ἀπο·πλάζω (f. -πλάγξω) égarer loin de, d’où priver de, gén. A.RH. 1, 1220 ; au pass. (ao. ἀπεπλάγχθην) :
      1 s’égarer hors de, errer loin de : πατρίδος, OD. 15, 382, loin de sa patrie ; abs. errer au loin, OD. 8, 573 ; p. anal. σάκεος ἀπ. IL. 22, 291, rebondir loin d’un bouclier, en parl. d’un trait ; abs. IL. 13, 592 ;
      2 p. ext. être renversé, tomber de (la tête) en parl. d’un casque, IL. 13, 578.

lead away from, ἀοιδῆς A.R. 1.1220, cf. Hsch. ; — Pass., only aor., stray away from, πολλὸν ἀπεπλάγχθης σῆς πατρίδος Od. 15.382; Τροίηθεν 9.259; ἀπὸ θώρηκος… πολλὸν ἀποπλαγχθείς [ὀϊστός] glancing off the hauberk, Il. 13.592; -πλαγχθέντες ἑταίρων Theoc. 22.35; τῆλε δ’ ἀπεπλάγχθη σάκεος δόρυ Il. 22.291; abs., wander, Od. 8.573; to be separated, Emp. 22.3; τρυφάλεια ἀποπλαγχθεῖσα a helm struck off, falling from the head, Il. 13.578; — also ἀποπλασθεῖσα· ἀποκρουσθεῖσα, Hsch.

(πλάζω), abirren machen, abbringen, Hom. öfters, aber nur im aor. pass., wenn man nicht Od. 1.75 πλάζει δ' ἀπὸ πατρίδος αἴης hier herziehen will ; τῆς ἀοιδῆς Ap.Rh. 1.1220. – Pass., weggetrieben werden, abirren, ὅππῃ ἀπεπλάγχθης Od. 8.573 ; ἀποπλαγχθεῖσα χαμαὶ πέσε Il. 13.578 ; Τροίηθεν ἀποπλαγχθέντες Od. 9.259 ; πολλὸν ἀπεπλάγχθης πατρίδος ἠδὲ τοκήων Od. 15.382 ; νήσου ἀποπλαγχθέντας 12.285 ; τῆλε δ' ἀπεπλάγχθη σάκεος δόρυ Il. 22.291 ; ἀπὸ θώρηκος πολλὸν ἀποπλαγχθείς 13.592 ; ἀποπλαγχθέντες ἑταίρων Theocr. 22.35 ; sp.D.