GRC
Bailly
ἀπο·τυγχάνω (f. ἀποτεύξομαι, etc.) :
1 ne pas atteindre, ne pas obtenir, manquer : τοῦ σκοποῦ, PLAT. Leg. 744 a, manquer le but ; τὰ ἀποτετευγμένα, LUC. Alex. 28, entreprises manquées ; avec un inf. ne pas réussir à, XÉN. Hell. 7, 5, 14 ; abs. ne pas réussir, être malheureux : κατά τι, ARSTT. Poet. 6, 7 ; ἔν τινι, ARSTT. Rhet. 2, 6 ; POL. 5, 98, 6 ; τινί, DS. 12, 12, en qqe ch. ; abs. PLAT. Leg. 898 e ; DÉM. 155, 20 ; particul. se méprendre, s’abuser : περί τινος, XÉN. Eq. 1, 16, sur qqe ch. ;
2 perdre : ὧν εἶχον ἀπέτυχον, XÉN. Cyr. 1, 6, 45, ils perdirent ce qu’ils possédaient.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
fut. -τεύξομαι Pl. Lg. 898e; — Med., aor. ἀποτεύξασθαι; ἀποτυχεῖν, Hsch. ; pf. Pass. in med. sense, Phld. Rh. 1.220S. : — fail in hitting or gaining, τινός Hp. VM 2, Pl. Lg. 744a, X. Mem. 4.2.27, etc. ; τοῦ ὠφελιμωτάτου Pl. Tht. 179a; τούτων τριῶν ἑνός γ’ ἀ. Alex. 211; μήτ’ ἀξίως τυχεῖν τῆς ἀληθείας μήτε πάντως ἀ. Arist. Metaph. 993b1; lose, ὧν εἶχον ἀπέτυχον X. Cyr. 1.6.45; κακοῦ ἀποτυχεῖν escape from, Philem. 93.9. Pass., ἀποτυγχάνεται a failure ensues, Arist. Ph. 199b3; of things, to be missed, τὸ μὴ ἐπιτευχθὲν ἀ. D.H. Pomp. 2.14; τὰ προτεθεσπισμένα καὶ ἀποτετευγμένα prophesied and not come to pass, Luc. Alex. 28; ἀποτετευγμένος rejected, not finding a purchaser, Dsc. 5.79. abs., miss one΄s object, fail, X. HG 7.5.14; ὅλως ἀ. D. 11.12; λέγοντες οὐκ ἀποτευξόμεθα shall not miss the truth in saying, Pl. Lg. 898e; ἀ. περί τινος X. Eq. 1.16; τυγχάνειν καὶ ἀ. κατά τι Arist. Po. 1450a3; τῷ γάμῳ D.S. 12.12; ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς Plb. 5.98.6; — Med., ἀποτυγχανομένῳ πρὸς τὸν γάμον Ant.Lib. 39.3.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(τυγγάνω), verfehlen, nicht erlangen, absol. u. τινός, τοῦ σκοποῦ Plat. Legg. V.744a ; τοῦ ὠφελιμωτάτου Theaet. 179a ; τῆς πείρας Dem. 59.101 ; Ggstz ἐπιτυγχάνω Xen. Mem. 4.2.28 ; εὐτυχεῖν Hell. 7.5.14 ; κατορθοῦν Pol. 1.37.8 ; τυγχάνω Plut. Lyc. 25 ; übh. unglücklich sein, ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς Pol. 5.98.6 ; τινί DS. 12.12 ; ἐν οἷς μηδὲν ἀποτετυχήκασιν, bei denen man nie eine Fehlbitte getan, Arist. rhet. 2.6. Auch med., in derselben Bdtg ; – verlieren, καὶ ὧν εἶχον Xen. Cyr. 1.6.45 ; – Pass., τοῦ πράγματος ἀποτευχθέντος Dio Chrys. II.205.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
1. to fail in hitting or gaining, to miss, lose , with genitive, (Xenophon Historicus), etc.
2. Pass., τὰ ἀποτετευγμένα things not come to pass , (Lucian)
3. absolute to miss one's object, to be unlucky, fail , (Xenophon Historicus): to miss the truth, err , (Xenophon Historicus):—;with infinitive to fail to do, (Xenophon Historicus) (ML)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars