ἀπο·ρρέω (f. ἀπορρυήσομαι, ao.1 ἀπέρρευσα, ao.2 ἀπερρύην) :
   I couler de, découler : ἀπό τινος, HDT. 4, 23 ; ἔκ τινος, PLAT. Criti. 113 e, etc. de qqe ch. ; abs. ESCHL. Ag. 1294 ; en parl. d’une flamme, s’échapper de, jaillir de, gén. PLAT. Tim. 67 c ;
   II p. anal. :
      1 se détacher de, glisser, tomber, en parl. de fruits, HDT. 1, 193 ; de feuilles, DÉM. 615, 10 ; de plumes, PLAT. Phædr. 246 d ; de cheveux ou de poils, ARSTT. H.A. 3, 11, 6, etc. ; en parl. de pers. : ἀπ. τοῦ ἵππου, PLUT. Eum. 7, etc. glisser ou tomber de cheval ;
      2 s’échapper, disparaître : ἀπορρεῖ μνῆστις, SOPH. Aj. 523 ou ἡ μνήμη, LGN 33, 3, le souvenir (de qqe ch.) se perd ; en parl. de pers. s’éloigner de, gén. POL. 5, 26 ; PLUT. Arat. 51 ; abs. lever le camp, POL. 10, 44, 7.

➳ Prés. : formes en εε contr. ind. 3 sg. ἀπορρεῖ, SOPH. El. 1000, etc. ; PLAT. Phædr. 246 d, etc. ; inf. ἀπορρεῖν, PLAT. Leg. 776 a ; DÉM. 755, 15, etc. ; formes en εο ou εω non contr. : ind. 3 pl. ἀπορρέουσιν, PLUT. M. 49 d ; part. ἀπορρέων, PLUT. Arat. 51, fém. ἀπορρέουσα, ARSTT. Mund. 4, 2 ; TH. C.P. 1, 20, 3 ; acc. ἀπορρέουσαν, PLAT. Tim. 67 c ; neutre ἀπορρέον, PLAT. Criti. 111 b, etc. ; PLUT. M. 465 b ; impf. ἀπέρρεον, EUR. Med. 1200 ; POL. 5, 26, 11 ; pass. opt. 3 sg. ἀπορρέοιτο, GAL. 6, 389 ; part. ἀπορρεόμενον, DIOSC. Ther. c. 12. — Part. prés. acc. pl. ion. ἀπορρεοίσας, T. LOCR. 102 b.

Étym. ἀ. ῥέω.

Ep. ἀπορείω Nic. Th. 404, fut. ἀπορρεύσω Serapio in Cat.Cod.Astr. 1.101, 102, but ἀπορρυήσομαι Dsc. 5.75; aor. ἀπερρύην, part. ἀπορρυείς A. Ag. 1294; ἀπέρρευσα Plb. 5.15.7, Ath. 9.381b; — Pass., ἀπορρέοιτο Gal. 6.709
flow or run off, ἀπό τινος Hdt. 4.23; ἐκ κρήνης Pl. Criti. 113e, etc. ; abs., stream forth, ofblood, A. Ag. 1294; τὸ ἀπορέον the juice that runs off, Hdt. 2.94, 4.23; φλόγα τῶν σωμάτων ἀπορρέουσαν Pl. Ti. 67c; λιγνὺς ἀπὸ τῆς φλογὸς ἀ.
emanating from, Arist. Mete. 374a25, cf. Mu. 394a13; metaph, ὥσπερ ἐκ πηγῆς ἀ. τῆς ἡμερότητος Plu. Cat. Ma. 5; τὸ ἀπορρέον ἐκ νοῦ λόγος Plot. 3.2.2.
fall off, offruit, Hdt. 1.193; fcathers, Pl. Phdr. 246d; leaves, D. 22.70; hair, Arist. HA 518a14; flesh, σάρκες ἀπ’ ὀστέων ἀπέρρεον E. Med. 1201; generally, run to waste, Plot. 2.1.3; of riders, ἀπορρυέντες εἰς γῆν Plu. Eum. 7, cf. Pyrrh. 30, al.
fall away, decay, perish, ἀ. δαίμων, ἀ. μνῆστις, S. El. 999, Aj. 523; τῶν καλῶν ἡ μνήμη ταχέως ἀπορρεῖ Longin. 33.3. of persons, fall away, drop off from, ἀλλήλων Pl. Lg. 776a; ἀπό τινος Plb. 5.26.11; τῆς αὐλῆς Plu. Arat. 51; abs., slip away, decamp, Plb. 5.15.7.
fall away, decline from, τῆς δόξης Plu. 2.199a.
Astrol., to be ΄separated΄, ἀπό… Serapio ll.cc.

(ῥέω), herabfließen, vom Blute, Aesch. Ag. 1267 ; ἐκ κρήνης Plat. Crit. 113e ; übh. abfallen, τῆς ψυχῆς τὰ πτερά Phaedr. 246d ; φλὸξ τῶν σωμάτων Tim. 67c ; τὰ φύλλα τῶν στεφάνων Dem. 24.177 ; ἀλλήλων, auseinandergehen, Plat. Legg. VI.776a ; ἀπέρρεον ἀπ' αὐτοῦ, trennten sich von ihm, Pol. 5.26.11 ; ἀπέρρευσε, er machte sich davon, 5.15.7 ; τῆς αὐλῆς, entfremdet werden, Plut. Arat. 51 ; übh. sich verlieren, verschwinden, μνῆστις Soph. A. 519 ; vgl. El. 988.

1. to flow or run off, stream forth , (Herdotus Historicus); ἀπό τινος (Herdotus Historicus); ἔκ τινος (Plato Philosophus)
2. to fall off , as fruit, feathers, leaves, etc., (Herdotus Historicus), attic
3. to die away, fade from remembrance , (Sophocles Tragicus) (ML)