ἀπο·στάζω (ao. ἀπέσταξα) :
      1 verser goutte à goutte, acc. ESCHL. Suppl. 579 ; THCR. Idyl. 15, 108 ; fig. φάος, CALL. Dian. 118, faire jaillir la lumière ; φωνήν, ANTH. 15, 9, répandre les accords de sa voix ;
      2 intr. s’épancher goutte à goutte : λόγων ἀποστάζει χρυσός, LUC. Electr. 6, les paroles distillent l’or ; fig. μανίας ἀποστάζει μένος, SOPH. Ant. 959 ; fig. (ainsi) tombe la violence de la fureur (réprimée par un châtiment).

let fall drop by drop, distil away, δακρύων ἀποστάζει αἰδῶ A. Supp. 579 (lyr.); ἀμβροσίαν ἀ. Theoc. 15.108; of grains, κρῖμνον κυκεῶνος ἀποστάζοντος ἔραζε Call. Fr. 205; metaph, φάος Id. Dian. 118; φωνήν AP 15.9 (Cyrus). intr., trickle, Hp. Coac. 328; μανίας ἀποστάζει μένος fury distils from madness, or trickles away, i.e.
passes off, S. Ant. 959 (lyr.); λόγων ἀ. χρυσός Luc. Electr. 6; of grain, Herod. 6.6; metaph, ῥίνημ’ αὐτῆς ἂν οὐκ ἀποστάξαι not a brass farthing would come off the price, Id. 7.82.

(στάζω), herabträufeln lassen, δακρύων – αἰδῶ Aesch. Suppl. 573 ; μένος μανίας, er läßt die Wut des Wahnsinns verrinnen, Soph. Ant. 949 (wo es auch intr. sein kann, Schol. ἀποβαίνει ὀργή); vgl. Mus. 175, u. πῦρ ἀποστάζουσι κεραυνοί Call. H. Dian. 118 ; ἀμβροσίαν εἰς στῆθος ἀποστάξασα Theocr. 15.108. Auch intr., herabträufeln, λόγων χρυσός Luc. electr. 6.

1. to let fall drop by drop, distil , (Theocritus Poeta Bucolicus)
2. intransitive to fall in drops, distil , (Sophocles Tragicus) (ML)