ἀπο·σχίζω (f. ίσω, ao. ἀπέσχισα ; ao. pass. ἀπεσχίσθην) séparer en fendant, fendre, couper ; fig. τινὰ ἀπὸ συμμαχικοῦ, HDT. 6, 9, détacher qqn de forces alliées ; au pass. ἀποσχισθῆναι ἀπό τινος, HDT. 1, 58 ; 2, 17, etc. ; ARSTT. H.A. 3, 4, 5, avoir été séparé ou s’être séparé de qqe ch. ; avec le gén. ἀπ. τῆς ἄλλης στρατιῆς, HDT. 8, 35, avoir été coupé du reste de l’armée ; fig. ἀποσχίζειν τινὰ τοῦ λόγου, AR. Nub. 1408, couper brusquement la parole à qqn ;

Moy. se séparer, PLAT. Leg. 728 b ; postér. t. eccl. être schismatique, BAS. 3, 668 b Migne.

split, cleave off, ἀπὸ δ’ ἔσχισεν αὐτήν [τὴν πέτρην] Od. 4.507; tear off, E. Alc. 172, Oppian. H. 2.623.
sever, detach from, τινὰ ἀπὸ τοῦ συμμαχικοῦ Hdt. 6.9; ἀ. Λυδούς part them off, separate them, Pl. Plt. 262e; τὴν ἰδίαν ψυχὴν τῆς τῶν λογικῶν M.Ant 4.29; — Pass., ἀποσχισθῆναι ἀπό…, of a river being parted from the main stream, Hdt. 2.17, 4.56; of a tribe detached from its parent stock, Id. 1.58, 143; ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβὸς σχίζεται Arist. HA 514b10; c. gen., ἀποσχισθέντες τῆς ἄλλης στρατιῆς Hdt. 8.35, cf. 7.233, Pl. Plt. 267b, etc. ; — Med., separate oneself, Id. Lg. 728b; τοῦ σοφιστοῦ Lib. Or. 3.24. metaph, ἀ. τινὰ τοῦ λόγου cut him off from his speech, interrupt him in it, Ar. Nu. 1408.

abspalten, trennen, τοὺς πολιήτας ἀπὸ τοῦ συμμαχικοῦ Her. 6.9, u. öfter ; auch bloß τινός 7.233 ; τινὰ τοῦ λόγου Ar. Nub. 1390 (vgl. Eur. Alc. 170); öfter pass., sich trennen, τινός 8.35 ; von den Armen eines Flusses 2.17, 4.56 ; neben φεύγειν Plat. Legg. V.728b.

1. to split or cleave off , (Odyssey by Homer)
2. to sever or detach from , τινὰ ἀπό τινος (Herdotus Historicus):—;Pass., ἀποσχισθῆναί τινος to be separated from . . ., (Herdotus Historicus); of a river, to be parted from the main stream, (Herdotus Historicus); of a tribe, to be detached from its parent stock, (Herdotus Historicus)
3. metaphorically, ἀπ. τινὰ τοῦ λόγου to cut him off from his speech, interrupt him in it, (Aristophanes Comicus) (ML)