ἀπο·χέω (seul. prés. et ao. pass. ἀπεχύθην [ῠ]) répandre, épancher, d’où au pass. s’épancher, se répandre, POL. 34, 9, 10 ; DIOSC. 1, 105 ; ἀποχυθέντα φύλλα, PLUT. M. 332 b, feuilles qui tombent.

imper. ἀπόχει Dsc. 1.53; aor. ἀπέχεα, Ep. -έχευα : — pour out or off, spill, shed, ἀπὸ δ’ εἴδατα χεῦεν ἔραζε Od. 22.20, 85; poet. pres. Med., παγὰν ἃν ἀποχεύονται Κασταλίας δῖναι E. Ion 148 (lyr.).
pour off, Hp. Ulc. 12; τι εἴς τι Dsc. 1.53. Pass., to be poured off, Plb. 34.9.10; τοῦ μὲν ἀποχεομένου ὕδατος, τοῦ δὲ ἐπιχεομένου Dsc. 2.76; to be shed, fall off, ἀποχυθέντα φύλλα Plu. 2.332b. of plants, come into ear, Thphr. HP 8.8.1, etc. ; οὐκ εἰς στάχυν ἀλλ’ οἷον φόβην ib. 4.44.10; — Med., make to shoot, ἀ. ποίην Nic. Th. 569 (s.v.l.); χαίτην ib. 658.

(χέω), ausgießen, verschütten, Hom. Od. 22.20, 85 ἀπὸ δ' εἴδατα χεῦεν ἔραζε ; Il. 22.468 τῆλε δ' ἀπὸ κρατὸς χέε δέσματα, Aristarch βάλε, s. Scholl. Didym.; ἀποχεύονται Κασταλίας δῖναι παγάν Eur. Ion. 148 ; ἀποχεομένων ὑδάτων, ἀποχυθέντος μολύβδου Pol. 34.9.10, 11, u. a.Sp.; φύλλα ἀποχυθέντα, abgefallenes Laub, Plut. Alex. fort. 1.10 E. – Vom Getreide, schossen, Theophr.

to pour out or off, shed, let fall , (Odyssey by Homer):—;poet. Mid. ἀποχεύομαι, (Euripides) (ML)