ἀπο·νέμω (f. -νεμῶ, ao. ἀπένειμα, pf. ἀπονενέμηκα) :
      1 attribuer en partage, attribuer, assigner : τί τινι, HDT. 2, 54 ; PLAT. Leg. 757 c, etc. ; ISOCR. 11 d, etc. qqe ch. à qqn ; d’où accorder, concéder, acc. LUC. Nigr. 14 ; rapporter, déclarer, acc. PD. I. 2, 47 ;
      2 diviser, séparer, PLAT. Pol. 307 b, etc. ; p. suite, mettre à part, excepter, PLAT. Leg. 771 c, etc. ;

Moy. s’attribuer en partage, s’attribuer : τι, PLAT. Leg. 739 b, etc. qqe ch. ; ou τινος, PLAT. Rsp. 574 a, une part de qqe ch. ; d’où faire son profit de, acc. AR. Av. 1289.

fut. -νεμῶ Pl. Phlb. 65b: — portion out, impart, assign, ἡμῖν… ταῦτ’ ἀπένειμε τύχη Simon. 100; βωμοὺς καὶ ἀγάλματα θεοῖσι Hdt. 2.4; τὸ πρέπον ἑκατέροις Pl. Lg. 757c; τῷ θεῷ τοῦτο γέρας Id. Prt. 341e; τοῖς θεοῖς χάριτας SIG 708.33, cf. 1 Ep. Pet. 3.7; τὸ καλῶς ἀποθανεῖν ἴδιον τοῖς σπουδαίοις ἡ φύσις ἀπένειμεν Isoc. 1.43; aor. imper. ἀπόνειμον render, impart, Pi. I. 2.47; τῇ συγγνώμῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ ἀπονέμειν Din. 1.55; — Med., assign or take to oneself, τι Pl. Sph. 267a, Lg. 739b; ἀπονέμεσθαί τι feed on, Ar. Av. 1289; ἀπονέμεσθαι τῶν πατρῴων help oneself to a share of…, Pl. R. 574a; — Pass., to be assigned, τοῖς ἀγαθοῖς Arist. EN 1123b35; to be rendered, θεῷ Porph. Marc. 11.
part off, divide, of logical division, ἐπὶ τἀναντία ἀ. τοῖς ὀνόμασι Pl. Plt. 307b; — in Pass., ib. 276d, 280d. Pass., to be taken away, subtracted, Id. Lg. 771c, 848a.

(νέμω), ab-, zuteilen, ἕκαστα ἑκάστοις Plat. Theaet. 195a ; τὸ πρέπον ἑκατέροις Legg. VI.757c ; τῷ θεῷ γέρας Prot. 341e ; Γαΐῳ τοὺς ἡμίσεις τῶν στρατιωτῶν Pol. 14.4 ; συγγνώμην τινί Luc. Nigr. 14 ; ἑκάστῳ τὸ κατ' ἀξίαν Hdn. 2.4.5. So πλέον τῇ συγγνώμῃ ἢ τῷ δικαίῳ, mehr darauf geben, Din. 1.55. – Auch absondern, pass., Plat. Polit. 276d, 280d. – Med., für sich abnehmen, sich zuteilen, τῶν πατρῴων Plat. Rep. IX.574a ; dah. sich zu Nutze machen, τί Ar. Av. 1289.
Bei Pind. I. 2.48 erkl. Schol. ἀπόνειμον (überbringe das Lied) schwerlich richtig durch ἀνάγνωθι, u. führt aus Soph. frg. 150 γραμμάτων πτύχας ἔχων ἀπ. in der Bdtg vorlesen an ; ἀπονεμητέον Arist. Nicom. 9.2.7.

ἀπο-νέμω
(< νέμω, to distribute), [in LXX: Deu.4:19 (חָלַק), 3Ma.1:7 3Mac 3:16 * ;]
to assign, apportion: 1Pe.3:7. (In π. of a Prefect who renders to all their dues; see MM, see word)†
(AS)