ἀπο·ρρίπτω (f. ίψω, ao. ἀπέρριψα) jeter loin de soi, d’où :
      1 rejeter : fig. μῆνιν, μηνιθμόν, IL. 9, 517 ; 16, 282, déposer ou oublier sa colère ; en mauv. part, jeter de côté, jeter au rebut, HDT. 1, 32 ; ESCHL. Eum. 215 ; ἀπερριμμένος, DÉM. 242, 3 ; HDN 4, 12, 4, mis de côté, jeté au rebut ;
      2 lancer : τι ἔς τινα, HDT. 1, 153, etc. des paroles contre qqn ;
      3 laisser tomber : ἔπος, HDT. 6, 69 ; PD. O. 9, 39, une parole ;
      4 jeter au loin, d’où expulser, bannir, ESCHL. Ch. 914 ; γῆς, SOPH. Aj. 1019, d’un pays ; ἐκ θεῶν, XÉN. Mem. 2, 1, 31, d’entre les dieux.

➳ Poét. ἀπορίπτω, ANACR. 39 ; ao. 3 sg. ἀπέριψεν, PD. P. 6, 37.

Étym. ἀ. ῥίπτω.

poet. ἀπορίπτω Pi. P. 6.37, later ἀπορριπτέω X. HG 5.44.42, Plu. Caes. 39, Cat. Ma. 5, Luc. Tim. 12, Hdn. 4.9.2, D.C. 74.1, fut. -ρρίψω Hes. Sc. 215; pf. ἀπέρριφα Plb. 1.40.15: — throw away, put away, μῆνιν, μηνιθμόν, Il. 9.517, 16.282; ἀπὸ κρόκεον ῥίψαις… εἷμα Pi. P. 4.232; ἀπορριψοντι ἐοικώς like one about to cast [a net], Hes. Sc. 215; ἀ. ἀπὸ τοῦ στόματος spit, Thphr. Char. 19.4; vomit, τὴν τροφήν Asclep.Jun. ap. Gal. 13.162; cast up, of a river, τοὺς νεκροὺς τῶν ῥευμάτων Jul. Or. 2.60c.
cast forth from one΄s country, A. Ch. 914; ἀπωστὸς γῆς ἀπορριφθήσομαι S. Aj. 1019; ἀπερριμμένοι outcasts, D. 18.48, cf. D.H. 9.10; of things, reject, PBaden 19.12 (ii AD); τὰ φαῦλα καὶ ἀπερρ. τῶν ἐδεσμάτων Hdn. 4.12.2.
disown reject, Pi. O. 9.38, S. El. 1018.
throw aside, set at naught, ἡ ἡμετέρη εὐδαιμονίη οὕτω τοι ἀπέρριπται ἐς τὸ μηδέν Hdt. 1.32; Κύπρις δ’ ἄτιμος τᾠδ’ ἀ. λόγῳ A. Eu. 215; ὅταν… τὰ χρηστὰ ἀπορρίπτηται D. 25.75. of words, utter, esp. in disparagement, ἔς τινα Hdt. 1.153, 4.142 (Pass.), 8.92; generally, ἀ. ἔπος let fall a word, Id. 6.69; χαμαιπετὲς ἔπος ἀ. Pi. P. 6.37; λόγον ἀχρεῖον Ant.Lib. 11.3; μηδ’ ἀπορριφθῇ λόγος A. Supp. 484. intr., throw oneself down, leap off, Act. Ap. 27.43, Charito 3.5.

abwerfen, wegwerfen, ἀπὸ δὲ λιπαρὴν ἔρριψε καλύπτρην τηλόσε Il. 22.406 ; μῆνιν ἀπορρίψαντα 9.517 ; μηνιθμὸν ἀπορρῖψαι 16.282 ; εἷμα Pind. P. 4.232 ; ἔπος χαμαιπετὲς οὐκ ἀπέρριψε 6.37 ; vgl. Ol. 9.39 ; bittere, schmähende Worte gegen Einen schleudern, ἔς τινα Her. 8.92 ; vgl. 4.142 ; ὃν εἰλήφεσαν καρπόν Xen. Hell. 5.4.42 ; ἀπορριφθήσομαι γῆς ἀπωστός Soph. Aj. 998 ; verschmähen, verachten, El. 1006 ; Her. 1.32 ; Xen. Mem. 2.1.31 ; ἀπερριμμένος, ein Verworfener, Dem. 18.42 u. Sp.; φαῦλα καὶ ἀπερρ. ἐδέσματα Hdn. 4.12.4.

ἀπο-ρίπτω
(Rec. -ρρίπτω, c1.), [in LXX for שָׁלַךְ hi., etc. ;]
to throw away, cast forth: reflexively, Act.27:43 (BV, cast themselves overboard; see MM, see word).†
(AS)