ἀπο·τρέπω :
      1 détourner, écarter : τινά, IL. 11, 758 ; 15, 276, qqn ; ἔγχεος ὁρμήν, HÉS. Sc. 456, détourner l’essor d’une javeline ; fig. βλάϐην, ξυμφοράν, PLAT. Gorg. 509 b, etc. détourner un mal, un malheur ; ἐπί τινι ἔγχος ἀφ. SOPH. Tr. 1012, détourner sa lance d’un ennemi sur un autre ;
      2 détourner par la crainte ou la persuasion, dissuader : τινὰ ἐπέεσσιν, IL. 20, 256, dissuader qqn par ses paroles ; τινά τινος, IL. 12, 249 ; ATT. détourner qqn de qqe ch. ; avec l’inf. ESCHL. Suppl. 900 ; XÉN. Mem. 4, 7, 5 et 6 ; DÉM. 1397, 2, etc. ; avec τὸ μή et l’inf. HDT. 1, 105 ; avec μὴ οὐχί et l’inf. LUC. D. deor. 5, 5, détourner qqn de, etc. ;

Moy. (f. ἀποτρέψομαι, f.2 ἀποτραπήσομαι, ao.2 ἀπετραπόμην) :
   I intr.
      1 se détourner : εἴς τι, LUC. Tox. 52, ou πρός τι, PLUT. Fab. 19, Rom. 7, d’une chose vers une autre ; abs. se détourner avec indifférence, IL. 12, 329 ; fig. s’abstenir de, cesser : τοῦ ἐρωτήματος, XÉN. Œc. 15, 13, de questionner ; avec un inf. EUR. Or. 410 ; DÉM. 1434, 12 ; ANT. 133, 17, cesser de, etc. ; abs. THC. 3, 11, etc. ;
      2 se détourner, s’éloigner, IL. 10, 200 ; ἐκ κινδύνων, THC. 2, 40, fuir loin du danger ; abs. s’en retourner, THC. 3, 24 ; 5, 13 ; XÉN. Hell. 7, 2, 13 ;
   II tr. détourner de soi (un malheur, etc.) acc. ESCHL. Sept. 1060 ; EUR. I.A. 336 ; PLUT. Cleom. 9.

turn away from, εἰ δὲ σὺ… τιν’ ἄλλον… ἀποτρέψεις πολέμοιο Il. 12.249, cf. 20.256; ὅθεν… ἀπέτραπε λαὸν Ἀθήνη 11.758; deter or dissuade from, τινός τινα Th. 3.39; τινὰ τῆς κακουργίας Id. 6.38; τῆς γνώμης And. 3.21, etc. ; c. inf., ἀ. προσωτέρω τὸ μὴ πορεύεσθαι Hdt. 1.105; ἀ. βοᾶν A. Supp. 900 (lyr.); δηλοῦν D. 60.26, cf. X. Mem. 4.7.5, 6; c. part., ἀ. τινὰ ὑβρίζοντα A. Supp. 880; — Pass., ὁ παραβαίνειν τι βουλόμενος τῷ μὴ προὔχων ἂν ἐπελθεῖν τρέπεται Th. 3.11, cf. Plu. Fab. 19. c. acc. pers. only, turn away or back, πάντας ἀπέτραπε καὶ μεμαῶτας Il. 15.276; c. dat. modi, οὔ μ’ ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις μεμαῶτα 20.256, cf. 109; τοὺς ἀλαζόνας ἀ.
deter them, Pl. Chrm. 173c; opp. παροξῦναι, D. 21.37; opp. συμβουλεύω, Arist. Rh. 1391b33, etc. c. acc. rei, turn back again, ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός Pi. N. 4.69.
turn aside, avert, ἀπὸ δὲ… ἔγχεος ὁρμὴν ἔτραπε Hes. Sc. 455; pervert, δίκας κέλευθον ὀρθᾶς B. 10.27; τὸ σφάλμα ἀ.
prevent, avert it, Hdt. 1.207; τὸ μέλλον γενέσθαι Id. 3.65, cf. 8.29, al. ; ἀ. βλάβην, συμφοράν, Pl. Grg. 509b, Phdr. 231d; ἀ. τὴν εἰρήνην prevent its being made, X. HG 6.3.12.
turn from others against one, ἐπὶ τῷδε… οὐκ ἔγχος τις… ἀποτρέψει; v.l. in S. Tr. 1013 (lyr.); — Pass., ἀποτετράφθαι πρὸς τὴν ἄλλην Ἰταλίαν Plu. Fab. 19; — Med., ἀποτραπόμενος πρὸς θυσίαν, i.e.
turning away from other objects to this one, Id. Rom. 7; εἰς τὴν μεσογείαν τραπόμενος Luc. Tox. 52. Med. and (later) Pass., turn from, desist from, c. part., ἀπετράπετ’ ὄβριμος Ἕκτωρ ὀλλὺς Ἀργείους Il. 10.200; c. inf., λέγειν E. Or. 410, cf. Antipho 5.32, D. Prooem. 23 2; ἀ. ἐκ κινδύνων Th. 2.40; ἀ. τοῦ ἐρωτήματος X. Oec. 15.13.
turn away, turn a deaf ear, οὐδέ… ἀπετράπετ’ οὐδ’ ἀπίθησεν Il. 12.329; abs., Pl. Smp. 206d. c. acc. rei, turn away from, shrink from, δεῖμα πολιτῶν A. Th. 1065 (anap.); τἀληθές E. IA 336 (lyr.), cf. Th. 3.68, and late Prose, Plu. Cleom. 9, etc.
turn back, return, ἐπ’ ὄκου Th. 5.13; ἐς τὴν πόλιν Id. 3.24; ἀποτρεπόμενοι ἵεντο X. HG 7.2.13.
dissuade, deter, τινά Plb. 7.13.1.
beat off, repulse, Plu. Brut. 42.

abwenden, von Hom. an überall ; λαόν Il. 11.758, machen, daß das Volk umkehrt ; τινά τινος, von etwas abwenden, abhalten, 12.249 ; τὰ ἐπιόντα Her. 8.29 u. öfter ; ein Unglück abwenden, verhüten, συμφοράν, βλάβην, ἀλαζόνας Plat. Phaedr. 231d, Gorg. 509b, Charm. 173c ; καὶ οὐκ ἐᾷ πράττειν Theag. 128d ; τινός Apol. 31b ; τῆς κακουργίας Thuc. 6.38 ; τῶν ἁμαρτημάτων Isocr. 4.130 ; τῆς ἀλαζονείας Xen. Mem. 1.7.1 ; τῶν χειρίστων Pol. 11.10.1 ; abwehren, Ggstz προτρέπω, Arist. rhet. 1.3 ; ἀπ' ὠφελίμων ibd.; c. inf., τὸ μὴ πορεύεσθαι Her. 1.105 ; ἀποτρέψαι τἀληθὲς δηλοῦν Dem. 60.26.
Med. von sich abwenden, zurückschlagen, Plut. Brut. 42.
Pass. mit aor.2 med., sich abwenden, bes. umkehren, zurückweichen, οὐδὲ ἀπετράπετ' οὐδ' ἀπίθησεν Il. 12.329 ; ὅθεν αὖτις ἀπετράπετο 10.200 ; Thuc. 6.65 ; Xen. Cyr. 8.6.16, Hell. 6.5.23 ; ἐκ τῶν κινδύνων Thuc. 2.40 ; vgl. 3.68 ; πρὸς θυσίαν Plut. Rom. 7 ; οὐκ ἀποτρέψομαι λέγειν τι, ich werde mich nicht abhalten lassen, Dem. proœm. 23 ; vgl. Eur. Or. 410 ; τί, etwas verabscheuen, Aesch. Spt. 1032, Eur. I.A. 336.

ἀπο-τρέπω
[in LXX: Sir.20:29 48:18, 3Ma.1:23, 4Ma.1:33 4Mac 16:12 * ;]
to turn away; mid., to turn oneself away from: with accusative, 2Ti.3:5.†
(AS)