ἀπορέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἠπόρησα, pf. ἠπόρηκα) :
      1 être sans ressources, manquer de, gén. : τροφῆς, THC. 8, 81 ; συμμάχων, XÉN. Cyr. 4, 2, 39, etc., manquer de nourriture, d’alliés, etc. ; cf. PLAT. Rsp. 557 d, etc. ; abs. être dans le besoin, être pauvre, p. opp. à πλουτέω, PLAT. Conv. 203 e ;
      2 être dans l’embarras, ne savoir pas, abs. HDT. 1, 191, etc. ; THC. 2, 102 ; XÉN. Hell. 4, 5, 17, etc. ; ἀπ. τινι, XÉN. An. 1, 3, 8 ; ISOCR. 71 b, être dans l’embarras par suite de qqe ch. ; ἀπ. περί τινος, PLAT. Gorg. 462 b, etc. ; διά τι, AND. 30, 15, ἔς τι, SOPH. Tr. 1243, ou simpl. ἀπ. τι, HDT. 3, 4 ; ATT. (THC. 5, 40 ; XÉN. Hell. 6, 1, 4, etc.) être dans l’embarras, dans l’incertitude au sujet de qqe ch. ; avec une prop. précédée d’un relat. (ὅ τι, SOPH. O.R. 486 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 14, etc. ; τίνα τρόπον, DÉM. 29, 10 ; ὅτῳ τρόπῳ, THC. 3, 109, etc.) ou d’une conj. (ὅπως, HDT. 1, 75, etc. ; ὅπῃ, THC. 1, 107, etc. ; PLAT. Soph. 231 c ; πόθεν, HYPÉR. Epit. 32 ; ὁπόθεν, THC. 8, 80, etc. ; ἀπορῶ ὅ τι λέξω, SOPH. O.R. 486, je ne sais que dire ; ἀπορῶν ποῖ τράποιτο, THC. 1, 63, ne sachant de quel côté se tourner ; ἀπ. ὅπως δεῖ χρῆσθαι, XÉN. Cyr. 4, 3, 19, ne savoir comment faire ; ἀπ. εἰ, PLAT. Prot. 326 e, être dans l’embarras pour savoir si ; ἀπ. μή, PLAT. 2 Alc. 142 d, douter que, craindre que… ne ; avec un inf. ἀπ. κρῖναι, AR. Vesp. 590 (cf. XÉN. Œc. 8, 10 ; PLAT. Pol. 262 e ; LYS. 115, 2, etc.) être dans l’embarras pour juger ; au pass. être un objet de doute, être mis en doute ou en question : οὐδὲν ἀπορεῖται τῶν δεομένων γίγνεσθαι, XÉN. Lac. 13, 7, il n’y a aucun doute sur ce qui doit arriver ; τὸ ἀπορούμενον, PLAT. Soph. 243 b ; τὸ ἀπορηθέν, PLAT. Leg. 799 c ; τὰ ἠπορημένα, ARSTT. Pol. 3, 10, 5, ce qui est un sujet de doute ;

Moy. (ao. pass. ἠπορήθην) être dans l’embarras, être perplexe, EUR. I.A. 537 ; avec ὅ τι : ἠπορούμην ὅ τι χρησαίμην, LYS. 97, 17, je ne savais que faire.

➳ Act. prés. ind. 1 pl. lac. ἀπορίομες, XÉN. Hell. 1, 1, 23. — Pass. prés. part. ion. ἀπορεύμενος, HDT. 2, 121, au sens moy., ou -εόμενος, HPC. 8, 35, etc. au sens pass. Ao. ἠπορήθην au sens moy. DÉM. 27, 53 ; au sens pass. PLAT. Leg. 799 c ; ARSTT. Pol. 8, 6, etc. Pf. ἠπόρημαι au sens moy. EUR. I.A. 537 ; au sens pass. ARSTT. H.A. 4, 9, 3 ; LUC. Philops. 1. — Moy. f. ἀπορήσομαι au sens pass. ARSTT. M. mor. 2, 3, 16.

Étym. ἄπορος.

v. ἀφοράω.

Lacon. 1 pl. ἀπορίομες X. HG 1.1.23; aor. ἠπόρησα Th. 1.63, etc. ; pf. ἠπόρηκα Pl. Sph. 244a, etc. ; — Pass., fut. ἀπορηθήσομαι (συν-) S.E. M. 10.5, but Med. in pass. sense ἀπορήσομαι Arist. MM 1200a11; aor. ἠπορήθην, pf. ἠπόρημαι, both in act. and pass. sense (v. infr.)
to be ἄπορος, i.e.
without means or resource; hence, to be at a loss, be in doubt, be puzzled, mostly folld. by relat. clause, ἀ. ὅκως διαβήσεται Hdt. 1.75; ὅτῳ τρόπῳ διασωθήσεται Th. 3.109; ὅ τι λέξω δ’ ἀπορῶ S. OT 486 (lyr.); ἀ. ὅπῃ, ὁπόθεν, ὅποι, Th. 1.107, 8.80, X. HG 5.44.44; ὅτι χρὴ ποιεῖν Id. Cyr. 4.5.38; τίνα χρὴ τρόπον… D. 3.3; ἀ. εἰ… Pl. Prt. 326e; πότερα… X. Mem. 1.4.6; ἀ. ὁποτέραν τῶν ὁδῶν τράπηται ib. 2.1.21; ἀ. μή… fear lest…, Pl. Alc. 2.142d; with acc. added, ἀ. τὴν ἔλασιν ὅκως διεκπερᾷ to be at a loss about his march, how to cross, Hdt. 3.4; c. acc. only, ἀ. τὴν ἐξαγωγήν to be at a loss about it, Id. 4.179, cf. Ar. Ec. 664, Pl. Prt. 348c, al. ; also c. inf., to be at a loss how to do, Ar. V. 590, Pl. Plt. 262e, Lys. 9.7; — also ἀ. περί τινος Pl. Phd. 84c, Grg. 462b, al. ; ἀ. διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων ὅθεν ἄρξομαι And. 4.10; ἐς πολλά S. Tr. 1243; abs., Hdt. 6.134; οὐκ ἀπορήσας without hesitation, Id. 1.159; τὸ δ’ ἀπορεῖν ἀνδρὸς κακοῦ E. HF 106, etc. ; — Med. used like Act., Hdt. 2.121. γ’ ; ὡς ἠπόρημαι… τάδε E. IA 537; ἠπορούμην ὅτι χρησαίμην Lys. 3.10, cf. Pl. Prt. 321c; so in aor. Pass., πολλὰ… ἀπορηθείς D. 27.53. in Dialectic, start a question, raise a difficulty, ἀπορία ἣν ἀπορεῖς Pl. Prt. 324d; ἀ. περί τινος Arist. Ph. 194a15, al. ; τὰ αὐτὰ περί τινος Metaph. 1085a35; ἀ. πότερον… Pol. 1283b36; ἀπορήσειε δ’ ἄν τις τί… EN 1096a34, cf. 1145b21, Plb. 1.64.1, al. ; — Pass., τὸ ἀπορούμενον, τὸ ἀπορηθέν, the difficulty just started, the puzzle before us, Pl. Sph. 243b, Lg. 799c, cf. Hp. VM 1; τὰ ἠπορημένα Arist. Pol. 1281a38; ἀπορεῖται there is a question or difficulty, πότερον… Id. EN 1c99 b9; μή… ib. 1159a6. Pass., of things, to be left wanting, left unprovided for, τῶν δεομένων γίγνεσθαι οὐδὲν ἀπορεῖται X. Lac. 13.7, cf. Oec. 8.10; to fail, turn out a failure, opp. εὐπορεῖσθαι, Hp. Art. 47. c. gen. rei, to be at a loss for, in want of, ἀπορεῖς δὲ τοῦ σύ; S. Ph. 898; ἀλφίτων Ar. Pax 636; πάντων Id. Pl. 531; τροφῆς Thuc. 8.81; ξυμμάχων X. Cyr. 4.2.39; τοσαύτης δαπάνης Id. Mem. 1.3.5; λόγων Pl. Smp. 193e; — Med., Id. Lg. 925b. ἀ. τινί to be at a loss by reason of, by means of something, X. An. 1.3.8, Isoc. 4.147.
to be in want, be poor, opp. εὐπορέω, in Med., ὅταν ἀπορῆταί τις Antiph. 123, but Act., Timocl. 11, E. Fr. 953.19; opp. πλουτέω, Pl. Smp. 203e; — Pass., ἄνθρωπος ἠπορημένος Com.Adesp. 249. — Chiefly Prose and Com. ; never in A., thrice in S., twice in E.

Ion. for ἀφοράω.

ein ἄπορος, d.i. ohne Mittel u. Wege sein,
   a) Mangel leiden, Ggstz πλουτέω Plat. Symp. 203e ; gew. τινός, z.B. τοῦ ἀπορεῖς ; Soph. Phil. 886 ; τροφῆς Thuc. 8.81 ; παραδειγμάτων Plat. Rep. VIII.557d ; συμμάχων Xen. Cyr. 4.2.39 ; ἀργυρίου Lys. 19.21 ; ἐπιτηδείων Pol. 3.79.
   b) in Verlegenheit sein, sich nicht zu helfen wissen, absol., Her. 1.191, 6.134 ; Thuc. 2.102 u. Folgde ; auch med., Her. 2.121.3 ; Xen. An. 3.5.8 ; Plat. Soph. 264c u. sonst ; ἀπορούμενος mit δυσχρηστούμενος verbunden, oft Pol., z.B. 20.5. Mit folgenden Fragewörtern : nicht wissen, ὅ, τι λέξω Soph. O.R. 485 ; ποῖ τράποιτο Thuc. 1.63 ; ὅ, τι χρήσαιτο αὐτοῖς Plat. Prot. 321c ; ὅπως ἀποβήσεται Her. 1.75 ; ὅτῳ τρόπῳ διασωθήσεται Thuc. 3.109 ; ὅπως δεῖ χρῆσθαι Xen. Cyr. 4.3.19 ; Folgde : εἰ – Plat. Prot. 326c. Auch τί, in Beziehung auf etwas, τὴν ἔλασιν Her. 3.4 ; vgl. 4.179 ; ταῦτα Thuc. 5.40 ; ἃ αὐτὸς ἀπορῶ Plat. Prot. 348c ; vgl. Crat. 409c. Auch τῷ πράγματι, bei einer Sache, od. über die Lage, Xen. An. 1.5.13, vgl. 3.8 ; Plut.; – περί τινος Plat. Gorg. 462b u. öfter. Bei Plat. Alc. II, 142d sequ. μή. – Auch c. inf., κρῖναι Ar. Vesp. 590 ; Dem. 21.207 ; vgl. Xen. Oec. 8.10 ; Plut. Them. 10. – Pass., οὐδὲν ἀπορεῖται τῶν δεομένων γίγνεσθαι, man ist über das, was geschehen soll, nicht verlegen, Xen. Lac. 13.7, wie ἀπορηθεὶς περὶ τούτων Dem. 27.53 ; aber τὸ ἀπορούμενον pass. Plat. Soph. 243b ; ἀπορηθέν Legg. VII.799c. – Von Arist. an oft = eine Frage aufwerfen, bes. ἀπορεῖται, quaeritur ; vgl. Pol. 1.64 ; so pass. ἀπορούμενον, der Gegenstand der Untersuchung, Plat. Soph. 243b ; τὸ ἀπορηθὲν περὶ αὐτῶν Legg. VII.799e.

ion. = ἀφοράω, Her. 8.37.

ἀπορέω, -ῶ
(< ἄπορος, ἀ- neg., πόρος, a way, resource), [in LXX for צָרַר, מוּךְ, etc. ;]
to be at a loss, be perplexed: absol., Mrk.6:20 (ἐποίει, R, mg.); mid., be in doubt: absol., 2Co.4:8; with accusative, Act.25:20; before περί, Luk.24:4; ἐν, Gal.4:20; περὶ τίνος λέγει, Jhn.13:22.†
SYN.: διαπορέω, διακρίνομαι, διστάζω, μετεωρίζομαι (see DCG, i, 491) (AS)