ἀπο·σφάλλω (f. -αλῶ [ᾰ], ao. ἀπέσφηλα, etc.) :
      1 faire tomber en glissant, d’où, au pass. glisser et tomber, PLUT. Per. 13 ; fig. ἀπ. τινὰ πόνοιο, IL. 5, 567, faire perdre à qqn le fruit de ses peines ; au pass. ἀποσφαλῆναι φρενῶν, ESCHL. Pr. 472, être trompé dans son attente ; ἐλπίδος ἀποσφάλλεσθαι, HDT. 6, 5, perdre une espérance ; ἀπ. τινος, XÉN. Cyr. 5, 2, 23 ; PLUT. Sol. 14, échouer dans qqe entreprise ;
      2 faire glisser hors de, d’où faire faire fausse route, égarer, faire errer : ἐς πέλαγος, OD. 3, 320, à travers la mer.

aor.1 -έσφηλα (v. infr.): — lead astray, drive in baffled course, ὅντινα πρῶτον ἄποσφήλωσιν ἄελλαι ἐς πέλαγος Od. 3.320; μή… σφας ἀποσφήλειε πόνοιο lest he balk them of the fruits of toil, Il. 5.567.
cause to err, Lib. Or. 59.147. mostly in Pass., esp. in aor.2 ἀπεσφάλην [α], to be balked or disappointed of, τῆς ἐλπίδος Hdt. 6.5; to be deprived of, φρενῶν Sol. 33.4, A. Pr. 472; γνώμης Id. Pers. 392; οὐσίας ἀρετῆς ἀπεσφαλμένοι mistaken as to the nature of…, Pl. Lg. 950b; fail in reaching, Ἰταλίας Plu. Pyrrh. 15; abs., make a mistake, D. 26.3; ἀποσφάλλεσθαι εἴς τι go astray, Plu. 2.392b; rare in literal sense, miss one΄s footing, ἀποσφαλεὶς ἐξ ὕψους ἔπεσε Id. Per. 13.

abirren machen, verschlagen, ὅν τινα ἀποσφήλωσιν ἄελλαι ἐς πέλαγος μέγα τοῖον Od. 3.320 ; μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο Il. 5.567. Bes. pass., abgleiten, ἐὰν ἀποσφαλῇ Dem. 26.3 ; Plut. Pericl. 13 ; verfehlen, nicht erlangen, φρενῶν Aesch. Prom. 470. vgl. Solon bei Plut. Sol. 14 ; γνώμης Pers. 384 ; ἐλπίδος Eur. I.A. 742 ; οὐσίας, ἀρετῆς, Plat. Legg. XII.950b ; Xen. Cyr. 5.2.23 ; τῆς ἐπιβολῆς Pol. 4.81.