ἀπο·νίζω (seul. prés. et impf., confond ses autres temps avec ceux de ἀπονίπτω, f. -ίψω, ao. ἀπένιψα) :
      1 enlever en lavant, laver : βρότον, OD. 24, 189, du sang noir ;
      2 nettoyer en lavant, laver (le corps, les pieds, etc.) OD. 23, 75 ; AR. Vesp. 608 ; PLAT. Conv. 175 a, etc. ;

Moy. ἀπονίζομαι (impf. ἀπενιζόμην, f. ἀπονίψομαι, ao. ἀπενιψάμην, pf. ἀπονένιμμαι) :
      1 enlever de dessus soi en lavant : ἱδρῶ, IL. 10, 572 ; πηλόν, PLUT. M. 616 d, de la sueur, de la boue ;
      2 nettoyer en lavant, laver : χρῶτα, OD. 18, 179 ; χεῖράς τε πόδας τε, OD. 22, 478, le corps ; les mains et les pieds ; d’où abs. se laver, HPC. t. 8, p. 214, 10 Littré ; particul. se laver les mains, AR. Av. 1163 ; ALEX. (ATH. 642 f) ; ANTIPH. (ATH. 409 d) ; avec un gén. de lieu : ἀπ. κρήνης, ALCIPHR. 3, 1, 3, se laver à une fontaine.

➳ Impf. moy. 3 pl. ἀπενίζοντο, avec ε long, IL. 10, 572.

later ἀπονευρνίπτω D. S 4.59, Plu. Phoc. 18, and once as v.l. in Hom., v. infr. : — wash off, ἀπονίψαντες… βρότον ἐξ ὠτειλῶν Od. 24.18), cf. Il. 7.425 (tm.); — Med., wash off from oneself, ἱδρῶ πολλὸν ἀπονίζοντο θαλάσσῃ ib. 10.572.
wash clean, esp. of the hands and feet, τὴν ἀπονίζουσα φρασάμην I perceived it (the scar) as I was washing his feet, Od. 23.75; ὅταν ἡ θυγάτηρ μ’ ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ’ ἀλείφῃ Ar. V. 608, cf. Men. Georg. 60; ἓ μὲν ἔφη ἀ. τὸν παῖδα Pl. Smp. 175a; — Med., χρῶτ’ ἀπονίπτεσθαι wash one΄s body, v.l. in Od. 18.179, cf. 172; χεῖράς τε πόδας τε ib. 22.478; abs., οἷον εἴ τις εἰς πηλὸν ἐμβὰς πηλῷ νίζοιτο Heraclit. 5; wash one΄s hands (esp. after meals, cf. Ar.Byz. ap. Ath. 9.408f), Hp. Mul. 1.89; ἐγὼ μὲν ἀποτρέχων ἀπονίψομαι Ar. Av. 1163; ἀπονίψασθαι δοτέον water to wash with, Alex. 250, cf. Antiph. 136; so in pf. Pass., ἀπονενίμμεθ’ Ar. V. 1217; ἀπονενιμμένος Id. Ec. 419; also in late Prose, v. supr. ; τῆς κρήνης νιψάμενος Alciphr. 3.1; but ἀπονίψασθαι τὸ πρόσωπον ἀπὸ τᾶς κράνας IG 4.951.63 (Epid.). rarely of things, ἀ. τὴν κύλικα Pherecr. 41.

poet. u. Sp. wie Plut. Phoc. 18 auch ἀπονίπτω (s. νίζω), abwaschen, ἀπονίζουσα Od. 23.75 ; ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον Il. 7.425 ; Plat. Symp. 175a ; ἀπονίζῃ Ar. Vesp. 608 ; ἀπονίψατε Od. 19.317 ; ἀπονίψαντες βρότον ἐξ ὠτειλέων 24.189. – Häufiger med., sich reinigen von etwas, χρῶτ' ἀπονίπτεσθαι Od. 18.179 ; ἱδρῶ πολλὸν ἀπενίζοντο [mit langem ε] Il. 10.572 ; χρῶτ' ἀπονιψαμένη Od. 18.172 ; ἀπονιψάμενοι χεῖράς τε πόδας τε 22.478 ; oft abs., sich waschen, ἀπονενίμμεθα (nach der Mahlzeit, wie Poll. u. Ath. IX.408f auch bemerken) Ar. Vesp. 1217 ; vgl. Eccl. 419 ; ἀπονίψομαι Av. 1163 ; ἀπονιψάμενος Plat. Symp. 223d, u. Sp.; τὸν πηλὸν ἀπονιψάμενοι τῶν ποδῶν, sich den Schmutz von den Füßen abwaschen, Plut. Symp. 1.2.3 ; τὸν ὕπνον Luc. amor. 44.