ; 5, 4, 27, etc. ; παρά τινι, LYS. 153, 45, auprès de qqn, chez qqn ; fig. ἐν οἷς γὰρ χάρις ἡ χθονία ξύν' ἀπόκειται πενθεῖν οὐ χρή, SOPH. O.C. 1752, car il ne faut pas qu’ils s’affligent ceux à qui le pays tout entier réserve sa faveur ; avec le dat. οὐκ ἔστιν οὖν τούτοις δίκαιος ἀποκείμενος ἔλεος, DS. 13, 31, il n’est donc pas juste qu’on leur réserve de la pitié ;
      2 être laissé à l’écart, être méprisé ou délaissé, CRAT. (SUID.) ; DS. 3, 46 ; PLUT. M. 159 f.

➳ En ces divers sens ἀπόκειμαι équivaut au pass. de ἀποτίθημι.

Étym. ἀπό, κεῖμαι.

'

fut. -κείσομαι, used as Pass. of ἀποτίθημι, to be laid away from, προμαθείας ἀπόκεινται ῥοαί the tides of events lie beyond our foresight, Pi. N. 11.46, cf. Arat. 110. abs., to be laid up in store, of money, ἀ. ἔνδον ἀργύριον Philetaer. 7.6; σῖτος D. 42.6; παρά τινι Lys. 19.22; τινί for one΄s use, X. An. 2.3.15; χάρις… ξύν’ ἀπόκειται (as Reisig for ξυναπόκειται) is laid up as a common possession, S. OC 1752; hence, to be kept in reserve, X. Cyr. 3.1.19, etc. ; πολύς σοι [γέλως] ἐστὶν ἀποκείμενος you have great store of laughter in reserve, ib. 2.2.15; ἀ. εἰς… to be reserved for an occasion, Pl. Lg. 952d; τὸ τῆς συγγνώμης ὠφέλιμον, ἔλεος ἀ. τινί, D. 23.42, D.S. 13.31; σοφία ἐς ἐκείνας [τὰς τέχνας] ἀποκείσθω let the name of wisdom be reserved for…, Philostr. Gym. 1; ἐφ’ ὑμῖν ἀπόκειται τὸ πεισθῆναι you reserve your acquiescence, D.Chr. 38.5; c. inf., ἀτυχήματα ἀπόκειταί τινι ἐνευδοκιμεῖν D. 18.198; ὅσα τοῖς κακουργοῖς ἀ. παθεῖν D.H. 5.8, cf. Luc. Syr. D. 51; ἀ. τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν Ep. Hebr. 9.27; πᾶσι… τὸ θανεῖν ἀπόκειται Epigr.Gr. 416.6 (Alexandria).
to be buried, Not. Scav. 1923.49.
to be laid aside, neglected, ἀ. πόρρω Cratin. 367, cf. Plu. 2.159f, Philostr. VA 8.21. ἀποκειμένη καὶ παλαιὰ φύσις stale, of perfume, D.S. 3.46.
to be exposed, lie open, to, χώρα ἀ. βαρβάροις Procop. Aed. 4.2, cf. 2.9.

(κεῖμαι),
1) bei Seite, getrennt liegen, προμαθείας ῥοαί Pind. N. 11.46 ; Arat. Phoen. 110.
2) Gew. bei Seite gelegt worden sein, um aufbewahrt, gespart zu werden, von Früchten, Xen. An. 2.3.13 ; ἔνδον ἀποκείμενος σῖτος Dem. 42.6 ; Plut.; vom Gelde, παρά τινι Lys. 19.22 ; von sicheren Zufluchtsörtern, Xen. Cyr. 3.1.19 ; καταφυγή Dem. 54.21. Uebh. worauf Einer sicher rechnenkann, was ihm aufgespart bleibt, ὄνειδος Plat. Legg. XII.952d ; εὔνοιά τινι Xen. An. 7.7.46 ; γέλως Cyr. 2.2.15 ; συγγνώμη Dem. 23.42 ; ἔλεος DS. 13.31 ; vgl. Jacobs zu Ach.Tat. p. 678 ; τὸ ἀποκείμενον, das vom Schicksal Verhängte, Schol. Theocr. 7.83 ; vgl. Luc. D.Syr. 51 u. a.Sp.
3) bei Seite gelegt, verachtet sein, Cratin. bei Suid.; ἀποκείσεται ἀκλεὴς καὶ ἀπόθετος Plut. Sept. sap. conv. 16 ; DS. 3.46.

ἀπό-κειμαι
[in LXX: Gen.49:10 (שִׁילֹה), Job.38:23 (חָשַׂךְ), 2Ma.12:45, 4Ma.8:11 * ;]
to be laid up, in store, laid away: Luk.19:20. Metaph., C. dative of person(s), to be reserved (Dem., Plat.; and see MM, see word): Col.1:5, 2Ti.4:8, Heb.9:27.†
(AS)