ἀπο·τρώγω (f. -τρώξομαι, ao.2 ἀπέτραγον [ᾰγ]) ronger : πτόρθους, EUP. (PLUT. M. 662 e) brouter de jeunes pousses ; καρπόν, PLUT. Nic. 13, déchiqueter un fruit, en parl. de corbeaux ; fig. μισθόν, AR. Ran. 367, rogner un salaire ; avec le gén. THCR. Idyl. 10, 6.

aor.2 ἀπέτραγον Ph. 1.224, Gal. 6.864, D.L. 9.27: — bite or nibble off, πτόρθους Eup. 14; τὸ ἱππομανὲς ἀ. Arist. HA 605a4; γλῶτταν Ph. l.c., cf. Gal. l.c. ; metaph, μισθοὺς ἀ. Ar. Ra. 367, cf. Men. 303; ἀ. τὸ ἀπορηθέν ΄gulp down΄, ΄bolt’ the difficulty, i.e. pass it by without trying to get at the heart of the matter, Arist. Metaph. 1001a2. c. gen., nibble at, πόης Babr. 46.6; metaph, τᾶς αὔλακος οὐκ ἀποτρώγεις, i.e. you don΄t gobble your swathe, Theoc. 10.

(τρώγω), abbeißen, abnagen, essen von etwas, τινός Ath. I.2c ; τᾶς αὔλακος, die Furche weiter ziehen, Theocr. 10.6 ; τὴν ῥῖνα Luc. Hermot. 9 ; μισθάριόν τινος, abzwacken, Menand. B.A. 438, durch ἀφαιρεῖν erkl.