ἀπο·τίνω [prés. épq. ῑ, att. ῐ ; fut. ῑ]
      1 payer en retour : μισθόν, XÉN. une solde ; fig. τιμήν τινι, IL. 3, 286, honorer qqn en retour ; εὐεργεσίας ἀπ. OD. 22, 235, témoigner sa reconnaissance par des bienfaits ; particul. payer en échange d’une faute : τίσιν ἀπ. ORACL. (HDT. 6, 56) acquitter sa dette, expier une faute ; ἀπ. ζημίην, HDT. 2, 65, payer une amende ; abs. παθεῖν ἢ ἀποτῖσαι, DÉM. 529, 23 (loi) ; PLAT. Pol. 299 a, etc. être puni d’une peine corporelle ou d’une amende ;
      2 p. suite, avec l’acc. de la chose pour laquelle on paie, d’où payer pour, expier : ὑπερϐασίην ἀπ. OD. 13, 193, expier son insolence ; αἷμα, ESCHL. Ag. 1338 ; φόνον, EUR. I.T. 338, expier le sang répandu, un meurtre, etc. ;

Moy. faire payer, avec l’acc. de la chose : ποινήν τινος, OD. 23, 312, faire payer la rançon (le meurtre) de qqn ; avec l’acc. de la chose pour laquelle on paie : ἀπ. βίας τινός, OD. 11, 118 ; 16, 255, ou βίας τινί, OD. 3, 216, faire payer à qqn ses violences, l’en punir ; avec l’acc. de la pers. : ἀπ. τινά, OD. 13, 386 ; 24, 480 ; XÉN. Cyr. 5, 4, 35, punir qqn, tirer vengeance de qqn ; avec double acc. : δίκην ἐχθροὺς ἀπ. EUR. Her. 852, 882, tirer vengeance de ses ennemis.

➳ Prés. inf. épq. ἀποτινέμεν, IL. 3, 286 ; fut. inf. épq. ἀποτισέμεν, IL. 21, 399.

Arc. ἀπυτείω IG 5(2).6.43 (Tegea, iv BC), fut. -τείσω ; aor. -έτεισα; Thess. 3 sg. aor. imper. ἀππεισάτον ib. 9 (2).1229 (ii BC): — repay, τιμὴν δ’ Ἀργείοις ἀποτινέμεν Il. 3.286; εὐεργεσίας ἀποτίνειν Od. 22.235.
pay for a thing, πρὶν… μνηστῆρας ὑπερβασίην σίην ἀποτεῖσαι ib. 13.193; Πατρόκλοιο δ’ ἕλωρα… ἀποτείσῃ may atone for making a prey of Patroclus, Il. 18.93; σύν τε μεγάλῳ ἀπέτεισαν made atonement with a great price, ib. 4.161; ἀ. αἷμα A. Ag. 1338 (lyr.); πληγὰς τῶν ὑπεραύχων S. Ant. 1352. more freq., pay in full, τίσιν οὐκ ἀποτείσει Orac. ap. Hdt. 5.56, cf. 3.109; ζημίην Id. 2.65; ἀργύριον Ar. V. 1255; ἐγγύας Antipho 2.2.12, cf. 5.63; χρήματα Lys. 1.29; ἀξίαν Luc. DMort. 30.1; ἀπότεισον pay the wager! Ar. Pl. 1059; in Law παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι are opposed to denote personal or pecuniary penalties, e.g. Lex ap. D. 21.47, cf. ib. 25; τί ἄξιός εἰμι παθεῖν ἢ ἀ. ; Pl. Ap. 36b, cf. Plt. 299a, Lg. 843b, al. c. acc. pers., ἀλάστωρ… τόνδ’ ἀπέτεισεν made him the price, A. Ag. 1503 (lyr.). τὸ πεπρωμένον ἀ.
pay the debt of fate, i.e.
die, Epigr.Gr. 509 (Thess.). Med., ἀποτίνομαι, poet. ἀποτίνυμαι (freq. written -τίννυμαι) Il. 16.398, Hes. Op. 247 (s.v.l.), Thgn. 362, Hdt. 6.65; fut. -τείσομαι : — to get paid one, exact or require a penalty from, πόλεων δ’ ἀπετίνυτο ποινήν Il. 16.398, etc. ; c. dupl. acc., ἀποτείσασθαι δίκην ἐχθρούς E. Heracl. 852; δέκα τάλαντ’ ἀ. Eup. 317 (dub.), etc. c. acc. pers., ἀποτείσασθαί τινα avenge oneself on another, punish him, Od. 5.24, X. Cyr. 5.44.35, etc. c. acc. rei, take vengeance for a thing, punish it, εἴ κέ ποτέ σφι βίας ἀποτείσεται Od. 3.216, cf. 16.255; τὰ παράνομα… θεὸς ἀ. Ar. Th. 684; c. gen. rei, ἀ. τῶν… ἱρῶν κατακαυθέντων Hdt. 6.101, v. supr. 1.2; abs., take vengeance, Thgn. l.c., Sol. 4.16. [ἀποτίνω has ῑ by position before νϜ in Ep., ῐ in Att. For ἀποτίνυμαι, which has ῑ by nature, ἀποτείνυμαι should perh. be read in early texts; cf. ἀποτιννύω].

(τίνω, ῑ bei Ep., att. ῐ), Einem etwas als Buße od. Ersatz bezahlen, τιμήν τινι Il. 3.286 ; νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον 8.186, vgl. Her. 3.109 ; σύν τινι Il. 4.161 ; εὐεργεσίας, Wohltaten vergelten, Od. 22.235 ; ὑπερβασίην ἀποτῖσαι, abbüßen, 13.193 ; νῦν δ' ἁθρόα πάντ' ἀπέτισεν Od. 1.43, vgl. Il. 22.271 ; αἷμα, φόνον, für einen Mord büßen, Aesch. Ag. 1311 Eur. I.T. 338 ; ζημίαν Plat. Legg. IX.882a ; τίσιν τινί Her. 3.109, Strafgeld erlegen ; τῆς ἀνοίας τοὺς μισθούς Pol. 4.35.15. Sehr gew. im att. Recht, παθεῖν ἢ ἀποτῖσαι, von Leibes- und Geldstrafen, Plat. Apol. 36b ; Aesch. 1.15 u. sonst ; übh. Schuldiges bezahlen, Sold, Xen. An. 7.6.16 ; χρήματα Lys. 1.29 ; Xen. Cyr. 8.8.6 ; λειτουργίαν Dem. 28.17 ; – ἀποτιστέον Xen. Lac. 9.5. – Med., sich von Einem etwas büßen lassen, rächen ; πολύπικρα καὶ αἰνὰ βίας ἀποτίσεαι Od. 1.6.255 ; βίας τινί, Gewalltaten an Einem rächen, Od. 3.216 ; βίας τινός, Jemandes Gewalttaten strafen, 11.118 ; ἀπετίσατο ποινὴν ἰφθίμων ἑτάρων, Buße für die getöteten Gefährten, Od. 23.312 ; τινά, sich an Jemandem rächen, 13.386 ; τούτους οἱ θεοὶ ἀποτίσαιντο, strafen. Xen. An. 3.2.6 ; Cyr. 5.4.35 ; ἀποτίσασθαι δίκην ἐχθρούς, sich Genugtuung von den Feinden verschaffen, Eur. Heracl. 852, 882. Auffallend steht Aesch. Ag. 1484 ἀλάστως τόνδ' ἀπέτισε, wo man das med. erwartete.

ἀπο-τίνω (or -τίω)
[in LXX chiefly for שׂוּם pi. ;]
to pay off, repay: Phm 19 (MM, see word).†
(AS)